Ιστορία γράφουν οι ερευνητές του φημισμένου Κέντρου «Memorial Sloan Kettering», καθώς κατάφεραν να «εξαφανίσουν» τον καρκίνο του παχέος εντέρου σε 18 ασθενείς.
Και ενώ οι κλινικές δοκιμές συνεχίζονται, το αμέσως επόμενο διάστημα ξεκινούν έρευνες και για άλλες συχνές και απειλητικές μορφές καρκίνου, όπως του στομάχου, του προστάτη και του παγκρέατος, με τη βάσιμη ελπίδα πως η νέα θεραπεία θα τους… σβήσει.
Πάντως, τα πρώτα δεδομένα που δημοσιεύτηκαν στην ιατρική επιθεώρηση «New England Journal of Medicine» είναι γεγονός πως καθήλωσαν την ιατρική κοινότητα. «Πιστεύω ότι είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τέτοια αποτελέσματα στην ιστορία της Ογκολογίας» δήλωσε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής ερευνητής Luis Diaz, προσθέτοντας πως η ιατρική αυτή ανακάλυψη είναι η «κορυφή του παγόβουνου».
Ξετυλίγοντας το κουβάρι των σημαντικών αυτών εξελίξεων, όλα ξεκίνησαν όταν οι ερευνητές χορήγησαν το φάρμακο σε 12 ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου σταδίου ΙΙ ή ΙΙΙ (πρόκειται δηλαδή για καρκίνο που έχει εξαπλωθεί, χωρίς όμως να έχει προκαλέσει μεταστάσεις). Η θεραπεία διήρκεσε έξι μήνες, με το πρωτόκολλο να ορίζει ενδοφλέβια χορήγηση κάθε τρεις εβδομάδες.
Οι ερευνητές σε συνεντεύξεις τους παραδέχονται πως όσα διαδραματίστηκαν έκτοτε εξέπληξαν θετικά και τους ίδιους: Ολες οι εξετάσεις στις οποίες υπέβαλαν τους ασθενείς που συμμετείχαν στην κλινική μελέτη βγήκαν αρνητικές. Για να διαπιστώσει, δε, κανείς τα εντυπωσιακά αυτά ευρήματα αρκεί να συνυπολογίσει πως ακόμη και έπειτα από βιοψία δεν κατάφεραν να εντοπίσουν καρκινικά κύτταρα.
Εκτοτε, το dostarlimab – που σημειωτέον έχει λάβει έγκριση ήδη από πέρυσι σε Ευρώπη για τον καρκίνο του ενδομητρίου – έλαβαν ακόμη έξι ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου (σύνολο 18), με τη θεραπεία να καταγράφει επίσης 100% επιτυχία.
Αποτελεσματικότητα
Παρ’ όλα αυτά, οι ερευνητές παραμένουν συγκρατημένοι αφενός γιατί η κλινική μελέτη παραμένει περιορισμένη, με αποτέλεσμα να κρίνεται αναγκαίο η θεραπεία να εξεταστεί και σε άλλους ασθενείς. Αφετέρου, επειδή έχουν διαπιστώσει ότι η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου είναι υψηλή, υπό αυστηρά κριτήρια.
Πιο συγκεκριμένα, όλοι οι ασθενείς που συμμετείχαν στην κλινική μελέτη είχαν έναν συνδετικό κρίκο, καθώς τα καρκινικά κύτταρα τους έφεραν ένα συγκεκριμένο γενετικό σφάλμα που, όπως όλα δείχνουν, παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της θεραπείας. Ομως εκτιμάται πως σε μόλις 5%-10% των καρκίνων του παχέος εντέρου τα κύτταρα έχουν ανεπάρκεια του συστήματος επιδιόρθωσης των αταίριαστων βάσεων του DNA (mismatch repair – deficient – MMRDs).
Παρ’ όλα αυτά, η ανεπάρκεια αυτή συναντάται και σε άλλες μορφές καρκίνου, όπως είναι του στομάχου, του προστάτη και του παγκρέατος. Και η παρατήρηση αυτή διευρύνει ακόμη περισσότερο τους ερευνητικούς ορίζοντες.
Τι σημαίνει αυτό; Πως ήδη οι ειδικοί του κέντρου καρκίνου «Memorial Sloan Kettering» αναζητούν πάσχοντες για να συνεχίσουν την έρευνά τους σε άλλες μορφές καρκίνου, ενώ οι μελέτες συνεχίζονται και σε ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου. Παράλληλα, όμως, το ενδιαφέρον τους στρέφεται και σε νοσήσαντες με μεταστατικό καρκίνο, ελπίζοντας σε περαιτέρω ανακαλύψεις.
