Με στόχο την ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ στη Συρία, οι τζιχαντιστές αντάρτες συνεχίζουν την προέλασή τους με τελικό στόχο τη Δαμασκό!
Ηδη μετά το Χαλέπι και τη Χάμα, οι τζιχαντιστές έχουν φτάσει σε απόσταση μόλις πέντε χιλιομέτρων από την Χομς –την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας. Δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι του Χομς, κυρίως μέλη της κοινότητας των Αλαουιτών από την οποία κατάγεται ο Αλ Άσαντ, εθεάθησαν να εγκαταλείπουν τις εστίες τους με προορισμό τις δυτικές ακτές της χώρας.
Τις τελευταίες ώρες, οι τζιχαντιστές «εισέβαλαν στις πόλεις Ράσταν και Ταλμπισέ», που βρίσκονται στην επαρχία Χομς, χωρίς να συναντήσουν αντίσταση από τις κυβερνητικές δυνάμεις.
Ο υπουργός Άμυνας της Συρίας Αλί Αμπάς διαβεβαίωσε πάντως ότι η αποχώρηση των κυβερνητικών στρατευμάτων από τη Χάμα ήταν «ένα προσωρινό τακτικό μέτρο». Υποστήριξε επίσης ότι «οι δυνάμεις του καθεστώτος μετέφεραν περισσότερα από 200 στρατιωτικά οχήματα στη Χομς που μετέφεραν όπλα και εξοπλισμό για να ενισχύσουν τις θέσεις τους».
Η Χάμα βρίσκεται 110 χιλιόμετρα νότια του Χαλεπίου και είναι κάτι πολύ περισσότερο από την τέταρτη μεγαλύτερη πόλη στη Συρία: είναι στρατηγικής σημασίας γιατί βρίσκεται στο σταυροδρόμι των κύριων διαδρομών Βορρά-Νότου και Ανατολής-Δύσης.
Η συνεχιζόμενη προέλαση των τζιχαντιστών καταδεικνύει πλέον την ανικανότητα των τριών συμμάχων του Άσαντ- Ρωσίας, Ιράν και της λιβανέζικης Χεζμπολάχ-να ανακόψουν την κατάληψη μεγάλου μέρους της Συρίας.
Μόσχα και Τεχεράνη
Η εξέλιξη αυτή ξεπερνά κατά πολύ το περιφερειακό πλαίσιο, καθώς αφορά άμεσα το Ιράν και τη Ρωσία, καθώς η Συρία αποτελεί γεωπολιτική προτεραιότητα τόσο για την Τεχεράνη όσο και τη Μόσχα: Η Ρωσία είναι όμως απασχολημένη στο Ουκρανικό μέτωπο.
Σύμφωνα με τον Τούρκο εμπειρογνώμονα Μπουράκ Γιλντιρίμ, η Μόσχα διέθετε 50 στρατιωτικά αεροσκάφη στη Συρία πριν από τον κατά της Ουκρανίας. Αυτήν τη στιγμή έχουν απομείνει μόνο 13, εκ των οποίων μόνο τα επτά είναι έτοιμα προς χρήση.
Για τη Ρωσία, η κατάσταση είναι ακόμη πιο ανησυχητική και πολύπλοκη. Έχει τη μοναδική της ναυτική βάση στη Μεσόγειο, στο λιμάνι της Ταρσού, στις ακτές της Συρίας και εάν η τζιχαντιστική προέλαση απομονώσει την επαρχία της Λατάκια, θα πρέπει να επιλέξει αν θα την εκκενώσει ή θα την υπερασπιστεί.
Στη δεύτερη υπόθεση, μην έχοντας επαρκείς δυνάμεις αυτή τη στιγμή, η Μόσχα θα πρέπει να καταφύγει σε μισθοφόρους από την Αφρική ή να εκτρέψει άνδρες από το ουκρανικό μέτωπο.
Το Ιράν είναι επίσης, αποδυναμωμένο και αντιμετωπίζει υλικοτεχνικές δυσκολίες στην αποστολή στρατιωτικής βοήθειας στη Συρία, με αποτέλεσμα, μέχρι στιγμής, να έχει στείλει μόνο μερικές εκατοντάδες Ιρακινούς σιίτες πολιτοφύλακες σε βοήθεια του Ασαντ.
Το χρησιμοποιεί βέβαια το συριακό έδαφος ως οδό διέλευσης και βάση για τον πόλεμο εναντίον του Ισραήλ, τον οποίο διεξάγει κυρίως μέσω της Χεζμπολάχ. Η λιβανέζικη πολιτοφυλακή έχει υποστηρίξει στρατιωτικά το καθεστώς Άσαντ για πολλά χρόνια, αλλά σήμερα είναι «παράλυτη» μετά τα πολύ σκληρά χτυπήματα που έχει υποστεί από τους Ισραηλινούς.
Ο ρόλος της Τουρκίας
Σε αυτή την εξαιρετικά περίπλοκη κατάσταση, σημαντικός είναι ο ρόλος της Τουρκίας που χρηματοδοτεί και ενισχύει στρατιωτικά τους τζιχαντιστές. Δεν ήταν άλλωστε έκπληξη για την τουρκική κοινή γνώμη ότι ο συριακός εμφύλιος φούντωσε τώρα ξανά.
