Μετά από 13 χρόνια το Επαρχιακό Λευκωσίας εξέδωσε στις 8/2/24 την απόφαση του με την οποία έκαμε αποδεκτή την αγωγή και τις απαιτήσεις της Ευδοκίας Λοίζου κατά του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, για τη σοβαρή επαγγελματική ασθένεια της από την οποία προσβλήθηκε το 2007, κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας της σε αυτό ως δημοσιογράφου, με την ίδια να δηλώνει ότι βίωσε ένα μαρτύριο.
Σύμφωνα με ανακοίνωση, κατά τη διάρκεια σημερινής δημοσιογραφικής διάσκεψης η Ευδοκία Λοίζου, ανέφερε ότι το Δικαστήριο στην απόφασή του προχώρησε σε διάφορα σημαντικά ευρήματα τα οποία προσέδιδαν στο ΡΙΚ σοβαρές ευθύνες ένεκα των παραλείψεων του να παράσχει ένα ασφαλές και υγειές περιβάλλον εργασίας στου εργοδοτούμενούς του.
Στην πιο πάνω κατάληξη του Δικαστηρίου, είπε, οδήγησαν οι μαρτυρίες και τα διάφορα τεκμήρια τα οποία αρμόδιοι λειτουργοί του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας κατέθεσαν κατά το στάδιο της μαρτυρίας τους. Πρόκειτο μεταξύ άλλων για τα αποτελέσματα επαναλαμβανόμενων επιθεωρήσεων του τμήματος αυτού στα κτήρια του ΡΙΚ που ξεκίνησαν από το 2002 και συνεχίσθηκαν μέχρι το 2014, ανέφερε η Ε. Λοϊζου.
“Παρά τις αλλεπάλληλες απαιτήσεις του Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας για απομάκρυνση των ζώων από τα κτήρια και τους γύρω χώρους και τη βελτίωση του κλιματισμού και του αέρα στους χώρους εργασίας, σημειώνεται, εντούτοις το ΡΙΚ το μόνο που έπραττε ήταν να ψεκάζει με διάφορα χημικά το εσωτερικό του κτηρίου επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο την κακή κατάσταση τους και θέτοντας σε πρόσθετούς κινδύνους την υγεία των υπαλλήλων του”.
Η Ευδοκία Λοϊζου είπε ακόμα πως “θα χρειαζόμουν ώρες για να παραθέσω την ταλαιπωρία που υπέστηκα όλα αυτά τα χρόνια, τα τρεχάματα μου σε γιατρούς και την υποβολή μου σε αμέτρητες ιατρικές και άλλες εξετάσεις, αρκετές από τις οποίες καταγράφονται στη δικαστική απόφαση. Η ιατρική παρακολούθηση μου και θεραπεία μου από εξειδικευμένους γιατρούς θα συνεχισθεί για όλη μου τη ζωή όπως υποστήριξε ο Άγγλος καθηγητής Michael Hanna”.
Η δημοσιογράφος είπε στη διάσκεψη ότι στις πιο πάνω δυσκολίες μου δεν είχε ούτε για μια στιγμή υποστηρικτή ούτε βοηθό της τον εργοδότη της. “Ούτε τα Διοικητικά του Συμβούλια άλλα ούτε τις διευθύνσεις του. Αντίθετα αυτοί με αμφισβητούσαν και με κορόιδευαν υποβάλλοντας με μέχρι και σε στημένο ιατροσυμβούλιο με τη συμμετοχή ψυχιάτρου, περιφρονώντας τις ιατρικές εκθέσεις των γιατρών του Λονδίνου αλλά και των Κύπριων νευρολόγων και πνευμονολόγων του νοσοκομείου πως υπέφερα από τα κατάλοιπα της Εγκεφαλίτιδας και όχι από σχιζοφρένεια”.
Περιγράφοντας και άλλα περιστατικά που σχετίζονταν με την ασθένεια της, την ιατρική και δικαστική περιπέτεια της η Ευδοκία Λοϊζου είπε ότι “βίωσα ένα μαρτύριο”, ενώ υποστήριξε ότι έτυχε άσχημης συμπεριφοράς και από κρατικούς αξιωματούχους, ενώ χρειάστηκε να δανειστεί και να υποθηκεύσει όλη την περιουσία της οικογένειάς της για να καλύψει έξοδα θεραπείας “και σήμερα κινδυνεύουν να την χάσουν από τις Τράπεζες”.
