Τα μπλουτζίν δεν φεύγουν ποτέ από τη μόδα. Τώρα, γίνονται μόδα ακόμα και στην Αρκτική.
Οι μπλε βαμβακερές ίνες των τζιν είναι το αντικείμενο πρόσφατης μελέτης για τη ρύπανση από μικροΐνες στο φυσικό περιβάλλον.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τορόντο εξέτασαν δείγματα νερού από διάφορες περιοχές του Καναδά και μέτρησαν μία προς μία τις ίνες από παντελόνια τζιν, οι οποίες εύκολα αναγνωρίζονται χάρη στο συνθετικό λουλάκι με το οποίο βάφονται. Για να είναι βέβαιοι για την προέλευση κάθε ίνας που εντόπιζαν, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν επίσης μικροσκόπιο και φασματογράφο.
Η ανάλυση έδειξε ότι στα ιζήματα των Μεγάλων Λιμνών του Καναδά το ύφασμα ντένιμ των τζιν αντιστοιχούσε στο 23% του συνόλου των μικροϊνών. Το μόνο ευχάριστο είναι ότι τα πλάσματα της λίμνης μάλλον δεν θεωρούν το βαμβάκι γευστικό, αφού μόνο μία μικροΐνα από τζιν βρέθηκε στο στομάχι ενός από τα ψάρια που εξετάστηκαν.
Ίνες τζιν εντοπίστηκαν επίσης στις ρηχές λίμνες του Τορόντο, ακόμα και το αρχιπέλαγος της καναδικής Αρκτικής, αναφέρει η ερευνητική ομάδα στο Environmental Science & Technology Letters, μια έκδοση της Αμερικανικής Εταιρείας Χημείας.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν επίσης πειράματα πλύσης στο εργαστήριο, από τα οποία υπολογίστηκε ότι κάθε παντελόνι τζιν απελευθερώνει περίπου 50.000 μικροΐνες ανά κύκλο πλύσης.
Οι πιθανές επιπτώσεις στο περιβάλλον είναι άγνωστες, ωστόσο οι ερευνητές θεωρούν ότι η παρουσία ή απουσία μικροϊνών αποτελεί καλό δείκτη της υγείας κάθε περιβάλλοντος.
Πολυάριθμες προηγούμενες έρευνες εντόπιζαν μικροΐνες από ρούχα σε κάθε είδους υδατικά περιβάλλοντα –χρωματιστές ίνες πολυεστέρα και άλλων υφασμάτων έχουν βρεθεί επανειλημμένα στους πάγους της Αρκτικής, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το πλησιέστερο πλυντήριο.
Και, σε αντίθεση με τις βαμβακερές ίνες των τζιν, ο πολυεστέρας, το νάιλον και άλλα συνθετικά υλικά που χρησιμοποιούνται σε ρούχα δεν διασπώνται εύκολα στο περιβάλλον και είναι πιθανότερο να καταλήξουν στο στομάχι ανυποψίαστων ζώων, και από εκεί στο ανθρώπινο πιάτο.
Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν, αν και οι ερευνητές συνιστούν στους καταναλωτές να βάζουν πλυντήριο λιγότερο συχνά.
Μια άλλη ιδέα είναι η χρήση φίλτρων που κατακρατούν περίπου το 80% της διαρροής μικροϊνών στα πλυντήρια, σύμφωνα με βρετανική μελέτη στο Science of the Total Environment.
Υπάρχουν όμως και προτάσεις πιο υψηλής τεχνολογίας: σε πρόσφατη δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση Environmental Pollution, Γάλλοι ερευνητές περιγράφουν ένα σύστημα «ηλεκτρολυτικής οξείδωσης», το οποίο καταστρέφει τις μικροΐνες παράγοντας δραστικές υδροξυλομάδες με τη βοήθεια καταλυτών.
Τέτοια συστήματα, λένε οι ερευνητές, θα μπορούσαν να προστεθούν σε βιομηχανικά πλυντήρια, ή ακόμα και στα οικιακά.
Μέχρι τότε, ίνες από τα ρούχα σας θα συνεχίζουν να ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο.
