Με το νέο αυτό τραγικό περαστικό άνοιξε εκ νέου και η συζήτηση για τη νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία – κάτι που ζητούν κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως η Νέα Αριστερά και η Πλεύση Ελευθερίας, αλλά απορρίπτει προς το παρόν το υπουργείο Δικαιοσύνης. Παρόλο που σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. έχει ενισχυθεί το νομοθετικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας και χρησιμοποιείται στη δημόσια συζήτηση ο όρος γυναικοκτονία, δεν αναγνωρίζεται ως αυτοτελές έγκλημα σε κανένα κράτος – μέλος.
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Ισότητας των Φύλων, οι γυναικοκτονίες είναι δολοφονίες γυναικών και κοριτσιών εξαιτίας του φύλου τους. Ο όρος περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:
- τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα άσκησης βίας από ερωτικό σύντροφο,
- τον βασανισμό και τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα μισογυνισμού,
- τη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών ως «εγκλήματα για λόγους τιμής»,
- τη στοχευμένη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών στο πλαίσιο ένοπλων συγκρούσεων,
- τη δολοφονία γυναικών λόγω προίκας,
- τη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών εξ’ αιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού τους και της ταυτότητας φύλου,
- τη δολοφονία αυτόχθονων γυναικών και κοριτσιών εξαιτίας του φύλου τους,
- βρεφοκτονία και εμβρυοκτονία βασισμένη στην επιλογή φύλου,
- περιπτώσεις γυναικοκτονίας οι οποίες συνδέονται με τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων
- περιπτώσεις γυναικοκτονίας οι οποίες συνδέονται με συμμορίες, το οργανωμένο έγκλημα, εμπόρους ναρκωτικών και την εμπορία γυναικών και κοριτσιών.
Το 2022, σύμφωνα με στοιχεία του UN Women, 48.800 γυναίκες και κορίτσια δολοφονήθηκαν από συντρόφους ή μέλη των οικογενειών τους. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε κατά μέσο όρο 133 γυναικοκτονίες ημερησίως. Στην Ελλάδα το κύμα γυναικοκτονιών κορυφώθηκε το 2021 και 2022 (με 23 και 24 αντίστοιχα), ενώ και το 2023 στιγματίστηκε από 13 γυναικοκτονίες. Η «Ν» παρουσιάζει τα στοιχεία σε ένα infographic.
Νατάσα Στασινού • [email protected]
