«Ο πρόεδρος της Γαλλίας δεν είναι βασιλιάς. Θα έπρεπε να ακούει τον λαό». «Τι άλλο πρέπει να κάνουμε για να ακούσει η κυβέρνηση;». «Εγώ άκουσα χθες τον πρόεδρο και δεν νοιάζεται για εμάς». «Διαδηλώνουμε για την κοινωνία που επιθυμούμε». Τα παραπάνω λόγια ανήκουν σε τέσσερις διαφορετικούς Γάλλους και Γαλλίδες που χθες, Πέμπτη, βγήκαν στους δρόμους της Γαλλίας ζητώντας την απόσυρση της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης της κυβέρνησης Μακρόν.
Police used tear gas in attempt to disperse demonstrators in Lorient, France, amid ongoing pension reform protests that have gripped cities across the country. https://t.co/KdSofbjo1S pic.twitter.com/LHQegj6Stf
— ABC News (@ABC) March 23, 2023
Το ξέσπασμα οργής στη χώρα γιγαντώθηκε περαιτέρω μετά τη συνέντευξη που παραχώρησε ο Γάλλος πρόεδρος την Τετάρτη. Η κατάσταση είναι πλέον έκρυθμη, ιδίως στη γαλλική πρωτεύουσα, Παρίσι. Τουλάχιστον ένα εκατομμύριο πολίτες διαδήλωσαν σε ολόκληρη τη Γαλλία. 800.000 διαδηλωτές μόνο συμμετείχαν στις πορείες και τις διαδηλώσεις στην Πόλη του Φωτός.
Η παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων ήταν ισχυρή. Τα πρώτα επεισόδια στις πόλεις άρχισαν αφότου ολοκληρώθηκαν ειρηνικά οι πορείες. Πέτρες, μπουκάλια, φωτιές, δακρυγόνα, ξύλο. Ήδη μέχρι τις επτά το απόγευμα οι πρώτες συλλήψεις ήταν γεγονός. Πολύ σοβαρή ήταν και η κατάσταση στην πόλη Μπορντώ όπου πυρπολήθηκε το δημαρχείο.
Θα αναρωτηθεί κανείς προς τι όλο αυτό το… εθνικό δράμα; Στα υπόλοιπα Κράτη – Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης το κατώτατο όριο συνταξιοδότησης είναι πλέον τα 65 ή και τα 67 έτη, όπως στην Ελλάδα. Δεν μπορούν να συμμορφωθούν οι Γάλλοι στις επιταγές της οικονομίας; Ή μήπως, τελικά, έχουν δίκιο;
Υπάρχουν οικονομολόγοι οι οποίοι με σειρά παραδειγμάτων επιμένουν ότι με το κατώτατο όριο συνταξιοδότησης στα 62 έτη το σύστημα θα παραμείνει οικονομικά βιώσιμο. Την ίδια στιγμή, στη Γαλλία το ποσοστό εκείνων οι οποίοι είναι άνω των 55 ετών και έχουν τεθεί εκτός απασχόλησης είναι ένα από τα υψηλότερα καθώς ενώ οι ίδιοι ψάχνουν εργασία οι εταιρείες δεν είναι πρόθυμες να τους προσλάβουν ή σε διαφορετική περίπτωση όσοι εργάζονται απολύονται.
Οι Γάλλοι κρίνουν την εν λόγω μεταρρύθμιση ως άδικη τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους επισφαλείς εργαζόμενους καθώς επίσης και για τους εργαζόμενους χαμηλού-μεσαίου εισοδήματος και αυτό γιατί αντί να διορθώνει τις ήδη υπάρχουσες ανισότητες, τις διογκώνει.
Ειδικότερα, για τις γυναίκες υπογραμμίζουν ότι είναι διπλά τιμωρητικό. Τα χρόνια ασφάλισης τα οποία απαιτούνται στη Γαλλία για έξοδο στη σύνταξη θα είναι τα 43 χρόνια αυξημένα κατά ένα έτος. Οι γυναίκες όμως έχουν τις περισσότερες ασυνέχειες στην επαγγελματική τους πορεία γιατί πχ αποκτούν παιδιά. Είτε θα σταματήσουν να εργάζονται για ένα χρονικό διάστημα για να αφοσιωθούν στο μεγάλωμά τους είτε θα λαμβάνουν πχ τις περισσότερες γονικές και ειδικές άδειες. Επομένως αυξάνοντας τα απαιτούμενα έτη ασφάλισης για τις ίδιες σημαίνει με βεβαιότητα ότι τα 64 έτη δεν αφορούν εκείνες. Εάν συνυπολογίσουμε δε, ότι η σύνταξη για τις γυναίκες στη Γαλλία είναι κατά 40% χαμηλότερη από εκείνη των ανδρών τότε το «όχι» τους στη μεταρρύθμιση Μακρόν βγάζει νόημα.
«Όλοι πιστεύουν ότι ο νόμος είναι άδικος αλλά ότι κυρίως τιμωρεί τις γυναίκες από τις οποίες αναμένουν να μεγαλώσουν τις επόμενες γενιές της χώρας και στη συνέχεια ανακαλύπτουν ότι τιμωρούνται γι’ αυτό», τόνισε η Μαρί, Κοινωνική Λειτουργός, στην βρετανική εφημερίδα «The Guardian».
«Θέλουν να αυξήσουν το κατώτατο όριο συνταξιοδότησης στα 64 έτη σήμερα. Αύριο; Θα το πάνε στα 66; Ή μήπως στα 67 και τα 68; Θα πρέπει να δουλεύουμε μέχρι να μην μας κρατάνε άλλο τα πόδια μας;» λέει η Ζουλιέτ, 51 ετών και δασκάλα στο επάγγελμα εκφράζοντας τη βαθιά ριζωμένη στη γαλλική κοινωνία άποψη οι Γάλλοι να βγαίνουν στη σύνταξη νωρίς όσο ακόμη η υγεία τους είναι καλή για να απολαύσουν ακόμη μία δεκαετία καλής ζωής.
Ήδη ανακοινώθηκε ότι η ερχόμενη Τρίτη 28 Μαρτίου θα είναι επίσης ημέρα απεργίας. Το Παρίσι βουλιάζει από τα σκουπίδια, το 14% των πρατηρίων στη χώρα είναι αντιμέτωπο με ελλείψεις, το επίπεδο της τροφοδοσίας κηροζίνης στα αεροδρόμια του Παρισιού βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο και τα λιμάνια στη Μασσαλία και τη Βρέστη παραμένουν αποκλεισμένα.
Η κρίση στη Γαλλία ολοένα και φουσκώνει περαιτέρω και όσο ο Μακρόν συνεχίζει να παραμένει απόμακρος και να περιφρονεί πρώτος την κοινοβουλευτική δημοκρατία με την απόφασή του να ενεργοποιήσει το άρθρο 49:3 τη στιγμή που τα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα επί των θητειών του γνωρίζουν την απαξίωση τόσο η ακροδεξιά Λεπέν θα συνεχίσει την ανοδική της πορεία και το 2027 μπορεί να καταφέρει να ανέλθει στην εξουσία.
