Με άρθρο του στο Economist ο Ταγίπς Ερντογάν υπεραμύνεται του «όχι» στην ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ και επικρίνει σφόδρα την «άγνοια» όσων αμφισβητούν τη σχέση της Τουρκίας με τη βορειοατλαντική συμμαχία.
Ο Τούρκος πρόεδρος σχολιάζει πως ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι ευρύτερες γεωπολιτικές εξελίξεις έχουν δώσει νέα πνοή στο ΝΑΤΟ, που είναι «αναμφίβολα η σπουδαιότερη στρατιωτική συμμαχία στην ιστορία». Όπως λέει η Τουρκία είναι υπερήφανο και αναντικατάστατο μέλος του ΝΑΤΟ και έχει διαχρονικά λειτουργήσει ως «σταθεροποιητική δύναμη και δύναμη για το καλό στη Μέση Ανατολή, τον Καύκασο και τη Μάυρη Θάλασσα». Τα στρατεύματά της έχουν πάρει μέρος σε πολλές αποστολές του ΝΑΤΟ ανά τον κόσμο ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν, όπως λέει αναβαθμιστεί, με επενδύσεις πολλών δισεκατομμυρίων, κάτι που συμβάλλει στην ανθεκτικότητα και την ισχύ και του ΝΑΤΟ.
«Ενώ οι εταίροι μας πάντα εκτιμούσαν τη συμβολή της Τουρκίας στις συλλογικές αποστολές του ΝΑΤΟ, γρήγορα ξενχούσαν για αυτές όταν δεν υπήρχαν απειλές για την εθνική τους ασφάλεια» σχολιάζει ο Ερντογάν και προσθέτει: «Οι εταίροι που θυμούνται τη σπουδαιότητα της Τουρκίας μόνο σε ταραχώδεις καιρούς, όπως η κρίση στη Βαλκάνια, εσφαλμένα πιστεύουν ότι η μακροπρόθεσμη σταθερότητα θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς την Τουρκία».
Σημειώνει στη συνέχεια πως το ΝΑΤΟ, όπως όλοι οι διεθνείς οργανισμοί, πρέπει να δρα συλλογικά έναντι της τρομοκρατίας. Για αυτό και η Άγκυρα θέτει «νόμιμες και αναγκαίες» απαιτήσεις στη συμμαχία ως προς το ζήτημα αυτό. «Επιμένουμε ότι η ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας ενέχει ρίσκο για τη δική μας ασφάλεια και το μέλλον του οργανισμού. Έχουμε κάθε δικαίωμα να περιμένουμε από τις χώρες αυτές- που θα ζητούν από τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ να τις υπερασπιστεί στη βάση του Άρθρου 5, να αποτρέψουν τη στρατολόγηση, την συγκέντρωση κεφαλαίων και τις δραστηριότητες προπαγάνδας υπέρ του PKK, που η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Αμερική θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση.
«Η ένσταση της Τουρκίας στην ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας που είαν παραμείνει ουδέτερες χώρες έως τις πρόσφατες εξελίξεις, συνιστούν ένα αποφασιστικό βήμα εκ μέρους όλων των χωρών που έχουν βρεθεί στο στόχαστρο τρομοκρατικών οργανώσεων» τονίζει και καταλήγει: «Δεν υπάρχει καμία αρχή στην Άγκυρα που μπορεί να δεχθεί εντολή για το τι να κάνει από χώρες που είναι απρόθυμες να πολεμήσουν την τρομοκρατία. Πιστεύουμε ότι η φήμη και η αξιοπιστία της συμμαχίας θα τεθεί σε κίνδυνο αν τα μέλη της ακολουθούν δύο μέτρα και δύο σταθμά στη μάχη κατά της τρομοκρατίας».
