Μετά από 13 χρόνια εξαντλητικού εμφυλίου πολέμου, η διάβρωση των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, επέστρεψε για να στοιχειώσει το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ.
Εδώ και χρόνια, οι Σύροι στρατιώτες διαμαρτύρονται για την ηγεσία τους. Διοικητές που χρηματίζονταν με αντάλλαγμα μια ημέρα άδειας. Επικεφαλής που διέταζαν τους στρατιώτες να κάνουν πλιάτσικο. Αξιωματικοί που έκλεβαν το φαγητό των στρατιωτών τους ή μεθούσαν κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας.
Την Κυριακή οι αντάρτες εισέβαλαν στην Δαμασκό, καθώς ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ εγκατέλειπε τη χώρα που η οικογένειά του κυβερνούσε για δεκαετίες.
Πολλαπλοί παράγοντες, συνέβαλαν στην πτώση του. Αλλά η υποβάθμιση της κατάστασης του ίδιου του στρατού του Άσαντ, σήμαινε ότι όταν χρειαζόταν περισσότερο από ποτέ τα στρατεύματά του, πολλοί επέλεξαν να βγάλουν τις στολές τους.
«Έφυγαν και μας άφησαν στην τύχη μας»
Τον περασμένο μήνα, όταν οι αντάρτες εξόρμησαν από τα βορειοδυτικά της χώρας και ξεκίνησαν μια αστραπιαία πορεία προς τα νότια, στρατιώτης από μια καταρρακωμένη μονάδα έστειλε ανώνυμη έκκληση στον αρχηγό του.
«Οι ηγέτες του τάγματος έφυγαν και άφησαν τα στρατεύματα και τους αξιωματικούς στην τύχη τους», έγραψε ο στρατιώτης, στην επιστολή που έπεσε στα χέρια του Gregory Waters, ερευνητή για τη Συρία. Ο στρατιώτης είπε ότι είχε χάσει δεκάδες συντρόφους.
«Έπρεπε να πούμε στις οικογένειές τους ότι πέθαναν επειδή υπάρχουν προδότες αξιωματικοί για τους οποίους δεν μπορούμε να λογοδοτήσουμε», ανέφερε.
Η πτώση του αλ Άσαντ προκάλεσε σοκ σε όλη τη Μέση Ανατολή, εν μέρει επειδή η οικογένειά του είχε ηγηθεί της Συρίας για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και εν μέρει επειδή φαινόταν για αρκετά χρόνια ότι είχε ουσιαστικά κερδίσει τον πόλεμο με την υποστήριξη των κύριων υποστηρικτών του, της Ρωσίας, του Ιράν και της λιβανέζικης μαχητικής ομάδας Χεζμπολάχ.
Το «μέρισμα νίκης» που δεν δόθηκε ποτέ
Αλλά ακόμη κι όταν ο Άσαντ εδραίωνε τον έλεγχό του στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας και του λαού της, η ζωή για τους περισσότερους Σύριους συνέχισε να χειροτερεύει.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες επέβαλαν εξοντωτικές κυρώσεις, παρακωλύοντας την οικονομία της Συρίας. Η αξία του νομίσματός της έπεσε κατακόρυφα, οδηγώντας στη φτώχεια πολλούς Σύρους που θεωρούσαν τους εαυτούς τους μεσαία τάξη.
Αυτό έπληξε τις ζωές των πιο πιστών υποστηρικτών του αλ Άσαντ, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών στρατιωτικών που είχαν χάσει συγγενείς τους υπερασπιζόμενοι την κυβέρνησή του και περίμεναν κάποια ανταμοιβή για την υπηρεσία τους – αυτό που ο Emile Hokayem, αναλυτής για την Μέση Ανατολής στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών, αποκάλεσε «μέρισμα νίκης».
«Κανένα αφήγημα, καμία συνοχή»
«Η δυναμική δεν έχει να κάνει με τις δυνατότητες ή τον αριθμό των στρατιωτών που έχεις στο έδαφος, αλλά με την ψυχολογία, και σε αυτό το σημείο οι αντάρτες πέτυχαν το μεγαλύτερο αποτέλεσμα», δήλωσε ο κ. Hokayem. «Δεν υπήρχε κανένα αφήγημα από την άλλη πλευρά, καμία συνοχή».
Κλειδί για την προέλαση των ανταρτών ήταν επίσης η ουσιαστική εγκατάλειψη του Άσαντ από τις ξένες δυνάμεις που τον βοήθησαν καθ’ όλη τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, δήλωσε ο Yezid Sayigh, ανώτερος συνεργάτης στο Κέντρο Carnegie Middle East Center στη Βηρυτό.
Η Ρωσία είχε εκτρέψει την προσοχή της και τα στρατιωτικά της από τη Συρία στην εισβολή της στην Ουκρανία, οπότε δεν ήταν σε θέση να τον σώσει Η οικονομία του Ιράν είχε αποδυναμωθεί από τις κυρώσεις και η μακροχρόνια σκιώδης σύγκρουσή του με το Ισραήλ είχε ενταθεί. Η Χεζμπολάχ είχε χάσει τόσους πολλούς διοικητές και μαχητές στον δικό της πόλεμο με το Ισραήλ προτού καταλήξει σε κατάπαυση του πυρός τον περασμένο μήνα, ώστε και αυτή είχε λίγη βοήθεια να προσφέρει.
Αυτό άφησε μόνο τον στρατό του, ο οποίος ήταν εξαντλημένος.
«Δεν μιλάμε για έναν ισχυρό στρατός που ήταν έτοιμος να πολεμήσει. Ήταν σαφές ότι ο πρόεδρός τους τους είχε απογοητεύσει σε μια βασική πτυχή, η οποία ήταν η εξασφάλιση ξένης υποστήριξης», δήλωσε ο κ. Sayigh. «Σε εκείνο το σημείο, το χαμηλό φρόνημα ήταν απλά μη αναστρέψιμο».
Πηγή: naftemporiki.gr
