Κώστας Μαυρίδης*
Τις προάλλες, ο Κούρδος αγωνιστής και διανοούμενος Κενάν Αγιάζ, εκδόθηκε από το κυπριακό κράτος στη Γερμανία, κατόπιν γερμανικού εντάλματος, με τον ισχυρισμό για «τρομοκρατική δράση». Η περίπτωσή του αποκάλυψε πολλά «κενά» στο κρατικό, δικαστικό και ηθικό επίπεδο της κυπριακής πολιτείας και κοινωνίας. Ευτυχώς, μια μικρή ομάδα πολιτών, με τη «σιωπηλή» συμπαράσταση της πλειοψηφίας των πολιτών, διέσωσε την ηθική υπόληψη της πατρίδας.
Σε κάθε κράτος, ειδικά ημικατεχόμενο, τα πολιτικά ευαίσθητα πρόσωπα τυγχάνουν ειδικής μεταχείρισης, με την προϋπόθεση ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες κρατικής ασφάλειας έχουν προνοήσει περί τούτου. Η διαχείριση προσώπων με πολιτική βιογραφία όπως του Αγιάζ, άπτεται κρατικών συμφερόντων και δεν αφήνεται στην … ευχέρεια ενός αστυνομικού στο αεροδρόμιο να αποφασίσει. Όταν όμως, επικεφαλής αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών αναλώνονταν για χρόνια στο κομματικό παρασκήνιο και την ατομική τους ανέλιξη, δεν υπήρχε χρόνος για θέματα υψίστης σημασίας!
Στο δικαστικό επίπεδο αποκαλύφθηκε άλλο ένα «κενό». Η δράση του Αγιάζ στο κουρδικό κίνημα αξιολογήθηκε πριν χρόνια από τις κυπριακές κρατικές υπηρεσίες και του αναγνωρίστηκε καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα, με ανάλογη κρατική και διεθνή προστασία. Το πρόσφατο κατηγορητήριο αφορά παρόμοια κι «ηπιότερη» κατ’ ισχυρισμό δράση, που η Γερμανία σε συνεννόηση με την Τουρκία, έκριναν τρομοκρατική. Η δικαστική απόφαση στην Κύπρο για έκδοση του Αγιάζ αποτελεί αναίρεση της απόφασης του κυπριακού κράτους, που είχε αναγνωρίσει την πολιτική καταδίωξή του. Η νομότυπη αιτιολόγηση μιας δικαστικής απόφασης δεν εξυπακούει ότι είναι σωστή, ούτε την καθιστά δίκαιη. Άλλωστε, το ενδεχόμενο έκδοσης του Αγιάζ στην Τουρκία θα μπορούσε από μόνο του να αποτελέσει επαρκή λόγο για απόρριψη της έκδοσής του στη Γερμανία.
Στο ηθικό επίπεδο, η περίπτωση Αγιάζ αποκάλυψε τη δογματική τύφλωση και ιδιοτέλεια εντός Κύπρου: από την ακροδεξιά με σχόλια για «Κούρδους και τέτοιους μουλλάδες όπως τον Αγιάζ» και για «παππούδες του που μας έσφαζαν το 1922» … μέχρι την ακραία και δογματική κυπριακή αριστερά, η οποία καταριέται μόνο τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, αλλά σιωπά ενώπιον του τουρκικού επεκτατισμού, θεωρώντας το κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα αντιδραστικό. Στην ίδια γραμμή και οι εγχώριοι χρηματοδοτούμενοι «ακτιβιστές» δήθεν προασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μέρος της επιδοτούμενης μεταναστευτικής βιομηχανίας, οι οποίοι αγνόησαν εντελώς έναν αυθεντικό αγωνιστή, διανοούμενο και ακτιβιστή πατριώτη, του οποίου η φυλάκισή του για πάνω από 10 χρόνια στην Τουρκία με φρικτά βασανιστήρια, -έτσι έχασε τον αδελφό του- και η δράση του, φανερώνουν τη δική τους ιδιοτέλεια και υποκρισία. Όλοι τους όμως το θεώρησαν ευκαιρία να πλήξουν όσους στήριξαν την εκλογή της Κυβέρνησης!
Η περίπτωση του Κενάν Αγιάζ παραπέμπει στον Ρήγα Φεραίο, τον Έλληνα διανοούμενο επαναστάτη, εθνομάρτυρα και πρόδρομο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, αγωνιζόμενο για τα δίκαια των υπόδουλων λαών, ο οποίος συνελήφθη από αυτούς που ανέμενε προστασία, παραδόθηκε στους Τούρκους, και ύστερα από συνεχή βασανιστήρια υπέστη φριχτό θάνατο.
Παρεμπιπτόντως, η έκδοση του Κούρδου Ρήγα Φεραίου Κενάν Αγιάζ στη Γερμανία και πιθανή έκδοσή του στην Τουρκία με κίνδυνο της ζωής του, τέθηκε με κατεπείγουσα παρέμβασή μου στα κύρια θεσμικά όργανα της ΕΕ.
*Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) – Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για τη Μεσόγειο
