Ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας εισήλθε σε νέα φάση αυτό το καλοκαίρι, όταν το Κίεβο ξεκίνησε την πολυαναμενόμενη αντεπίθεσή του και υπήρχαν ελπίδες ότι η Ουκρανία θα ανακτούσε το πάνω χέρι.
Αντ’ αυτού, οι δυνάμεις της αντιμετωπίζουν μια γραμμή μετώπου 600 μιλίων και εκτεταμένες ρωσικές αμυντικές οχυρώσεις – σε ορισμένα σημεία βάθους έως και 19 μιλίων – που χτίστηκαν το χειμώνα, ενόσω η Ουκρανία περίμενε περισσότερο βαρύ οπλισμό.
Έχει γίνει σαφές ότι η αντεπίθεση δεν θα φέρει γρήγορα αποτελέσματα και ότι η επιτυχία -με όρους ανακατάληψης των κατεχόμενων από τη Ρωσία εδαφών- δεν είναι εγγυημένη και σε καμία περίπτωση αρκετή για να τερματιστεί η ρωσική κατοχή.
Από την έναρξη της αντεπίθεσης τον Ιούνιο, μόνο μια χούφτα χωριά έχουν ανακαταληφθεί. Σύμφωνα με στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες η κατάσταση προϊδεάζει πως ο πόλεμος είναι πιθανό να παραταθεί, ασκώντας τεράστια πίεση στους διεθνείς εταίρους της Ουκρανίας να δεσμεύσουν δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτικούς, ανθρωπιστικούς και οικονομικούς πόρους.
Προς το…2025
“Η Ουκρανία πρέπει να δείξει ότι μπορεί να σημειώσει πρόοδο, αλλά όλοι γνωρίζουν ότι, δεδομένου του μεγέθους των δυνάμεων που διαθέτουν, δεν πρόκειται να πετάξουν τους Ρώσους από την Ουκρανία το 2023″, δήλωσε στο CNBC ο Βρετανός στρατηγός εν αποστρατεία Richard Barrons, πρώην διοικητής στις Ένοπλες Δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου.
“Η Ρωσία δεν μπορεί να τα παρατήσει, λόγω των δραματικών συνεπειών που θα είχε ένα τέτοιο ενδεχόμενο για το ρωσικό καθεστώς, αλλά ούτε η Ουκρανία έχει ξεμείνει από θέληση να πολεμήσει και δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει τα εδάφη που έχει καταλάβει. Απλώς θέλει περισσότερη βοήθεια για να τα πάρει πίσω. Και αυτό θα μας οδηγήσει στο 2024 και ενδεχομένως στο 2025″, πρόσθεσε.
Αδιέξοδο
“Νομίζω όμως ότι ο κίνδυνος για τους Ουκρανούς είναι να καταλήξουν σε ένα αδιέξοδο, όπου θα έχουν κερδίσει πολύ λίγα εδάφη, ένα μεγάλο μέρος του εξοπλισμού που προμήθευσε η Δύση θα έχει καταστραφεί και οι απώλειες σε ζωές θα είναι τεράστιες”, τόνισε στο CNBC ο Jamie Shea, πρώην ανώτερος αξιωματούχος του ΝΑΤΟ και ειδικός σε θέματα διεθνούς άμυνας και ασφάλειας στο think tank Chatham House
Αυτό το σενάριο θα μπορούσε να ενθαρρύνει τους επικριτές του πολέμου, να αυξήσει τη δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης για τη συνέχιση της χρηματοδότησης της Ουκρανίας και να δημιουργήσει πρόβλημα όσον αφορά την παραγωγή όπλων και τις προμήθειες από τη Δύση.
Η «Σολομώντεια λύση»
“Κάποια στιγμή, η Ουκρανία θα πρέπει να αποφασίσει αν θα υπάρξει στρατιωτική λύση στη σύγκρουση ή αν θα πρέπει να αναζητήσει μια άλλη διέξοδο χωρίς να ωστόσο να παραδεχτεί κανενός είδους ήττα, δήλωσε ο Barrons. Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι με μια ανακωχή, μια προσωρινή συμφωνία για την παύση των στρατιωτικών επιχειρήσεων, η οποία όμως δεν θα ολοκληρώσει αποφασιστικά τον πόλεμο.
“Ο πόλεμος διεξάγεται επειδή η Ουκρανία λαμβάνει τη βοήθεια για να το κάνει. Και όσο γίνεται αυτό, δεν αποφασίζει να τερματίσει τον πόλεμο. Αλλά υπάρχει και το ενδεχόμενο να καταλήξει σε μια χρυσή τομή. Είναι κάτι που συμβαίνει σε πολλούς πολέμους. Οι αντίπαλοι φτάνουν σε ένα δυσάρεστο αδιέξοδο και στη συνέχεια το θέμα συντηρείται για πολλά χρόνια, με εντάσεις αλλά και προσπάθειες επίλυσης των διαφορών”, πρόσθεσε, αναφέροντας ως παραδείγματα τη σύγκρουση Ελλάδας και Τουρκίας για την Κύπρο, καθώς και τις σχέσεις Βόρειας και Νότιας Κορέας, όπου καμία πλευρά δεν θέλει πραγματικά να αναζωπυρώσει μια σύγκρουση.
Το διακύβευμα για την Δύση, είναι όχι μόνο η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, αλλά και η ασφάλεια της Ευρώπης και της Δύσης συνολικότερα έναντι της Ρωσίας”
Στην εποχή που η Κίνα παρακολουθεί στενά αν η Δύση έχει το κουράγιο να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της, όλοι πιστεύουν ότι ο πόλεμος θα πρέπει να συνεχιστεί, μέχρι το οριστικό του τέλος.
Αλλά σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει ένα τίμημα που πρέπει να πληρωθεί.
