H Γερμανία μένει πίσω σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα, κάτι που ωστόσο είναι καλό για την υπόλοιπη Ευρώπη, σύμφωνα με συνέντευξη του Διευθυντή του αυστριακού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (Wifo), Γκάμπριελ Φέλμπερμαγιερ στο Der Spiegel.
Σε συνέντευξη του στο περιοδικό, ο κ. Φέλμπερμαγιερ, αναφέρει ότι η Γερμανία δεν αποτελεί πια παράγοντα σταθερότητας και οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρώπη, καθώς ο πληθωρισμός, οι μισθοί, η φορολογία και οι τιμές της ενέργειας κυμαίνονται σε υψηλότερα επίπεδα από ότι στον μέσο όρο της ευρωζώνης, κάτι που επιδεινώνει την ανταγωνιστικότητα της.
Μέχρι τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας ήταν οι χώρες της Νοτίου Ευρώπης, ιδίως η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία, αυτές στις οποίες καταγράφονταν υψηλότερα κόστη, την ώρα που η γερμανική οικονομία ήταν πιο ανταγωνιστική, όπως παρατηρεί, προσθέτοντας ότι στο μεταξύ η γερμανική οικονομία έχει χάσει το πλεονέκτημά της έναντι των υπολοίπων χωρών της ευρωζώνης.
Ωστόσο, κατά την άποψη του Φέλμπερμαγιερ, το γεγονός ότι η Γερμανία μένει πίσω σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα, είναι κάτι καλό για την Ευρώπη, γιατί θα υπάρξει ένα “re-balancing“, όπως σημειώνει. Ο οικονομολόγος εξηγεί ότι όταν ξεκίνησε η κρίση στην ευρωζώνη, η Γερμανία διαρκώς ζητούσε από τους άλλους Ευρωπαίους να βάλουν σε τάξη τα οικονομικά τους, κάτι που έκαναν, αν και η ίδια η Γερμανία δεν έκανε πολλά για τη δική της οικονομία, με αποτέλεσμα τώρα να συρρικνώνεται η βιομηχανική παραγωγή ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, την ώρα που σε άλλες περιοχές της Ευρώπης αυξάνεται.
Για τον Αυστριακό οικονομολόγο αυτές οι ασυμμετρίες μεταξύ βορρά και νότου της Ευρώπης δημιουργούσαν πάντα προβλήματα, όπως συνέβη και κατά την κρίση χρέους, μια και η νότια Ευρώπη καθίστατο ολοένα και πιο ακριβή, με υψηλή ανεργία, χαμηλή ανάπτυξη και δημόσιο έλλειμμα που εκτροχιαζόταν.
«Τώρα βλέπουμε εδώ και αρκετό καιρό πιο υψηλό πληθωρισμό στον βορρά από ό,τι στον νότο. Για την ευρωζώνη συνολικά αυτό είναι σταθεροποιητικός παράγοντας», αναφέρει ο Φέλμπερμαγιερ.
Σχολιάζει περαιτέρω ότι «η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση στη Γερμανία είναι τώρα παρόμοια με αυτή στην Ιταλία, την Ισπανία ή την Ελλάδα πριν από 15 χρόνια. Έχουμε απομακρυνθεί εδώ και καιρό από μια συντεταγμένη πολιτική, τα χρήματα έρρεαν, και μάλιστα στην περίοδο του κορωνοϊού, και τώρα βλέπουμε το αποτέλεσμα».
«Η Γερμανία πρέπει επιτέλους να λάβει υπόψη της το γεγονός ότι η μεγάλη ταχύτητα, με την οποία μπορεί να κινηθεί η γερμανική οικονομία, μακροπρόθεσμα θα υποχωρήσει», σημειώνει.
