Το «τελευταίο αντίο» στον Πελέ, μέσω λαϊκού προσκυνήματος, θα πραγματοποιηθεί την επόμενη Δευτέρα, 2 Ιανουαρίου, στο γήπεδο της Σάντος- της ομάδας στην οποία έλαμψε ως ποδοσφαιριστής- «Vila Belmiro», ενώ η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί μία μέρα μετά στο «Μνημείο της Οικουμενικής Νεκρόπολης» του Σάο Πάολο.
Μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο, έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών ένας εκ των κορυφαίων ποδοσφαιριστών όλων των εποχών. Μετά τον θάνατό του, η κυβέρνηση αποφάσισε να κηρύξει τριήμερο πένθος.
Η σορός του «βασιλιά» του ποδοσφαίρου θα μεταφερθεί απ’ το νοσοκομείο «Άλμπερτ Αϊνστάιν» στο στάδιο, τα ξημερώματα της Δευτέρας. Σύμφωνα με τη Σάντος, το φέρετρο του Πελέ θα τοποθετηθεί στο κέντρο του γηπέδου και ο χώρος θα ανοίξει για το κοινό στις 10:00 το πρωί της Δευτέρας.
Το λαϊκό προσκύνημα θα διαρκέσει μέχρι τις 22:00 το βράδυ της Τρίτης, 3 Ιανουαρίου.
Μετά την τελετή, θα πραγματοποιηθεί παρέλαση στους δρόμους του Σάντος, που θα περάσει απ’ το κανάλι 6, όπου μένει η Ντόνα Σελέστε, η μητέρα του Πελέ.
Η πρόσβαση του κοινού για το λαϊκό προσκύνημα στο στάδιο θα γίνεται στις θύρες 2 και 3 και η έξοδος θα γίνεται από τις θύρες 7 και 8. Οι αρχές θα εισέλθουν για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Πελέ από τη θύρα 10.
Η σορός του μεγαλύτερου ποδοσφαιριστή που ανέδειξε το ποδόσφαιρο της Βραζιλίας, θα ταφεί στο «Μνημείο της Οικουμενικής Νεκρόπολης», δίπλα στην ακτή του Σάο Πάολο, σε εκδήλωση στην οποία θα δώσουν το «παρών» μόνο τα μέλη της οικογένειας του Πελέ.
Ο άνθρωπος που ένωσε μια ολόκληρη χώρα
«Για κάθε Βραζιλιάνο, ο Πελέ σήμαινε κάτι. Οι παλαιότερες γενιές τον θυμόντουσαν ως παίκτη, οι νεότεροι Βραζιλιάνοι μιλούσαν για τις εκπληκτικές του ικανότητες – αλλά αυτό που έκανε στην ουσία είναι ότι ένωσε ολόκληρη τη χώρα», σχολιάζει το BBC.
«Η Βραζιλία είναι μια χώρα που αυτοπροσδιορίζεται από το ποδόσφαιρο. Κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ, δίνεται άδεια στους Βραζιλιάνους για να παρακολουθήσουν την εθνική τους ομάδα. Ο Πελέ τους επευφημούσε από το κρεβάτι του στο νοσοκομείο, ευχόμενος να είναι καλά. Και έτσι ο θάνατός του μετά το τουρνουά που κέρδισε τρεις φορές είναι ακόμη πιο οδυνηρός», συνεχίζει υπογραμμίζοντας ότι ήταν ένας ποδοσφαιριστής που έμεινε στη Βραζιλία, παίζοντας στη Σάντος για πολλά χρόνια αντί να παίξει σε συλλόγους του εξωτερικού.
«Στην πραγματικότητα, ο πρόεδρος Ζάνιο Κουάντρος το 1961 τον ανακήρυξε εθνικό θησαυρό, πράγμα που σήμαινε ότι για χρόνια δεν μπορούσε να ”εξαχθεί” για να παίξει σε συλλόγους του εξωτερικού, τέτοια ήταν η ιδιότητα του ήρωα και η σημασία του για την εθνική υπερηφάνεια.
