To πολεμικό υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ, το οποίο αποτελείται από πέντε άτομα, δεν κατέληξε σε απόφαση για το πώς θα απαντήσει η χώρα, αλλά στρατιωτικές πηγές δεν αποκλείουν να υπάρξει «αντεπίθεση εντός των επομένων 48 ωρών».

«Το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο αναμένεται να συνέλθει εκ νέου σήμερα για να αποφασίσει»,  ανέφερε το Channel 12 News. Η καθημερινή εφημερίδα Israel Hayom επικαλέστηκε, ωστόσο, έναν Ισραηλινό αξιωματούχο που δήλωσε ότι «θα υπάρξει απάντηση». Οι ένοπλες δυνάμεις  θα χρειαστεί να παρουσιάσουν επιλογές» και  «είναι σαφές ότι το Ισραήλ θα απαντήσει».

Σύμφωνα με ισραηλινούς στρατιωτικούς αξιωματούχους, το Ιράν εκτόξευσε 185 μη επανδρωμένα αεροσκάφη, 36 πύραυλους κρουζ και 110 πυραύλους εδάφους-εδάφους.

Το Ισραήλ και οι σύμμαχοί του κατόρθωσαν να εξουδετερώσουν μεν το 99% των ιρανικών drones και πυραύλων, αλλά οι Ιρανοί δεν φαίνεται να χρησιμοποίησαν τα πιο σημαντικά όπλα τους, σύμφωνα με στρατιωτικούς ειδικούς. Ο Τζέφρι Λιούις, μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Διεθνούς Ασφάλειας του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, έγραψε στο X ότι το Ιράν διαθέτει ακόμη ένα μεγάλο  οπλοστάσιο βαλλιστικών πυραύλων με μεγάλο βεληνεκές για να φτάσουν μέσα σε λίγα λεπτά στο Ισραήλ, μεταφέροντας έναν τόνο εκρηκτικών .

Το μεγάλο ερώτημα αφορά πάντως κατά πόσο μπορεί να ζωντανεύσει το φάντασμα ενός Ιράν εξοπλισμένου με πυρηνικά όπλα. Κάτι που  στοιχειώσει τον ύπνο του Ισραήλ, της μοναδικής χώρας της Μέσης Ανατολής που διαθέτει πυρηνικά όπλα,  εδώ και δεκαετίες.

«Βόμβα» σε λίγες εβδομάδες

«Η πυρηνική απειλή του Ιράν γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνη, καθώς οι περισσότεροι ειδικοί εκτιμούν ότι είναι πλέον θέμα μερικών εβδομάδων να αποκτήσει και το Ιράν τη «βόμβα», λένε στην «Ναυτεμπορική», στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες. Εξηγούν μάλιστα ότι «το Ιράν έχει ήδη εμπλουτίσει κατά 60% το ουράνιο που απαιτείται για τη βόμβα, και πρέπει να φτάσει στοπ 90% για την κατασκευή της».

Ακούγεται τρομακτικό, αλλά «μια πυρηνική σύγκρουση στη Μέση Ανατολή δεν πρέπει να αποκλείεται, αν η κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου αδράξει την ευκαιρία για να εξαπολύσει μαζικά αντίποινα», τονίζουν οι ίδιες πηγές.

Αυτό που είναι σίγουρα γνωστό είναι ότι η Τεχεράνη έχει σημειώσει πρόοδο από το 2018 , όταν η Ουάσιγκτον, υπό την κυβέρνηση Τραμπ, αποχώρησε από τη συμφωνία για τους ελέγχους του ΟΗΕ στο ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Μια συμφωνία που υπεγράφη το 2015 στη Βιέννη με τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας – Κίνα, Γαλλία, Ρωσία, Ηνωμένο Βασίλειο, εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες – συν τη Γερμανία και την Ε.Ε.
Σύμφωνα με την Wall Street Journal, «το Ιράν, παρόλο που δεν φαίνεται να έχει ολοκληρώσει το τελευταίο μίλι για την παραγωγή πυρηνικής βόμβας, θεωρείται ικανό να έχει πυρηνικά καύσιμα «σχεδόν έτοιμα» για να αποκτήσει έως τρεις ατομικές βόμβες». 

Ο ιρανικός στρατός

Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα New York Times, το Ιράν αποτελεί επίσης μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή. Διαθέτει τουλάχιστον 580.000 ενεργούς στρατιώτες και περίπου 200.000 εκπαιδευμένους εφέδρους.

Ωστόσο, οι ιρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, μαζί με τους  Φρουρούς της Ισλαμικής Επανάστασης, διαθέτουν ξεχωριστές και ενεργές χερσαίες, αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις που είναι στρατηγικά συντονισμένες.

Σύμφωνα με αναφορές, το Ιράν έχει κατασκευάσει σημαντικό αριθμό ταχύπλοων και μερικά μικρά υποβρύχια ικανά να διαταράξουν τη ναυτιλία και τον παγκόσμιο εφοδιασμό ενέργειας μέσω του Περσικού Κόλπου και του Στενού του Ορμούζ.

Το Ιράν έχει εντείνει τις αμυντικές του προσπάθειες και έχει αναπτύξει μια εγχώρια βιομηχανία όπλων παρά τις διεθνείς κυρώσεις. Αυτό επιτρέπει στη χώρα να είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητη από ξένες πηγές και να βελτιώνει συνεχώς τις αμυντικές ικανότητες.

«Το Ιράν έχει δύο παράλληλες στρατιωτικές δομές. Οι Φρουροί της Επανάστασης διαθέτουν επίσης τη Δύναμη Quds, μια επίλεκτη μονάδα που είναι υπεύθυνη για τον οπλισμό, την εκπαίδευση και την υποστήριξη του δικτύου των φιλο-ιρανικών πολιτοφυλακών σε όλη τη Μέση Ανατολή. Αυτές οι πολιτοφυλακές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη Χεζμπολλάχ στον Λίβανο, τους Χούθι στην Υεμένη, ομάδες ανταρτών νστη Συρία και το Ιράκ και τη Χαμάς και την Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ στη Γάζα.

Τέσσερα σενάρια

Η Τεχεράνη διαθέτει λοιπόν το δυναμικό για άμεσες και έμμεσες στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή. Δια των «αντιπροσώπων» του, το Ιράν θα μπορούσε να εντείνει τις επιθέσεις των φιλικών πολιτοφυλακών, που θα μπορούσαν να στοχεύουν ισραηλινά συμφέροντα ή συμμάχους των ΗΠΑ στην περιοχή.

Δεύτερον, η Τεχεράνη θα μπορούσε να εκτοξεύσει τους προηγμένους πυραύλους που δεν χρησιμοποίησε, για να ξεπεράσει την ισραηλινή αεράμυνα.

Τρίτον, θα μπορούσε σίγουρα να αυξήσει τις δραστηριότητες κυβερνοπολέμου και να εξαπολύσει επιθέσεις εναντίον ισραηλινών υποδομών, όπως συστήματα επικοινωνιών, ενεργειακά δίκτυα ή χρηματοπιστωτικά συστήματα

Τέταρτον , το Ιράν θα μπορούσε επίσης να εφαρμόσει οικονομικές τακτικές όπως η χειραγώγηση της αγοράς πετρελαίου. Δεδομένης της επιρροής του στις αγορές ενέργειας, το Ιράν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την παραγωγή πετρελαίου του ως μοχλό, επηρεάζοντας τις παγκόσμιες τιμές μέσω του ΟΠΕΚ ή μονομερών ενεργειών για να ασκήσει πίεση στους συμμάχους του Ισραήλ.

Πέμπτον, δεδομένου του εύρους αυτού του πολέμου, το Ιράν μπορεί να επιδιώξει να ενισχύσει τις στρατιωτικές συμμαχίες με άλλα έθνη που αντιτίθενται στις πολιτικές των ΗΠΑ και του Ισραήλ, όπως η Ρωσία, αλλά και η Κίνα, για να δημιουργήσει ένα πιο ενωμένο μέτωπο.

Μιχάλης Ψύλος • [email protected]