Οι νεκροί από τους φονικούς ανεμοστρόβιλους που σάρωσαν έξι Πολιτείες των ΗΠΑ έφτασαν τους 74 στο Κεντάκι, ανακοίνωσε ο κυβερνήτης της Πολιτείας αυτής, Άντι Μπεσίρ.
Ακόμη αγνοούνται 109 άνθρωποι και ο αριθμός των θυμάτων αναμένεται ότι θα αυξηθεί τις επόμενες ημέρες, πρόσθεσε ο κυβερνήτης.
Ο Τζεμάριον Χαρτ πέρασε σχεδόν επτά ώρες αγωνίας κάτω από τα συντρίμμια του εργοστασίου κεριών στη Μέιφιλντ, στο Κεντάκι, που ισοπέδωσε την Παρασκευή ανεμοστρόβιλος τον οποίο μετεωρολόγοι και οι αμερικανικές αρχές χαρακτηρίζουν ιστορικής ισχύος.
“Απλώς είμαι ευτυχής που ζω ακόμα”, θα πει ο νεαρός Αφροαμερικανός, 21 ετών, που είχε πιάσει δουλειά μόλις δέκα ημέρες πρωτύτερα στην αλυσίδα παραγωγής του εργοστασίου Mayfield Consumer Products.
Είχε βάρδια στο κτίριο, στο δυτικό τμήμα της μικρής πόλης, που σχεδόν σβήστηκε από τον χάρτη εξαιτίας του ανεμοστρόβιλου. Από το κτίριο δεν απέμεινε παρά ένας σωρός μεταλλικές πλάκες, ατσάλι και ξύλο, που σωστικά συνεργεία ψάχνουν ακόμη μεθοδικά, με την ελπίδα -μολονότι αργοσβήνει πια- ότι θα βρουν κι άλλους επιζώντες.
Το βράδυ της Παρασκευής, αφηγείται ο Τζεμάριον Χαρτ, “ακούσαμε τη σειρήνα (του συναγερμού) και τρέξαμε για να πάμε στον χώρο ασφαλείας, αλλά ήρθε, χτύπησε, δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα”. Όταν ο ανεμοστρόβιλος έφτασε στο κτίριο, η οροφή κατέρρευσε, παγιδεύοντας τους εργαζόμενους.
“Ήταν τρομακτικό, με καταπλάκωσαν τοίχοι, σίδερα, ξύλα”, εξομολογείται ο νεαρός. “ξσο συνεχιζόταν, τόσο περισσότερο το κτίριο διαλυόταν, κατέρρεε. Στην αρχή μπορούσα να κινηθώ λιγάκι, μετά δεν ήταν πλέον δυνατό, ήμουν καθηλωμένος”.
“Απλά προσπαθούσα να ελέγχω την αναπνοή μου, όμως για άλλους ήταν αδύνατον, πανικοβάλλονταν. Μερικοί λιποθύμησαν, άλλοι πέθαναν”. “Ελπίδα” Ο νεαρός μπόρεσε να βγάλει το κινητό από την τσέπη και να τηλεφωνήσει στη φίλη του, που είναι έγκυος, μετά στη μητέρα του.
“Αυτό μου έδωσε ελπίδα, αυτοπεποίθηση για να συνεχίσω, να επιβιώσω, να περιμένω τα σωστικά συνεργεία”, που τον απεγκλώβισαν έπειτα από σχεδόν επτά ώρες αγωνιώδους αναμονής, στις 03:40, εξηγεί.
Τα πρώτα σωστικά συνεργεία, που έφθασαν επιτόπου μια ώρα μετά το πέρασμα του ανεμοστρόβιλου, χρειάστηκαν πολλή ώρα προτού αρχίσουν να απομακρύνουν, πολύ προσεκτικά, συντρίμμια.
“Η παραμικρή λάθος κίνηση θα μας συνέθλιβε”, εξηγεί ο Τζεμάριον Χαρτ. Αφού τον απεγκλώβισαν, πυροσβέστες τον μετέφεραν σε ασφαλές σημείο. Δεν ένιωθε τα πόδια του.
“Τότε είδα: το εργοστάσιο, το πάρκινγκ, τα αυτοκίνητα – όλα είχαν χαθεί”, αφηγείται. Πέρα από τους μώλωπες και τους πόνους στα πόδια, ο νεαρός θα παραδεχτεί πως η καταστροφή τον τραυμάτισε επίσης ψυχικά. Ένας συνάδελφός του που γνώριζε είναι νεκρός. Ξαναζεί στο κεφάλι του το μαρτύριό του κάθε φορά που αναφέρεται το εργοστάσιο. “Οι εικόνες γυρίζουν μέσα στο κεφάλι σου. Είναι δύσκολο να το χειριστείς”, δηλώνει.
Καταγγέλλει την έλλειψη μέτρων ασφαλείας από τη διεύθυνση του εργοστασίου, η οποία αποφάσισε η παραγωγή να συνεχιστεί παρά τις προειδοποιήσεις των αρχών. Πολλοί από τους εργαζόμενους “έχουν εξοργιστεί” επειδή κλήθηκαν “να δουλέψουν εκείνο το βράδυ” χωρίς “καμιά προειδοποίηση”, εξηγεί.
Η εταιρεία ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη με αγωγές στη δικαιοσύνη: “Αφού δεν έκανε αυτό που έπρεπε ώστε η ασφάλεια των εργαζομένων να είναι η προτεραιότητα, της αξίζει”, κρίνει.
