Ο πρόεδρος του Μεξικού, Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ, ζήτησε χθες Κυριακή από τα σωστικά συνεργεία να κάνουν «περισσότερα» για να σωθούν οι δέκα εργάτες που έχουν παγιδευτεί δεκάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης από την Τετάρτη στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας, μετά την κατάρρευση και την πλημμύρα σε τρεις στοές ανθρακωρυχείου.
«Πρέπει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε για να σωθούν οι ανθρακωρύχοι. Πρέπει να συνεχίσουμε αυτό που οδεύουμε να κάνουμε και να κάνουμε ακόμη περισσότερα», είπε ο αρχηγός του κράτους κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στον τόπο της καταστροφής, στην πολιτεία Κοαουίλα.
«Θέλω να γίνει το συντομότερο δυνατόν», πρόσθεσε μπροστά στους δημοσιογράφους.
«Θα πάω να δω πώς εξελίσσεται η επιχείρηση διάσωσης. Θα πάω να δω με τα μάτια μου την κατάσταση», είχε πει ο πρόεδρος προτού μεταβεί επιτόπου, στην κοινότητα Λας Σαμπίνας.
Σχεδόν 400 μέλη σωστικών συνεργείων συνέχιζαν χθες την επιχείρηση για να σωθούν οι δέκα εργαζόμενοι που παγιδεύτηκαν το μεσημέρι της Τετάρτης, όταν κατέρρευσαν και πλημμύρισαν οι τρεις στοές, σε βάθος 60 μέτρων.
Ο πρόεδρος έλεγε ότι το Σάββατο ήταν «αποφασιστική» ημέρα για την επιχείρηση διάσωσης: «θα μάθουμε αν υπάρχει πιθανότητα να μπουν οι δύτες (στο ορυχείο) χωρίς κίνδυνο».
Όμως οι δύτες δεν μπόρεσαν να μπουν στις στοές προχθές, καθώς το επίπεδο των νερών (34 μέτρα) δεν υποχώρησε παρά 9,5 μέτρα.
Οι δύτες «λένε πως δεν ξέρουν πότε» θα μπορέσουν να καταδυθούν, είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Αλίσια Ουέρτα, ανιψιά ενός από τους παγιδευμένους ανθρακωρύχους.
Τα σωστικά συνεργεία χρησιμοποιούν περίπου είκοσι αντλίες. Ειδικοί φοβούνται όμως πως το επίπεδο του νερού μπορεί να ανέβει, λόγω ροής από γειτονικό ορυχείο.
Το Σάββατο το βράδυ, συγγενείς συμμετείχαν σε θεία λειτουργία κοντά στον αυτοσχέδιο καταυλισμό όπου παραμένουν από την Τετάρτη, όχι μακριά από τη ζώνη όπου εκτυλίσσεται η επιχείρηση διάσωσης — έχει αποκλειστεί από τις αρχές.
Η πολιτεία Κοαουίλα, η μόνη όπου εξορύσσεται άνθρακας στο Μεξικό, είναι συνηθισμένη σε τέτοιες τραγωδίες. Τον Ιούνιο του 2021, επτά εργάτες έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας κατάρρευσης υπόγειας στοάς.
Τη 19η Φεβρουαρίου 2006, 65 ανθρακωρύχοι είχαν σκοτωθεί όταν εξερράγη αέριο συγκεντρωμένο σε θύλακα στην Πάστα δε Κόντσος, σε ορυχείο που ανήκε στην κοινοπραξία Grupo México.
Δεκαέξι χρόνια αργότερα, 63 από τα 65 πτώματα εξακολουθούν να κείνται στις στοές του.
Δεκαέξι χρόνια τώρα οι οικογένειες «ζητούν να ληφθούν μέτρα» για να προλαμβάνονται τέτοια δυστυχήματα, αλλά «οι εκκλήσεις τους δεν εισακούονται», στηλίτευσε η Συντροφιά του Ιησού —το τάγμα των Ιησουιτών του Μεξικού—, διαβεβαιώνοντας ότι συνοδεύει τους συγγενείς στην προσπάθειά τους να αποδοθεί δικαιοσύνη από διεθνείς θεσμούς.
Τον Οκτώβριο του 2010 στη Χιλή, 33 εργάτες βγήκαν ζωντανοί ως εκ θαύματος από τα βάθη μεταλλείου χαλκού, 700 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης, στην έρημο Ατακάμα, έπειτα από 69 ημέρες που παρέμειναν παγιδευμένοι εξαιτίας κατάρρευσης.
