Τελικά, οι ηγέτες της Ε. Ένωσης κινήθηκαν και στο θέμα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας με την ίδια λογική που επιστρατεύουν σε όλα τα θέματα, δηλαδή αυτή της μέσης λύσης. Μπορεί να καυστηρίασαν τις προκλήσεις της Τουρκίας, μπορεί να την προειδοποίησαν για την επιβολή κυρώσεων, όμως άφησαν το θέμα των αποφάσεων για το Συμβούλιο Κορυφής του ερχόμενου Μαρτίου.
Με την απόφαση αυτή για την οποία οφείλουμε να πούμε ότι η Λευκωσία και η Αθήνα έδωσαν σκληρή μάχη στις Βρυξέλλες, οι Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι ο Ερντογάν αφ’ ενός θα αναγκαστεί να τερματίσει τις προκλήσεις του και αφ’ ετέρου δεν κλείνουν εντελώς την πόρτα των σχέσεων Βρυξελλών – Άγκυρας.
Είναι φανερόν ότι οι Ευρωπαίοι (και κυρίως ο άξονας των χωρών που δεν επιθυμούσε άμεσες κυρώσεις) εκτός από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που έχουν στην Τουρκία, κινούνται και με βάση το δικό τους σκεπτικό, κι όχι αυτό του Ερντογάν. Με άλλα λόγια, οι χώρες αυτές φαίνεται να πιστεύουν ότι ο Ερντογάν θα λάβει σοβαρά υπόψη του τις προειδοποιήσεις για τον Μάρτιο και θα συγκρατήσει την προκλητική συμπεριφορά του.
Ωστόσο, εμείς που βιώνουμε από πρώτο χέρι την τουρκική προκλητικότητα και επεκτατικότητα, γνωρίζουμε ότι ο Ερντογάν και η Τουρκία δεν πρόκειται να πτοηθούν με αυτή την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Η ανάγνωση της απόφασης που θα κάνει ο Ερντογάν σίγουρα θα είναι διαφορετική απ’ ότι νομίζουν οι Ευρωπαίοι. Ο Ερντογάν θα θεωρήσει ότι οι Ευρωπαίοι δεν συμφωνούν μεταξύ τους για την άμεση επιβολή κυρώσεων κατά της χώρας του και άρα μπορεί να συνεχίσει απρόσκοπτα τις προκλήσεις του στην ΑΟΖ της Κύπρου και στο Αιγαίο.
Και αυτό, δεν θα χρειαστεί πολύς χρόνος να αποδειχθεί. Όλοι θα δούμε ότι τις επόμενες μέρες η Τουρκία, με διάφορες προφάσεις, θα βγάλει τα πλοία και τα γεωτρύπανα της στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο.
Έτσι, προβλέπεται ότι θα συνεχίσουμε να ζούμε με τις ίδιες απειλές που είδαμε το προηγούμενο διάστημα στην ΑΟΖ και στο Αιγαίο.
Κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία και ίσως οι Ευρωπαίοι να μην το συνειδητοποιούν στην πραγματική διάσταση του είναι το γεγονός ότι ο Ερντογάν προβαίνοντας σε παραβιάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, βασικά παραβιάζει ευρωπαϊκό θαλάσσιο χώρο. Με απλά λόγια, οι απειλές και προκλήσεις του δεν στρέφονται μόνο κατά της Κύπρου και της Ελλάδας, αλλά και κατά της ίδιας της Ευρώπης. Αυτή η διάσταση είναι σημαντικό να εξηγηθεί καλύτερα στους Ευρωπαίους.
Απ’ εκεί κι ύστερα, Κύπρος και Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσουν τους ενεργειακούς και άλλους σχεδιασμούς τους σε Μεσόγειο και Αιγαίο, λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα για αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι να συνεχιστούν οι στρατηγικές συνεργασίες με χώρες της περιοχής, έτσι που ο Ερντογάν να αισθάνεται ότι πίσω από την Κύπρο και την Ελλάδα, υπάρχει ένα μέτωπο χωρών που αντιστρατεύεται τις συμπεριφορές του. Η πτυχή αυτή είναι πολύ σημαντική, αφού ο Ερντογάν δεν καταλαβαίνει άλλη γλώσσα, εκτός της ισχύος των όπλων.
Ακόμα, Λευκωσία και Αθήνα οφείλουν να συνάψουν πιο στενές σχέσεις με τις ΗΠΑ, ειδικά τώρα που αναλαμβάνει την Προεδρία ο Τζο Μπάιντεν. Οι σχέσεις της Άγκυρας με την Ουάσιγκτον βρίσκονται σε πολύ άσχημο σημείο λόγω της αγοράς των ρωσικών πυραύλων S-400 από τον Ερντογάν, οπότε αυτό μπορούμε να το αξιοποιήσουμε.
Μετά από τις αποφάσεις της Ε.Ε. μπορούμε να δούμε καθαρότερα το σκηνικό και να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις για το αύριο. Και οι αποφάσεις αυτές πρέπει να είναι στρατηγικές κι όχι περιστατικές.
Η διπλωματία έχει αυξημένο ρόλο αυτή την περίοδο, όπως και η αποφασιστικότητα μας για τις αναγκαίες γεωπολιτικές στροφές και ίσως ανατροπές.
Ιωσήφ Ιωσήφ
