Η πρόκληση στο Βαρώσι μας επιβάλλει να δούμε εναλλακτικές λύσεις
Οι εξελίξεις στο κυπριακό δεν είναι και πάλι καλές. Η κίνηση του Ερντογάν με τους εγκάθετους του στο ψευδοκράτος να ανοίξουν την παραλία του Βαρωσίου, δεν είναι μόνο για προεκλογικούς λόγους, όπως αρχικά θεωρήθηκε. Ο σουλτάνος ήθελε να στείλει ένα μήνυμα τόσο στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ που τον ζητούν να συγκρατηθεί, όσο και σε εμάς, σε Κύπρο και Ελλάδα, που αντιδρούμε στα επεκτατικά του σχέδια.
Το μήνυμα του είναι καθαρό και όλοι μας οφείλουμε να το συλλάβουμε στις σωστές διαστάσεις του. Ο Ερντογάν με τη νέα παράνομη και προκλητική ενέργεια του διαμήνυσε σε όλους ότι έχει τη δύναμη να κάνει ότι θέλει, χωρίς να κάμπτεται από πιέσεις και αντιδράσεις. Ταυτόχρονα, σε μας και στην Ελλάδα, έστειλε το μήνυμα ότι στην Κύπρο αυτός έχει τον πρώτο λόγο και ότι η Τουρκία καθορίζει το παιχνίδι.
Με αυτά τα δεδομένα και γνωρίζοντας τις αδυναμίες της διεθνούς κοινότητας να τον βάλει σε τάξη, Λευκωσία και Αθήνα οφείλουν να πάρουν σημαντικές αποφάσεις. Όχι, μόνο για προσφυγή στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ή καταγγελίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε άλλους Οργανισμούς. Αυτά αποδείχθηκε ότι τα γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του ο Ερντογάν.
Οι αποφάσεις που θα πρέπει να πάρουμε είναι ουσιαστικές και άπτονται στο πως διαχειριζόμαστε πλέον το κυπριακό. Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει η πλευρά μας, είναι πολλά:
- Θα συνεχίσουμε τις συνομιλίες, με την Τουρκία να παραβιάζει καθημερινά τον θαλάσσιο και χερσαίο χώρο της Κύπρου;
- Θα προχωρήσουμε σε μια λύση στο κυπριακό, όταν η Τουρκία ελέγχει τα πάντα στα κατεχόμενα και μπορεί να πυροδοτήσει οποτεδήποτε μια κρίση;
- Θα ανεχθούμε και τα νέα τετελεσμένα που δημιουργεί η Άγκυρα στο Βαρώσι;
Τα ερωτήματα αυτά είναι καίρια, όπως και οι απαντήσεις τους. Μπορεί η κυβέρνηση να δηλώνει ότι δεν πρόκειται να πάει σε νέες συνομιλίες, λόγω της συμπεριφοράς της Τουρκίας, όμως αυτό δεν λύνει το πρόβλημα.
Αντίθετα, διατηρεί τη σημερινή κατάσταση και το «στάτους κβο» που επιτρέπει στην Τουρκία να κάνει ότι θέλει στην Κύπρο.
Νομίζουμε ότι έφτασε η ώρα να μελετήσουμε κι άλλες εναλλακτικές λύσεις. Να συνεχίσουμε την έντονη διπλωματική αντίδραση μας σ’ όλα τα διεθνή βήματα, όμως παράλληλα να εξετάσουμε κι άλλες προοπτικές.
Σίγουρα δεν αναφερόμαστε σε πολεμική σύγκρουση με την Τουρκία, γιατί δεν έχουμε τέτοια δύναμη. Όμως, μπορούμε να αξιοποιήσουμε περισσότερο τις γεωστρατηγικές αλλαγές που γίνονται στην περιοχή μας και να έρθουμε πιο κοντά σε χώρες όπως η Γαλλία, το Ισραήλ, η Αίγυπτος, ακόμα και οι ΗΠΑ.
Σήμερα, το γεωπολιτικό παιχνίδι στην Ανατολική Μεσόγειο αλλάζει, με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία να επιδιώκουν διευρυμένο ρόλο. Ακόμα, το Ισραήλ και η Αίγυπτος βρίσκονται σε ανοικτή ρήξη με την Τουρκία.
Βάζοντας όλα αυτά στο τραπέζι, μπορούμε να αξιοποιήσουμε όλες αυτές τις χώρες για δικό μας όφελος. Μπορούμε να γίνουμε η γήινη γέφυρα τους για τα δικά τους συμφέροντα, αλλά να μας βοηθήσουν να εξυπηρετήσουμε και τα δικά μας.
Η πολιτική των στρατηγικών συνεργασιών που υπάρχει στην ενέργεια, μπορεί να διευρυνθεί να καλύψει και θέματα αλληλοπροστασίας από κοινούς εχθρούς.
Η Τουρκία απέδειξε ότι δεν πρόκειται να δεχθεί καμία λύση στο κυπριακό, όπως τη θέλουμε εμείς. Για να αντέξουμε και να επιβιώσουμε σ’ αυτά τα χώματα χρειαζόμαστε βοήθεια και συμπαράταξη από ισχυρές χώρες. Αυτό είναι ίσως η μόνη λύση για να αντιμετωπίσουμε την επιθετικότητα του Ερντογάν.
Ιωσήφ Ιωσήφ
