“Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης αποτελεί ορόσημο για την καταπολέμηση της βίας λόγω φύλου” λένε αρμόδιοι Υπουργοί 15 κρατών μελών της ΕΕ και της Νορβηγίας, περιλαμβανομένων του Υπουργού Εξωτερικών της Κύπρου Νίκου Χριστοδουλίδη και του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών υποθέσεων της Ελλάδας Κωστή Χατζηδάκη, οι οποίοι δηλώνουν αποφασισμένοι να διασφαλίσουν την πλήρη εφαρμογή και επιβολή στις χώρες τους.
Συγκεκριμένα, οι 16 Υπουργοί τονίζουν σε κείμενο που δημοσιεύεται σε πληθώρα ευρωπαϊκών μέσων ότι “σήμερα εορτάζουμε τη 10η επέτειο από το άνοιγμα για υπογραφή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας που ολοκληρώθηκε και υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη το 2011”.
Οι Υπουργοί αναφέρουν ότι “ως αποτέλεσμα μιας σειράς ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών που ξεκίνησαν τη δεκαετία του `90, η σύμβαση τέθηκε σε ισχύ την 1η Αυγούστου 2014 και είναι γνωστή ως “Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης”, ενώ ως σήμερα, 33 χώρες την έχουν υπογράψει, επικυρώσει και επιβάλει και άλλες 11 χώρες την έχουν υπογράψει χωρίς να την έχουν επικυρώσει ακόμη, ενώ μια χώρα αποχώρησε πρόσφατα από αυτήν”.
“Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης υπήρξε επίτευγμα ορόσημο στην καταπολέμηση της βίας λόγω φύλου. Είναι η πρώτη ευρωπαϊκή νομικά δεσμευτική συνθήκη σε αυτόν τον τομέα”, υπενθυμίζουν.
“Περιλαμβάνει ένα σύνολο ευρέων μέτρων για την πρόληψη της βίας, την προστασία των θυμάτων της και τη δίωξη των δραστών. Παρέχει στις υπογράφουσες χώρες ένα σύνολο απτών μέτρων όπως καταφύγια, γραμμές βοήθειας και ολοκληρωμένη βοήθεια για τα θύματα κάθε είδους βίας”, καταγράφουν.
“Εκτός από αυτά τα συγκεκριμένα μέτρα, δηλώνει ακράδαντα ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μορφή διάκρισης”, αναφέρουν.
“Η σύμβαση δημιούργησε επίσης ένα νομικό πλαίσιο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και περιλαμβάνει έναν ειδικό μηχανισμό παρακολούθησης για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής των διατάξεών της”.
“Η εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης είχε ήδη πραγματικό αντίκτυπο στη ζωή γυναικών και ανδρών, κοριτσιών και αγοριών σε όλη τους την ποικιλομορφία”.
“Συνέβαλε στην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας σχετικά με τη βία που βασίζεται στο φύλο. Έχει συμβάλει στην αύξηση πιο φιλόδοξων νομοθετικών και πολιτικών προτύπων στην εθνική νομοθεσία” προστίθεται.
Αναφέρεται ότι “έχει οδηγήσει σε περισσότερη κατάρτιση για νομικούς, επαγγελματίες της υγείας και επιβολή του νόμου – ένα πολύ σημαντικό μέτρο εάν θέλουμε να εξαλείψουμε τα εμπόδια στην πρόσβαση στη δικαιοσύνη για θύματα βίας λόγω φύλου. Είναι σημαντικό, καθώς ανέδειξε επίσης το προφίλ της κοινωνικής συζήτησης για το θέμα”, αναφέρουν.
“Με μεγάλη ανησυχία βλέπουμε μια ολοένα αυξανόμενη αντίθεση σε αυτήν τη Σύμβαση ορόσημο. Τη στιγμή της κρίσης υγείας, της οικονομικής και της κοινωνικής κρίσης, οι γυναίκες βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή της πανδημίας του κορωνοϊού που εργάζονταν στους τομείς της υγειονομικής περίθαλψης, της περίθαλψης, της εκπαίδευσης, του λιανικού εμπορίου ή του καθαρισμού”, αναφέρουν.