Εδώ και μήνες, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο δεξιός εθνικιστής σύμμαχός του Ντεβλέτ Μπαχτσελί μιλούν σχεδόν αποκλειστικά για την γεωπολιτική αλλαγή στη Μέση Ανατολή και τις πιθανές αρνητικές συνέπειες για την Αγκυρα-κυρίως λόγω των φόβων για αναβίωση των ελπίδων ίδρυσης Κουρδικού κράτους στην περιοχή. Οι Κούρδοι άλλωστε, από την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στη Συρία το 2012, πόλεμο, έχουν εγκαθιδρύσει αυτοδιοίκηση στη βορειοανατολική περιοχή της Ροζάβα που ελέγχεται από το Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD), παρακλάδι του ΡΚΚ- γεγονός που αποτελεί «αγκάθι στο μάτι της Άγκυρας».
Η Τουρκία έχει καταλάβει στρατιωτικά μεγάλη περιοχή στη βόρεια Συρία και δεν είναι διατεθειμένη να αποσυρθεί. Ονομάζει την κατεχόμενη περιοχή «ζώνη ασφαλείας» που ελέγχει μαζί με τις ισλαμιστικές πολιτοφυλακές του λεγόμενου Συριακού Εθνικού Στρατού (SNA). Ο πραγματικός στόχος της Άγκυρας στην περιοχή είναι να ανατρέψει την κουρδική αυτοδιοίκηση στη Ροζάβα.
Από το 2016, ο τουρκικός στρατός βομβαρδίζει περιοχές που ελέγχονται από Κούρδους στο πλαίσιο στρατιωτικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας. Τούρκοι στρατιώτες σταθμεύουν στο Τζαράμπλους, στο αλ Μπαμπ, στο Αζάζ, και στο Ταλ Αμπιάντ, αλλά και στο Ιντλίμπ,το προπύργιο των τζιχαντιστών.
Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως η Human Rights Watch κατηγορούν την Άγκυρα για εγκλήματα πολέμου. Σε έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο, η οργάνωση κατηγορεί την Άγκυρα για απαγωγές, λεηλασίες, βασανιστήρια και ακόμη και για σεξουαλική κακοποίηση γυναικών. « Η Τουρκία φέρει την ευθύνη για σοβαρές επιθέσεις και πιθανά εγκλήματα πολέμου από τα δικά της στρατεύματα και τοπικές ένοπλες ομάδες που υποστηρίζει στις περιοχές που κατέχει η Τουρκία στη Βόρεια Συρία», αναφέρει η Human Rights Watch.
Θέλουν Κουρδικό κράτος οι ΗΠΑ και το Ισραήλ
Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και το Ισραήλ φαίνεται να ευνοούν περισσότερο από ποτέ την ίδρυση Κουρδικού κράτους στην περιοχή, γεγονός που τρομάζει την Τουρκία, όπου ζουν κάπου 20 εκατομμύρια Κούρδοι.
«Χωρίς την ανοχή ή ακόμα και την υποστήριξη της Άγκυρας, οι αντίπαλοι του Άσαντ δεν θα είχαν καμία ευκαιρία», εξηγεί ειδικός στη Μέση Ανατολή Μίκαελ Λούντερς μιλώντας στο Γερμανικό ραδιόφωνο (Deutschlandfunk). «Η Άγκυρα σίγουρα όχι μόνο γνώριζε για αυτήν την προέλαση, αλλά την ενισχύει και στρατιωτικά. Επειδή οι αντάρτες χρειάζονται προφανώς τα κατάλληλα όπλα. Λόγω γεωγραφικής θέσης άλλωστε, οι τζιχαντιστές μόνο μέσω Τουρκίας μπορούν να προμηθευτούν όπλα και πυρομαχικά».
Η Άγκυρα αρνείται φυσικά οποιαδήποτε ανάμειξη στις πρόσφατες εξελίξεις στη Συρία. «Η Τουρκία δεν θα υποστήριζε ποτέ ενέργειες που θα προκαλούσαν νέο κύμα προσφύγων», δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν. Η χώρα έχει δεχθεί περίπου 3,5 εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες από τον εμφύλιο πόλεμο. Τώρα θέλει να στείλει όσο το δυνατόν περισσότερους πρόσφυγες πίσω στη Συρία ,στη ζώνη ασφαλείας -μια λωρίδα πλάτους 30 έως 40 χιλιομέτρων στη βόρεια Συρία.
«Ακόμη και αν η τουρκική κυβέρνηση υποστηρίζει στρατιωτικά την τρέχουσα επίθεση των τζιχαντιστών, προσπαθεί να αποφύγει μια άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία, το Ιράν και το καθεστώς Άσαντ», εξηγεί ο ειδικός στη Μέση Ανατολή Ερχάν Κελεσόγλου και προσθέτει: Ο Ερντογάν θα περιμένει πρώτα και θα παρατηρήσει σε ποιο βαθμό οι φιλό-Τουρκοι ισλαμιστές αντάρτες μπορούν να απωθήσουν τους Κούρδους και να καταλάβουν τις περιοχές τους».
