Τα όσα έγιναν και λέχθηκαν την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή για το ΓεΣΥ κατατείνουν σ’ ένα και μοναδικό συμπέρασμα: Το ΓεΣΥ χρειάζεται επειγόντως διορθώσεις, βελτιώσεις και αναπροσαρμογές.
Η στήλη έχει ξαναγράψει πρόσφατα γι’ αυτή την ανάγκη, με άρθρο που τιτλοφορείτο «το ΓεΣΥ χρειάζεται επειγόντως χειρουργείο». Τώρα, με την έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας και την έντονη αντιπαράθεση που σημειώθηκε στη Βουλή, όλα δείχνουν ότι πρέπει να επισπευστούν οι διαδικασίες για τη χειρουργική επέμβαση.
Και αυτό είναι ευθύνη της κυβέρνησης, η οποία δεν πρέπει να παραμείνει μόνο σε διαπιστώσεις και σε υπονοούμενα για τα κακώς έχοντα στο ΓεΣΥ. Δυστυχώς, λόγω του λεγόμενου πολιτικού κόστους, όλοι οι πολιτικοί κρύβονται πίσω από το σύνθημα ότι το ΓεΣΥ είναι η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που έγινε στον τόπο.
Ναι, το ΓεΣΥ είναι μεγάλη κατάκτηση, όμως δεν θα πρέπει να το αφήσουμε στο απυρόβλητο, επειδή είναι κοινωνικά αναγκαίο και αποδεκτό. Από τη στιγμή που διαπιστώνονται προβλήματα, κακές πρακτικές, καταχρήσεις, σπατάλες πόρων και άλλες αδυναμίες, έχουμε ευθύνη να το ενισχύσουμε και να το προστατέψουμε.
Άλλωστε, είναι ένας νέος θεσμός που ξεπήδησε μέσα από πολύ αντικρουόμενες απόψεις, όχι μόνο των πολιτικών, αλλά και των επαγγελματιών του τομέα της υγείας. Μετά από δύο χρόνια εφαρμογής του και αφού γίνονται αρνητικές διαπιστώσεις, θα πρέπει να προχωρήσουμε σε βελτιωτικές αλλαγές.
Εμείς, δεν συμφωνούμε μ’ αυτούς που ισχυρίζονται ότι δεν θα πρέπει να αγγίξουμε τίποτα στο ΓεΣΥ. Αυτή η θέση είναι υπερφίαλη, αναχρονιστική, ετσιθελιστική και τέλος επιζήμια. Όταν διαπιστώνονται προβλήματα και αδυναμίες σ’ ένα θεσμό, οφείλουμε να παρεμβαίνουμε και να επιφέρουμε τις ανάλογες βελτιώσεις.
Αν αναλύσει κάποιος τα όσα λέχθηκαν προχθές στη Βουλή, κανένας δεν ισχυρίστηκε ότι πρέπει να καταργήσουμε το ΓεΣΥ. Ούτε ειπώθηκε από κάποιο ότι δεν συνεισφέρει στη δημόσια υγεία. Οι διαφορές που αναδείχθησαν αφορούν τον τρόπο εφαρμογής του, την ανάγκη για διορθωτικές κινήσεις και την αλλαγή κάποιων κακώς εχόντων.
Αν αυτή η διαδικασία θα οδηγήσει και σε ανατροπές που κάποιοι για δικούς τους λόγους δεν επιθυμούν, είναι άλλο θέμα.
Ερχόμενοι στο δια ταύτα, λοιπόν, το Υπουργείο Υγείας θα πρέπει να αρχίσει ένα εποικοδομητικό διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους (ΟΑΥ, ΠΙΣ, δημόσια και ιδιωτικά νοσηλευτήρια, κ.ά.) και να καταγράψουν τις αδυναμίες που παρουσιάζει σήμερα το σύστημα υγείας. Αφού εντοπιστούν οι αδυναμίες, να επιλεγούν πρακτικά μέτρα διόρθωσης των λαθών και παραλείψεων που ίσως έγιναν και οδηγούν στις σημερινές στρεβλώσεις. Χωρίς να αλλάζουν οι στοχεύσεις του ΓεΣΥ, και με αυστηρή τήρηση των προνοιών της νομοθεσίας, να γίνει μια σε βάθος βελτίωση του ΓεΣΥ.
Νομίζουμε ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει διαφωνία μ’ αυτή την γραμμή πλεύσης. Εκτός κι αν κάποιοι επιμένουν ότι όλα είναι τέλεια με το ΓεΣΥ. Αν υπάρχει αυτή η αντίληψη, τότε θα πρέπει να ανησυχούμε πολύ! Και αυτό, διότι αν το ΓεΣΥ κινδυνεύει από κάποιους αυτοί είναι όσοι το παρουσιάζουν ως θέσφατο και δεν δέχονται να αλλάξει τίποτα από τη σημερινή εφαρμογή του.
Ι. Ιωσήφ
