«Μομφή από τη Νέα Υόρκη» επιγράφεται άρθρο της Süddeutshe Zeitung, που επισημαίνει ότι «το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών καταδικάζει την τουρκική πρακτική στο Κυπριακό. Την Παρασκευή ενέκρινε ψήφισμα, στο οποίο αναφέρεται ότι ‘οποιαδήποτε απόπειρα εποικισμού τμήματος των Βαρωσίων από άλλα πρόσωπα, πλην των κατοίκων τους, είναι απαράδεκτη’. Δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε ενέργεια, που παραβιάζει τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών».
Η εφημερίδα του Μονάχου υπενθυμίζει ότι «τα Βαρώσια έχουν κομβικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για μία πιθανή επανένωση του νησιού. Σύμφωνα με ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας η πόλη τίθεται υπό τη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών και μόνο με δική τους εντολή μπορεί να εποικιστεί. Τον περασμένο Νοέμβριο οι τουρκοκυπριακές αρχές είχαν ανοίξει μέρος της πόλης για επισκέπτες, κάτι που ήδη είχε προκαλέσει έντονες διαμαρτυρίες της διεθνούς κοινότητας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε ψήφισμά του, καταδίκασε τις ενέργειες των τουρκοκυπριακών αρχών ως παραβίαση των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών».
«Το συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ καταδικάζει τα σχέδια Ερντογάν για την Κύπρο», είναι ο τίτλος του Spiegel Online, που παρατηρεί ότι «στο Κυπριακό η Τουρκία δεν βλέπει πλέον καμία πιθανότητα επανένωσης του νησιού. Αντ’ αυτού ο πρόεδρος Ερντογάν εξυφαίνει σχέδιο γαι τον εποικισμό της στοιχειωμένης πόλης των Βαρωσίων. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αποδοκιμάζει την τακτική αυτή».
Για το ίδιο ζήτημα, η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) στην ηλεκτρονική της έκδοση κάνει λόγο για «ομόφωνη κριτική» του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η εφημερίδα Tagesspiegel του Βερολίνου σημειώνει ότι «το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ καταδικάζει τα σχέδια Ερντογάν για μόνιμη διαίρεση της Κύπρου», παραθέτει όμως και την τουρκική άποψη, κατά την οποία οι αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας «βασίζονται σε αστήρικτους ισχυρισμούς και δεν συνάδουν με την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί στο νησί».
Κινδυνεύουν και στη Γερμανία οι αντίπαλοι του Ερντογάν
Με αφορμή την πρόσφατη επίθεση από αγνώστους στον Τούρκο δημοσιογράφο Ερκ Ατζαρέρ, που ζει αυτοεξόριστος στο Βερολίνο, το περιοδικό Der Spiegel επισημαίνει ότι «Τούρκοι ακροδεξιοί απειλούν όλο και πιο απροκάλυπτα τους επικριτές του Ερντογάν στη Γερμανία. Πολλοί από αυτούς βρίσκονται υπό αστυνομική προστασία. Ωστόσο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να σταματήσει τους εξτρεμιστές».
Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι «ενώ ο Ερντογάν και το κόμμα του έχουν καταφέρει να υποτάξουν σχεδόν ολοκληρωτικά την ελευθεροτυπία στην Τουρκία, η αντίσταση από τη Γερμανία καλά κρατεί. Εξόριστοι δημοσιογράφοι δεν κουράζονται να γράφουν για την κατάρρευση της τουρκικής δημοκρατίας. Και όχι μόνον αυτό. Κούρδοι αντιπολιτευόμενοι έχουν βρει καταφύγιο στη χώρα μας και εκφράζουν τις απόψεις τους, το ίδιο κάνουν μέλη της επιστημονικής κοινότητας.
Σε αυτούς προστίθενται Γερμανοί με τουρκική καταγωγή, όπως ο βουλευτής των Πρασίνων Τζεμ Έτζντεμιρ και η Σεβίμ Νταγκντελέν από το Κόμμα της Αριστεράς. Επικρίνουν και αυτοί σε υψηλούς τόνους τον Ερντογάν και την πολιτική του. Όλα αυτά ενοχλούν τον αυταρχικό ηγέτη, ο οποίος πολύ συχνά δείχνει στην Άνγκελα Μέρκελ και στους Γερμανούς πόσο εύκολα μπορεί να κινητοποιεί τους οπαδούς του, από το Μόναχο μέχρι το Αμβούργο. Πολλοί από αυτούς, μέσω διαδικτύου, υποδαυλίζουν το μίσος εναντίον όλων όσων σκέπτονται διαφορετικά, κάποιοι απειλούν να ασκήσουν βία».
Στην εφημερίδα Tageszeitung (TAZ) γράφει ο ίδιος ο δημοσιογράφος Ερκ Ατζαρέρ, ο οποίος δέχθηκε επίθεση από «αγνώστους» μέσα στο σπίτι του στο Βερολίνο. Το άρθρο του αρχίζει ως εξής: «Πέρασαν δύο εβδομάδες από τότε που μου επιτέθηκαν στην αυλή του σπιτιού μου, στο Βερολίνο. Οι δράστες μιλούσαν τουρκικά και μου φώναζαν: να σταματήσω να γράφω, γιατί διαφορετικά σε λίγο δεν θα μπορώ πια να γράφω. Η απάντησή μου σε αυτή την επίθεση είναι ότι ερευνώ και γράφω περισσότερο απ’ ότι στο παρελθόν». Σε άλλο σημείο του άρθρου ο Ατζαρέρ γράφει: «Θεωρώ ακόμη ασύλληπτο το ότι η επίθεση έγινε μέσα στο σπίτι μου, μπροστά στα μάτια της γυναίκας μου και ενώ η κόρη μας βρισκόταν στο σπίτι. Και δεν τελείωσαν όλα μετά την επίθεση. Τα ξημερώματα της Τρίτης κάποιος άφησε στον κήπο του σπιτιού ένα βραστό αυγό, τυλιγμένο σε ένα σημείωμα που έγραφε: ‘Περίμενε και θα δεις’. Το εντόπισε η αστυνομία. Σε αυτή την πόλη δεν μπορούμε πια να αισθανόμαστε τόσο σίγουροι όσο στο παρελθόν».
Ο Χέλμουτ Κολ και οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι
Μία σπάνια και ενδιαφέρουσα πτυχή της γερμανικής επανένωσης αποκαλύπτει το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, επικαλούμενο επιστολή του υπερσυντηρητικού βουλευτή των Χριστιανοδημοκρατών Μάνφρεντ Άμπελαϊν, το 1990, προς τον τότε καγκελάριο Χέλμουτ Κολ: ο Κολ έφτασε στο σημείο να απειλήσει τους ίδιους τους βουλευτές του ότι θα παραιτηθεί «για να περάσει στην κοινοβουλευτική ομάδα την οριστική αναγνώριση των συνόρων της μελλοντικής, επανενωμένης Γερμανίας με την Πολωνία, κατά μήκος των ποταμών Όντερ και Νάισε».
Όπως επισημαίνει το γερμανικό περιοδικό «στις 21 Ιουνίου τόσο η Μπούντεσταγκ, όσο και η Λαϊκή Εθνοσυνέλευση της Ανατολικής Γερμανίας ενέκριναν πανομοιότυπη δήλωση, με την οποία αναγνωρίζεται ως οριστική η συνοριακή γραμμή κατά μήκος των ποταμών Όντερ και Νάισε.
Για τις τέσσερις νικήτριες δυνάμεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αυτό αποτελούσε προϋπόθεση για την Επανένωση. Όμως ο Άμπελαϊν και πολλοί ακόμη βουλευτές των χριστιανικών κομμάτων (CDU/CSU) δεν ήθελαν να αποδεχθούν την απώλεια των άλλοτε γερμανικών εδαφών στην Ανατολή. Σύμφωνα με την επιστολή, ο Κολ είχε απειλήσει πριν από την ψηφοφορία ότι, σε περίπτωση που δεν επιβεβαιωθεί η κυβερνητική πλειοψηφία, θα παραιτηθεί την επόμενη μέρα. Κατόπιν αυτού ο Άμπελαϊν υπερψήφισε τη γραμμή του καγκελάριου. 15 άλλοι βουλευτές επέμειναν στην άρνησή τους. Τελικά η πλειοψηφία του Κολ άντεξε…»