“Ταυτόχρονα, ο αριθμός των αναφορών ενδοοικογενειακής βίας και συντρόφου βίας αυξήθηκε γρήγορα τους πρώτους μήνες. Τα καταφύγια για τα θύματα και οι σύμβουλοι αντιμετώπισαν μια αύξηση της ζήτησης και οι γυναίκες και τα κορίτσια συχνά παγιδεύτηκαν στο σπίτι με τους δράστες τους κατά τη διάρκεια του lockdown και απαγόρευσης κυκλοφορίας. Και επιπλέον, οι φωνές κατά της Σύμβασης είναι πιο δυνατές από πριν”, λένε.
“Κάθε γυναίκα και κορίτσι έχει το δικαίωμα να ζει χωρίς βία. Η πρόληψη κάθε μορφής βίας δεν είναι αμφιλεγόμενη. Η προστασία των θυμάτων κακοποίησης δεν είναι αμφιλεγόμενη. Πάνω απ `όλα, δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Ωστόσο, από τη σύλληψή της, η σύμβαση βρέθηκε αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία παραπληροφόρησης και παρερμηνείας”, σημειώνουν.
“Όσοι αντιτίθενται δηλώνουν προσβεβλημένοι από τον ορισμό της Σύμβασης για το φύλο ως `κοινωνικό κατασκεύασμα` ή με την απαίτηση να συμπεριληφθεί διδακτικό υλικό σχετικά με τους μη στερεοτυπικούς ρόλους των φύλων”, διευκρινίζουν.
Όπως αναφέρουν “ακόμη πιο ανησυχητικό, η αντίθεση στη Συνέλευση προέρχεται πρόσφατα και από ορισμένες κυβερνήσεις και βουλευτές στην Ευρωπαϊκή Ένωση”.
“Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, την αποκλεισμένη διαδικασία επικύρωσης από ορισμένα κράτη μέλη και την καθυστέρηση της διαδικασίας επικύρωσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα άλλο κράτος μέλος ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αποσυρθεί από τη συνθήκη” σημειώνουν.
“Η πρόσφατη απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης της 19ης Μαρτίου 2021 να αποσυρθεί από τη Σύμβαση, μας έδειξε ότι αυτές οι απειλές ανάκλησης είναι πράγματι πολύ πραγματικές”, αναφέρουν οι 16.
Οι 16 Υπουργοί δηλώνουν ότι “η απόφαση της Τουρκίας έρχεται 10 χρόνια μετά την πρώτη χώρα που υπέγραψε τη Σύμβαση στην Κωνσταντινούπολη”, σημειώνουν ότι ανησυχούν βαθιά “για αυτές τις άνευ προηγουμένου επιθέσεις στα δικαιώματα των γυναικών και την ασφάλειά τους”, δηλώνουν ότι στέκονται με αλληλεγγύη με τις γυναίκες και τα κορίτσια στην Τουρκία και πέραν αυτής και καλούν την Τουρκία “να αντιστρέψει την απόφασή της”.
“Ζητούμε επίσης επειγόντως από όλα τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης που δεν το έχουν πράξει ακόμη να υπογράψουν και να επικυρώσουν αυτήν τη συνθήκη-ορόσημο”, τονίζουν τα 15 κράτη μέλη της ΕΕ και η Νορβηγία.
“Δεσμευόμαστε να διασφαλίσουμε την πλήρη εφαρμογή και επιβολή της Σύμβασης στις χώρες μας και να συνεργαστούμε για την προστασία των θεμελιωδών αξιών που εγγυάται η Σύμβαση”, καταλήγουν οι υπογράφοντες.
ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ
