Ο πρίγκιπας Φρειδερίκος, ο μικρότερος γιος του πρίγκιπα Ροβέρτου του Λουξεμβούργου και της πριγκίπισσας Τζούλι του Νάσσαου, έφυγε από τη ζωή την 1η Μαρτίου, νικημένος από μια σπάνια γενετική ασθένεια.
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή ο πατέρας του, μέσα από μια συγκινητική ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του ιδρύματος POLG, το οποίο είχε ιδρύσει ο ίδιος ο Φρειδερίκος για την προώθηση της έρευνας και της θεραπείας της ασθένειας.
«Με βαθύτατη θλίψη, θα θέλαμε η γυναίκα μου και εγώ να σας ανακοινώσουμε τον θάνατο του γιου μας», ξεκίνησε τη μακροσκελή δήλωσή του ο πρίγκιπας Ροβέρτος και αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στις τελευταίες στιγμές του γιου του στις 28 Φεβρουαρίου, ανήμερα της «Παγκόσμιας Ημέρας Σπάνιων Παθήσεων».
Εξήγησε ότι ο γιος του «βρήκε τη δύναμη και το θάρρος να αποχαιρετήσει τον καθένα μας ξεχωριστά…είχε ήδη πει όλα όσα είχε στην καρδιά του στην μητέρα του, η οποία δεν είχε φύγει από το πλευρό του τα τελευταία 15 χρόνια».
Και πρόσθεσε: «Ακόμη και στις τελευταίες του στιγμές, η αστείρευτη αίσθηση του χιούμορ και η απεριόριστη καλοσύνη του τον ώθησαν να μας χαρίσει ένα τελευταίο αστείο, για να μας κάνει να χαμογελάσουμε».
Στη συνέχεια, ο Ροβέρτος μοιράστηκε ένα από τα πιο συγκλονιστικά λόγια του γιου του λίγο πριν φύγει από τη ζωή, ανέφερε το People.
«Με ρώτησε: ‘Πατέρα, είσαι περήφανος;’ Με το ζόρι μπορούσε να μιλήσει εδώ και αρκετές ημέρες, ωστόσο η διαύγεια αυτών των λέξεων ήταν τόσο εκπληκτική όσο και το βάρος της στιγμής», τόνισε ο Ροβέρτος και χωρίς δεύτερη σκέψη επιβεβαίωσε στο γιο του ότι ήταν πάντα ο «σούπερ ήρωάς» του.
«Ο Φρέντερικ ξέρει ότι είναι ο υπερήρωας μου, όπως είναι για όλη την οικογένειά μας και για πάρα πολλούς καλούς φίλους», συνέχισε στη δήλωσή του, προσθέτοντας αργότερα ότι ο γιος του «γεννήθηκε με μια ιδιαίτερη ικανότητα για θετικότητα, χαρά και αποφασιστικότητα».
«Πάλεψε γενναία με την ασθένειά του μέχρι το τέλος. Η λαχτάρα του για τη ζωή τον ώθησε να ξεπεράσει τις πιο δύσκολες σωματικές και ψυχικές προκλήσεις», συμπλήρωσε ο Ροβέρτος, κάνοντας έκκληση προς το κοινό να στηρίξει το έργο του ιδρύματος, κρατώντας ζωντανή την παρακαταθήκη του γιου του.
