Οι δύο διαφορετικές τραπεζικές κρίσεις που βλέπουμε την τελευταία εβδομάδα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη και οι αναταραχές που έχουν προκαλέσει στις αγορές θα μπορούσαν να δώσουν στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν ένα λόγο για να χαμογελάει και μια ευκαιρία να αδράξει, σημειώνει δημοσίευμα του Newsweek.
Όπως εξηγεί, τα προβλήματα της Credit Suisse και το ντόμινο των εξελίξεων που πυροδότησε η κατάρρευση της Silicon Valley Bank αποτελούν ένα μέσο για τον Ρώσο ηγέτη ώστε να ενισχύσει το αφήγημά του σχετικά με τον πόλεμο της Ουκρανίας, την ώρα μάλιστα που οι ρωσικές τράπεζες παραμένουν σχετικά απομονωμένες από τις πιθανές επιπτώσεις.
Γιατί «χαμογελάει»
«Αυτό που θέλει ο Πούτιν είναι μια εικόνα αταξίας στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, είτε αυτή η αταξία αφορά διαμαρτυρίες τύπου 6ης Ιανουαρίου, είτε πολιτική πόλωση είτε μια οικονομική κρίση», σχολιάζει ο Μίχαελ Κιμμάγκε, ο οποίος προηγουμένως κατείχε το χαρτοφυλάκιο Ρωσίας/Ουκρανίας για τον σχεδιασμό πολιτικής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
«Θέλει απλώς να δείξει ότι υπάρχει παρακμή στη Δύση και ότι η Δύση δεν θα είναι σε θέση να υποστηρίξει μακροπρόθεσμα την Ουκρανία», συνεχίζει εκτιμώντας ότι ένα τέτοιο αφήγημα «είναι σίγουρα χρήσιμο για το ρωσικό κοινό».
Προστατευμένες οι ρωσικές τράπεζες, αλλά…
Ο Πούτιν βλέπει έτσι μια ευκαιρία να ενισχύσει το αφήγημά του, και μάλιστα ως ένα βαθμό εκ του ασφαλούς διότι οι ρωσικές τράπεζες φαίνονται προστατευμένες, σύμφωνα με τον Γκάρι Χουφμπάουερ του Peterson Institute for International Economics.
Σύμφωνα με τον Hufbauer, ακόμα και εάν κατέρρεε η ελβετική τράπεζα Credit Suisse, βυθίζοντας σε οικονομική κρίση ολόκληρη την Ευρώπη- κάτι που αποφεύχθηκε με τη σανίδα σωτηρίας 50 δισ. από την ελβετική κεντρική τράπεζα– «θα είχε μικρό αντίκτυπο στις ρωσικές τράπεζες ή στο ρωσικό χρηματοπιστωτικό σύστημα». Μετά από ένα χρόνο κυρώσεων και οικονομικής απομόνωσης, οι τράπεζες της Ρωσίας είναι πλέον «καλά απομονωμένες από τη Δύση».
Από την άλλη, αν και αναγνωρίζει κάποια πλεονεκτήματα στη Ρωσία λόγω του αποκλεισμού της από τις ευρωπαϊκές τράπεζες, ο Αμερικανός οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η χώρα έχει ήδη υποστεί τεράστια οικονομική παρακμή λόγω του πολέμου και των πρώτων επιπτώσεων των κυρώσεων.
«Δίκοπο» μαχαίρι
Σε περίπτωση που ξεσπάσει μια πλήρης οικονομική κρίση, τόσο ο Ρουμπίνι όσο και ο Χουφμπάουερ συμφωνούν ότι θα οδηγούσε σε νέα απότομη πτώση των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, βλάπτοντας επομένως περαιτέρω την οικονομία της Ρωσίας, η οποία πλήττεται από τις κυρώσεις της Δύσης. Μάλιστα, αν και ο Πούτιν έχει δηλώσει ότι το ΑΕΠ της Ρωσίας συρρικνώθηκε μόνο κατά 2% το 2022, αναλυτές έχουν προειδοποιήσει ότι το Κρεμλίνο έχει χρησιμοποιήσει στατιστικά στοιχεία ως μέρος του «πολέμου των πληροφοριών» και ότι η συρρίκνωση είναι πιθανώς μεγαλύτερη.
Την ίδια ώρα, ο ρωσικός λαός αισθάνεται το οικονομικό τίμημα του πολέμου, γεγονός που θα μπορούσε να αμφισβητήσει την αφοσίωση των Ρώσων στο πρόσωπο του Πούτιν.
Η ευκαιρία
Επίσης, ο Κιμμάγκε σημειώνει ότι μια οικονομική κρίση θα μπορούσε να τραβήξει την διεθνή προσοχή από τα βάσανα των Ουκρανών. «Δεν είναι ότι ο Πούτιν θα ξεφύγει από αυτό το πρόβλημα με τη συγκεκριμένη κρίση, αλλά η προσοχή θα επικεντρωθεί αλλού», αναφέρει. «Δεν αφορά τις κατώτερες στρατιωτικές επιδόσεις της Ρωσίας και δεν είναι τα βάσανα των πολιτών που προκαλεί η Ρωσία, επομένως είναι απολύτως χρήσιμο για τη Ρωσία».
Παράλληλα, δεδομένου ότι οι προμήθειες εξαντλούνται και όσο περισσότερο διαρκεί ο πόλεμος τόσο περισσότερη στήριξη θα ζητάει η Ουκρανία από τους συμμάχους της, το ενδεχόμενο της οικονομικής αναταραχής θα αύξανε την αβεβαιότητα και την ανησυχία στους Ευρωπαίους, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει στην υποβάθμιση της σημασίας που δίνεται στη στήριξη του αγώνα του Κιέβου, δημιουργώντας μια ευκαιρία στον Πούτιν να προχωρήσει στο πεδίο της μάχης.
«Η χρηματοπιστωτική αναταραχή θα αποδυναμώσει την Ευρώπη οικονομικά και αυτό θα καταστήσει δυσκολότερη την κάλυψη του κόστους της πολεμικής προσπάθειας», εξηγεί ο Αλεσάντρο Ρεμπούτσι, αναπληρωτής καθηγητής διεθνών οικονομικών και εφαρμοσμένης μακροοικονομίας στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς.
Πάντως οι Κιμμάγκε και Ρεμπούτσι δεν πιστεύουν ότι οι δυτικές δυνάμεις θα περιορίσουν την υποστήριξή τους στην Ουκρανία, εκτιμώντας ότι οι αποφάσεις του δεν καθορίζονται τόσο από οικονομικούς παράγοντες αλλά από πολιτικούς λόγους.
