Στα άνυδρα βουνά του νότιου Μαρόκου, οι γυναίκες μαζεύουν αργανέλαιο, ένα φυσικό προϊόν που χρησιμοποιούν στη μαγειρική, αλλά είναι ιδιαίτερα πολύτιμο στην παγκόσμια βιομηχανία ομορφιάς ως συστατικό αντιγήρανσης και για την αποκατάσταση των ταλαιπωρημένων μαλλιών.
Το περισσότερο λάδι αργκάν παράγεται από τοπικούς συνεταιρισμούς Βερβέρων γυναικών που μιλούν Amazigh γύρω από τις πόλεις Αγκαντίρ, Εσαουίρα και Ταρουντάντ, όπου είναι σύνηθες το δέντρο αργκάν με τους μικρούς πράσινους καρπούς που μοιάζουν με ελιά, είναι κοινό.
Για αιώνες, το συγκερκιμένο λάδι, ένα από τα πιο ακριβά στον κόσμο, έβγαινε με αποξήρανση των καρπών αργκάν στον ήλιο, ξεφλούδισμα και τρίψιμο του καρπού, πριν από τη σύνθλιψη και το άλεσμα του πυρήνα με πέτρες.
Το λάδι παραδοσιακά χρησιμοποιείται ως αρωματικό και ως συνοδευτικλο για το ψωμί. Ως συστατικό είναι σύνηθες στο Μαρόκο αλλά τώρα εξάγεται κιόλας.
Ωστόσο, η χρήση του ως προϊόντος ομορφιάς έχει δημιουργήσει μια αύξηση της ζήτησης για το λάδι από διεθνείς εταιρείες καλλυντικών. Αυτό σημαίνει και ότι οι τοπικοί όμιλοι επενδύουν σε πιο ελκυστικές συσκευασίες.
Το λάδι κοστίζει περίπου 30-50 δολάρια το λίτρο στη χώρα, αλλά μπορεί να πουληθεί στη διεθνή αγορά σε μικρότερα μπουκάλια για έως και 250 δολάρια το λίτρο.
Στην όαση Τίουτ κοντά στο Ταρουνάντ (600 χιλιόμετρα νότια της Ραμπάτ), ο συνεταιρισμός Taitmatine απασχολεί 100 γυναίκες για την παραγωγή αργινέλαιου, προσφέροντάς τους μισθούς, δωρεάν μαθήματα παιδικής φροντίδας, ασφάλιση υγείας και παιδεία.
Ο συνεταιρισμός, του οποίου το όνομα στα Amazigh σημαίνει «αδελφές», ιδρύθηκε το 2002. Παρόλο που τα νέα μηχανήματα που χρησιμοποιούν στην επεξεργασία του καρπού έχουν βοηθήσει στην επιτάχυνση της εργασίας, οι γυναίκες πρέπει ακόμη να αφαιρέσουν το σκληρό κέλυφος των πυρήνων με το χέρι χτυπώντας το με μια πέτρα, προτού ο εσωτερικός πυρήνας μπορεί να πιεστεί από μηχανή για την εξαγωγή λαδιού.
«Χρειάζονται έως και τρεις ημέρες άλεσης για κάθε γυναίκα για να πάρει ένα λίτρο λάδι αργκάν, δήλωσε η Μίνα Αΐτ Ταλέμπ, επικεφαλής του συνεταιρισμού Taitmatin.
«Εργαζόμαστε εδώ, αλλά επίσης διασκεδάζουμε και τραγουδούμε μαζί», είπε η Ζαχάρα Χάχκι σε μια αίθουσα όπου δεκάδες γυναίκες αλέθουν τους εξωτερικούς πυρήνες του αργάνου χρησιμοποιώντας πέτρες. Η Χάχκι είπε ότι η δουλειά της την είχε βοηθήσει να κερδίζει ένα κανονικό εισόδημα.
ΠΗΓΗ: naftemporikigr
