Οριακή επιστροφή σε δημοσιονομικό πλεόνασμα από το 2023 και πιο ουσιαστική μέχρι το τέλος του 2024, αναμένει το υπουργείο Οικονομικών με βάση το Πρόγραμμα Σταθερότητας για την περίοδο 2021-2024. Η επιστροφή σε πλεονάσματα εκτιμάται ότι θα στηρίξει και τη μείωση του δημόσιου χρέους.
Σύμφωνα με το Πρόγραμμα, λαμβάνοντας υπόψη τα βασικά μακροοικονομικά σενάρια και μετά από δύο συνεχή έτη σημαντικών δημοσιονομικών ελλειμμάτων που σχετίζονται με την πανδημία, αναμένεται ότι η δημοσιονομική θέση θα βελτιωθεί από το 2022 και μετά, φτάνοντας σε δημοσιονομικό πλεόνασμα ύψους περίπου 1,6% του ΑΕΠ μέχρι το τέλος της προγραμματικής περιόδου.
Αυτό, σημειώνεται ότι θα επιτρέψει στον δείκτη χρέους έναντι του ΑΕΠ να συνεχίσει την πτωτική πορεία κατά την περίοδο 2022-2024 με ικανοποιητικό βαθμό.
Μέχρι το τέλος του 2021, ο δείκτης χρέους έναντι του ΑΕΠ προβλέπεται να μειωθεί στο 112%, παρά τα συνεχιζόμενα μέτρα στήριξης της οικονομίας που εκτείνονται μέχρι τον Ιούνιο του 2021. Η μείωση, όπως αναφέρεται , οφείλεται σε ενέργειες μείωσης του χρέους και στις βελτιωμένες μακροοικονομικές συνθήκες.
Το πραγματικό ΑΕΠ προβλέπεται να αυξηθεί κατά 3,6% το 2021 και το ονομαστικό ΑΕΠ κατά 4,9% ενώ, μέχρι το τέλος της προγραμματικής περιόδου το 2024, ο δείκτης χρέους έναντι του ΑΕΠ συνεχίζει να μειώνεται, στηριζόμενος από τα αναμενόμενα ονομαστικά και πρωτογενή πλεονάσματα της γενικής κυβέρνησης.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, ο δείκτης χρέους έναντι του ΑΕΠ αναμένεται να υποχωρήσει σταδιακά από 118,2% που υπολογίζεται να φτάσει το 2020, στο 111,9% το 2021, 113,9% το 2022, 99,5% το 2023 και 92,9% το 2024.
Στο τέλος του 2020 το χρέος της γενικής κυβέρνησης ανήλθε στα 24.8 δισ. σημειώνοντας αύξηση 24 ποσοστιαίων μονάδων σε σύγκριση με το 2019, όταν ο δείκτης βρισκόταν στο 94% ποσοστό που σε απόλυτους αριθμούς αντιστοιχεί σε 20,9 δισ.
Η μείωση του χρέους της γενικής κυβέρνησης κατά 6,3 ποσοστιαίες μονάδες το 2021 στο 111,9% αποδίδεται στην αποπληρωμή σημαντικού ποσού χρέους που λήγει εντός του έτους, η οποία αναμένεται να καλυφθεί τόσο μέσω νέων εκδόσεων χρέους, όσο και μέσω της αξιοποίησης του διαθέσιμου «μαξιλαριού» (cash buffer).
