Η πρωτεύουσα του Ιράν μετράει αντίστροφα για την «ημέρα μηδέν», την ημέρα δηλαδή που θα τελειώσει το νερό και θα στερέψουν οι βρύσες.
Οι δεξαμενές που τροφοδοτούν τα 15 εκατομμύρια κατοίκους της Τεχεράνης είναι σχεδόν άδειες. Το φράγμα Καράτζ, το οποίο τροφοδοτεί το ένα τέταρτο του πόσιμου νερού της πόλης, έχει πληρότητα μόλις 8% .
Η διανομή νερού έχει ξεκινήσει σε ορισμένες περιοχές, με τη ροή από τις βρύσες να μειώνεται ή και να διακόπτεται εντελώς κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Ο Πρόεδρος, Μασούντ Πεζεσκιάν, προέτρεψε τους πολίτες να χρησιμοποιούν το νερό με φειδώ, αλλιώς η πόλη, ή τουλάχιστον τμήματα αυτής, μπορεί ακόμη και να χρειαστεί να εκκενωθεί.
Το Εθνικό Κέντρο Μετεωρολογικής Πρόγνωσης ανακοίνωσε ότι η περίοδος Σεπτεμβρίου-Νοεμβρίου ήταν η πιο ξηρή εδώ και μισό αιώνα, με βροχοπτώσεις 89% κάτω από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο.
Ο συνδυασμός χαμηλών βροχοπτώσεων και υψηλής ζέστης διαρκεί για περισσότερα από πέντε χρόνια, αφήνοντας τη χώρα άνυδρη.
Όμως ο καιρός και η κλιματική αλλαγή δεν είναι οι μόνοι παράγοντες στην υδατική κρίση. Σύμφωνα με το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών, ο πληθυσμός της πόλης έχει σχεδόν διπλασιαστεί από 4,9 εκατομμύρια το 1979, σε 9,7 εκατομμύρια σήμερα.
Η κατανάλωση νερού έχει αυξηθεί ακόμη πιο γρήγορα, από 346 εκατομμύρια κυβικά μέτρα το 1976 σε 1,2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα τώρα. Ο αυξανόμενος πλούτος έχει επίσης επιτρέψει σε περισσότερους ανθρώπους να αγοράσουν πλυντήρια ρούχων και πιάτων.
Για να συμπληρώσει τις προμήθειες από τις δεξαμενές, η Τεχεράνη αναγκάστηκε να στραφεί σε φυσικούς υπόγειους υδροφορείς, οι οποίοι παρέχουν μεταξύ 30% και 60% του νερού στα σπίτια τα τελευταία χρόνια.
Αλλά αυτό θέτει την πόλη σε άμεσο ανταγωνισμό με τους αγρότες που αντλούν νερό για την άρδευση των καλλιεργειών.
Τα επίπεδα μειώνονται κατά 101 εκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως γύρω από την Τεχεράνη, σύμφωνα με ανάλυση στο περιοδικό Science Advances. Αυτό είναι νερό που έχει συσσωρευτεί από πολλές δεκαετίες βροχής και θα χρειαστεί τουλάχιστον τόσος χρόνος για να αναπληρωθεί.
Ο καθηγητής Kaveh Madani, πρώην αναπληρωτής επικεφαλής του τμήματος περιβάλλοντος του Ιράν και νυν διευθυντής του Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου των Ηνωμένων Εθνών για το Νερό, το Περιβάλλον και την Υγεία, δήλωσε ότι η χρόνια κακοδιαχείριση των φυσικών πόρων έχει οδηγήσει σε αυτό που αποκαλεί ‘χρεοκοπία νερού’.
Δήλωσε στο Sky News ότι αυτή η κατάσταση δεν δημιουργήθηκε εν μία νυκτί.
«Είναι προϊόν δεκαετιών κακής διαχείρισης, έλλειψης διορατικότητας, υπερβολικής εξάρτησης και ψευδούς εμπιστοσύνης στο πόσα μπορούν να κάνουν τα έργα υποδομής και μηχανικής σε μια χώρα που έχει σχετικά έλλειψη νερού», τόνισε.
Οι υπουργοί της κυβέρνησης αποδίδουν την έλλειψη νερού στην κλιματική αλλαγή, στις διαρροές νερού από σωλήνες και στον 12ήμερο πόλεμο με το Ισραήλ.
Το Κέιπ Τάουν στη Νότια Αφρική απέφυγε οριακά την μέρα μηδέν πριν από οκτώ χρόνια μετά από μια προσπάθεια σε ολόκληρη την πόλη για εξοικονόμηση νερού.
Ακόμα και το Λονδίνο, γνωστό για τη βροχή του, βρίσκεται σε κίνδυνο. Οι ποσότητες νερού δεν έχουν “συμβαδίσει” με την αύξηση του πληθυσμού και την αυξανόμενη ζήτηση.
