- Με δέλεαρ την ευρωπαϊκή πορεία της η Άγκυρα ίσως αποδεχθεί νέες συνομιλίες
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ενημέρωσε για πρώτη φορά την περασμένη Πέμπτη το Εθνικό Συμβούλιο για το κυπριακό. Βασικά παρουσίασε την πρόταση του για ενεργότερη εμπλοκή της Ε. Ένωσης στο κυπριακό και αναφέρθηκε στην απήχηση που βρήκε αυτή η πρωτοβουλία του κατά τις πρόσφατες επαφές του στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες.
Από τις τοποθετήσεις των πολιτικών αρχηγών μετά το Εθνικό Συμβούλιο φάνηκε ότι η πλειοψηφία επικροτεί την πρόταση του κ. Χριστοδουλίδη, ενώ το ΑΚΕΛ αντιπρότεινε την ενέργεια ως κίνητρο για να σπάσει το αδιέξοδο στο κυπριακό.
Τα επιχειρήματα κατά της πρότασης αυτής εστιάζονται στο ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να αποδεχθεί ενεργότερο ρόλο της ΕΕ στο κυπριακό (κάτι που ήδη το είπε ο Τατάρ) και ότι το πρόβλημα μας θα κινδυνεύσει να ξεφύγει από τις ράγες των Ηνωμένων Εθνών. Ακόμα αμφισβητείται το κατά πόσον η εμπλοκή της ΕΕ θα ξεκλειδώσει το αδιέξοδο στο κυπριακό.
Όμως, η ίδια επιχειρηματολογία επικρατούσε και την περίοδο 1988-90 όταν κάποιοι από εμάς (μέσω της Κίνησης για την Ευρώπη) πιέζαμε τον τότε Πρόεδρο Βασιλείου να υποβάλει αίτηση ένταξης στην τότε ΕΟΚ. Οι περισσότεροι πολιτικοί και δημοσιογράφοι έλεγαν τότε ότι δεν είναι εύκολο για την Κύπρο να ζητήσει την πλήρη ένταξη της στην ΕΟΚ, διότι θα αντιδράσουν οι Τούρκοι, ενώ το κυπριακό θα ξεφύγει από τα πλαίσια του ΟΗΕ. Μάλιστα για να γίνουν πειστικότεροι στα επιχειρήματα τους υπερτόνιζαν την άποψη τους ότι η Κύπρος ουδέποτε θα γίνει αποδεχτή ως πλήρες μέλος της ΕΟΚ, με άλυτο το κυπριακό πρόβλημα και άρα γιατί να υποβάλει αίτηση ένταξης. Αν ανατρέξει κάποιος στις εφημερίδες της τότε εποχής θα βρει πολλά κείμενα που τεκμηριώνουν όσα γράφω σήμερα, αφού τυγχάνει να είμαι ένας απ’ αυτούς που συμμετείχε στις συναντήσεις της Κίνησης για την Ευρώπη με τους πολιτικούς αρχηγούς, ενώ ως δημοσιογράφος έγραφα καθημερινά για το ότι η Κύπρος με σωστή διπλωματία και στρατηγική μπορεί να γίνει μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας, ακόμα και με άλυτο το κυπριακό, κάτι που τελικά πετύχαμε.
Επανερχόμενοι, όμως στα σημερινή συγκυρία, παρατηρούμε ότι χωρίς να έχει ουσιαστική πίεση ή κάποιο κίνητρο η Τουρκία δεν πρόκειται να παρακαθήσει σε συνομιλίες για το κυπριακό. Ταμπουρώθηκε στη διχοτομική θέση για τα δύο κράτη και επιμένει ότι χωρίς αυτή την προϋπόθεση δεν έχουν νόημα οι όποιες συνομιλίες.
Άρα για να αλλάξει αυτό το τροπάρι η Άγκυρα και να δικαιολογήσει (εσωτερικά και στους Τ/κ) την αλλαγή στη στάση της, πρέπει να έχει ένα σημαντικό δέλεαρ. Και αυτό, με βάση το σκεπτικό Χριστοδουλίδη, δεν είναι η ενέργεια που περιπλέκει πολύ τα πράγματα, αλλά η προώθηση της ευρωπαϊκής πορείας της. Όχι για να γίνει μέλος της ΕΕ, αλλά για να προχωρήσει αρχικά η Τελωνειακή σχέση της με την ΕΕ και να εξασφαλίσει περισσότερα από την Ευρώπη.
Ήδη, ο Ερντογάν άρχισε να επιδιώκει βελτίωση των σχέσεων του με τη Δύση και να συγκρατείται (προς το παρόν) στις προκλήσεις του κατά της Ελλάδας, μετά τους σεισμούς. Αυτό δείχνει ότι η Άγκυρα δεν αντέχει να είναι συνεχώς απέναντι από τη Δύση και την Ευρώπη για πολιτικούς, γεωστρατηγικούς, οικονομικούς και άλλους λόγους. Άρα, όποιος και να εκλεγεί στην προεδρία της χώρας, η Τουρκία θα επιδιώξει βελτίωση στις σχέσεις της με την Ευρώπη.
Ο κ. Χριστοδουλίδης λέει ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει, γιατί υπάρχει το κυπριακό που δηλητηριάζει τις σχέσεις Βρυξελλών – Άγκυρας. Άρα, η Τουρκία θέλοντας επανασύσταση των σχέσεων της με την Ευρώπη, ενδέχεται να αποδεχθεί ένα ενεργότερο ρόλο της ΕΕ στο κυπριακό. Εάν επιτευχθεί αυτό, σημαίνει ότι η Κύπρος δεν θα είναι μόνη με την Ελλάδα στο τραπέζι των νέων διαπραγματεύσεων, αλλά θα έχει μαζί της και την ΕΕ, η οποία σίγουρα θα αναδεικνύει τα θέματα του ευρωπαϊκού κεκτημένου, του φυσιολογικού κράτους, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλα που μας ενδιαφέρουν άμεσα.
Η πρόταση Χριστοδουλίδη, λοιπόν, έχει νόημα και περιεχόμενο. Όχι, γιατί από μόνη της μπορεί να λύσει το κυπριακό, αλλά επειδή μπορεί να θέσει το εθνικό θέμα σε μια άλλη ρότα απ’ αυτή που βιώνουμε τα τελευταία 49 χρόνια, χωρίς προοπτική επιτυχίας. Και είναι ακριβώς αυτά που φοβάται ο Τατάρ και οργίζεται με την πρόταση Χριστοδουλίδη, φτάνοντας στο σημείο να δηλώσει ότι «αν αλλάξει στάση η Τουρκία στο κυπριακό θα παραιτηθώ».
ΙΩΣΗΦ ΙΩΣΗΦ
