Ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο δήλωσε την Παρασκευή ότι είχε προειδοποιήσει τα ηγετικά μέλη της οργάνωσης μισθοφόρων Wagner, Γεβγκένι Πριγκόζιν και Ντμίτρι Ούτκιν να προσέχουν για πιθανές απειλές για τη ζωή τους. Παράλληλα, επέμεινε ότι οι μισθοφόροι της Wagner θα παραμείνουν στη Λευκορωσία και αποκάλυψε ότι δεν πιστεύει ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν ευθύνεται για το αεροπορικό δυστύχημα που φαίνεται ότι σκότωσε τον Πριγκόζιν.
«Είναι ένας μεθοδικός, πολύ ήρεμος, ακόμη και αργός άνθρωπος, που παίρνει αποφάσεις για άλλα, λιγότερο περίπλοκα ζητήματα. Επομένως, δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο Πούτιν το έκανε, ότι ο Πούτιν φταίει. Είναι πολύ σκληρή, αντιεπαγγελματική δουλειά, αν μη τι άλλο», δήλωσε ο Λουκασένκο την Παρασκευή, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Belta.
Αναφερόμενος στον Πριγκόζιν, ο Λευκορώσος υποστήριξε ότι τον είχε προειδοποιήσει δύο φορές, με τον ίδιο να απορρίπτει το ενδεχόμενο κινδύνου. Όπως είπε, κατά τη διάρκεια της ανταρσίας είχε προειδοποιήσει τον Πριγκόζιν ότι θα «πέθαινε» εάν συνέχιζε να βαδίζει προς τη Μόσχα. Τότε ο Πριγκόζιν είχε απαντήσει: «Στο διάολο – ας πεθάνω».
Στη συνέχεια, είπε ο Λουκασένκο, όταν οι Πριγκόζιν και Ούτκιν, τον επισκέφθηκαν, τους τους είχε προειδοποιήσει και τους δύο: «Παιδιά, προσέχετε». Σημειώνεται ότι δεν είναι σαφές από τις δηλώσεις του Λουκασένκο πότε έγινε αυτή η συνομιλία.
Υπενθυμίζεται ότι Λουκασένκο είναι στενός σύμμαχος του Πούτιν και μεσολάβησε μετά την ανταρσία της Wagner κλείνοντας μια συμφωνία μεταξύ Πριγκόζιν και Κρεμλίνου που έληξε την απόπειρα εξέγερσης τον Ιούνιο. Καθ’ όλη τη διάρκεια της εξέγερσης, ο Λουκασένκο ανέλαβε επιδέξια τον ρόλο του ειρηνοποιού, τοποθετώντας τον εαυτό του ως ουσιαστικό παράγοντα για την επίλυση των εντάσεων στη Ρωσία.
Πάντως μετά το αεροπορικό δυστύχημα, που θεωρείται ούτε λίγο ούτε πολύ μια καθυστερημένη εκδίκηση από την πλευρά του Πούτιν, θεωρείται ότι πλήττεται η εικόνα του επιδέξιου διαμεσολαβητή που θέλησε να καλλιεργήσει ο Λουκασένκο. «Αυτό το περιστατικό εκθέτει την έλλειψη αυτονομίας από την πλευρά του, επιβεβαιώνοντας μια υποδεέστερη σχέση με τον Πούτιν. Τόσο αυτός όσο και η Λευκορωσία χρησιμοποιήθηκαν ως μέσα για τη διευκόλυνση της ”συμφωνίας”», σχολιάζει η Hanna Liubakova του Eurasia Center.
