Του Ανδρέα Ιωσήφ*
Η αξιολόγηση των ικανοτήτων του προσωπικού σε συνδυασμό με κριτήρια μέτρησης της απόδοσης συμβάλει στην επίτευξη του στόχου της υποκίνησης του προσωπικού το οποίο θα αποδίδει το μέγιστο και θα φέρνει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για την επιχείρηση. Το προσωπικό θα έχει κίνητρα και οι ατομικοί στόχοι θα ανεβαίνουν, άλλο ένα σημαντικό στοιχείο που θα έχει θετικά αποτελέσματα για την επιχείρηση.
Μέσω της αξιολόγησης του προσωπικού μπορούν να ανελιχθούν οι καλύτεροι και η εταιρεία θα έχει στα νευραλγικά πόστα της εταιρείας τους άριστους των αρίστων. Επιπρόσθετα τα απλά μέλη του προσωπικού γνωρίζοντας ότι η αξιολόγηση γίνεται με διαφάνεια και αξιοκρατικό τρόπο θα στοχεύουν στο καλύτερο προσωπικό αποτέλεσμα ώστε σύντομα να μπορέσουν να ανελιχθούν.
Μέσα από την αξιολόγηση των ικανοτήτων του προσωπικού η εταιρεία μπορεί να καθορίσει τη στρατηγική της αλλά ταυτόχρονα και να καθορίσει το πλάνο της σχετικά με τις επόμενες κινήσεις της.
Μπορεί η επιχείρηση μέσα από αυτή τη διαδικασία να εντοπίσει κατά πόσον υπάρχουν κενά και αδυναμίες σε ότι αφορά την επίδοση του προσωπικού και να εστιάσει σε επιμόρφωση σε συγκεκριμένους τομείς, να κάνει αλλαγή θέσης των υπαλλήλων με στόχο να αποκομίσει το μέγιστο των δυνατοτήτων τους και να τους καθοδηγήσει προς την κατεύθυνση της επίτευξης των εταιρικών στόχων.
Το σύστημα αξιολόγησης θα καθορίσει τις ανάγκες του οργανισμού σε προσωπικό και θα συμβάλει στο σχεδιασμό είτε των αμοιβών, είτε της ανέλιξης του προσωπικού, είτε της διάγνωσης της ανάγκης κατάρτισης και περαιτέρω ανάπτυξης του προσωπικού.
Τα κριτήρια μέτρησης της απόδοσης είναι συνυφασμένη έννοια με τα κίνητρα. Ο ευχαριστημένος υπάλληλος, ο υπάλληλος ο οποίος έχει κίνητρα στην εργασία του, ο υπάλληλος ο οποίος τυγχάνει αναγνώρισης για το έργο που κάνει, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, αναπτύσσει δεξιότητες και αποδίδει στο μέγιστο βαθμό φέρνοντας σε πέρας και με το παραπάνω την αποστολή του.
Αποτέλεσμα αυτής της συμπεριφοράς θα είναι η επίτευξη των εταιρικών στόχων και το γενικότερο καλό της επιχείρησης. Θα πρέπει να δημιουργηθεί στην επιχείρηση ένα κλίμα μέσω κινήτρων και άλλων τρόπων π.χ αναγνώριση, να αισθάνεται ο εργαζόμενος ότι η εταιρεία στην οποία εργάζεται είναι δική του και δεν πηγαίνει απλώς δουλειά για να πάρει τον μισθό και να αποφύγει ενδεχόμενες συνέπειες από την μη παρουσία του. Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται και κλίμα υγιούς ανταγωνισμού το οποίο μόνο θετικά θα φέρει για την εταιρεία. Κυρίως στο δημόσιο το θέμα της αξιολόγησης των ικανοτήτων του προσωπικού δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι είναι άγνωστη λέξη.
Εάν διαφανεί μέσα από την καθημερινή εργασία ότι ένας υπάλληλος είναι πιο ικανός από άλλους, μπορεί ενδεχομένως να τον φορτώσουν με περισσότερη εργασία ώστε να μειωθεί η δουλειά των υπολοίπων. Από τη στιγμή που δεν υπάρχουν μετρήσιμα κριτήρια απόδοσης και όλοι βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο οι καλοί με την πάροδο του χρόνου είτε φεύγουν, είτε γίνονται όπως τους υπόλοιπους. Όσο και αν δουλέψεις η προσαύξηση στο τέλος του χρόνου είναι γεγονός.
Σ’ ένα τέτοιο εργασιακό κλίμα δεν επιβιώνουν οι καλύτεροι, δεν υπάρχουν κίνητρα, ούτε αναγνώριση και οι συνθήκες εργασίας δεν είναι οι ιδανικές. Το κόστος ασφαλώς το επωμίζεται ο οργανισμός και αν μιλούμε για το δημόσιο κατ’ επέκταση ο φορολογούμενος πολίτης.
*Δημοσιογράφος
