Η υποστήριξη του Έλον Μασκ στον πρώην πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ είχε σκοπό να ενισχύσει τις πιθανότητες του υποψηφίου τον Νοέμβριο. Αλλά περισσότερο από ένα μήνα αφότου ο Μασκ δήλωσε επισήμως την υποστήριξή του, τα πράγματα δεν έχουν εξελιχθεί έτσι ακριβώς.
Από τότε που ο εκκεντρικός δισεκατομμυριούχος δήλωσε στις 13 Ιουλίου ότι στηρίζει την επανεκλογή του Τραμπ, η εκστρατεία των Δημοκρατικών έχει επανειλημμένα επιτεθεί στον Μασκ για τις αντεργατικές του θέσεις.
Δύο πλούσιοι κατά των εργαζομένων
Η καμπάνια της Κάμαλα Χάρις αποκάλεσε τον Μασκ και τον Τραμπ «πλούσιους με εμμονή με τον εαυτό τους» και αναδημοσίευσε ηχητικό ντοκουμέντο από μια εκδήλωση στην εφαρμογή κοινωνικής δικτύωσης του Μασκ, X, στην οποία οι δυο τους γελούν για την απόλυση απεργών εργαζομένων.
Οι σύμμαχοι της Χάρις, συμπεριλαμβανομένου του Σον Φέιν, του προέδρου των United Auto Workers, ακολούθησαν με δικές τους επιθέσεις και τώρα πολλοί Δημοκρατικοί με επιρροή στην κοινή γνώμη δείχνουν πρόθυμοι να συνεχίσουν να τονίζουν τη συμμαχία Μασκ-Τραμπ, εκτιμώντας ότι αποκαλύπτει τα τρωτά σημεία του πρώην προέδρου, χωρίς να του προσφέρει κάτι θετικό.
«Κάθε φορά που ο Έλον Μασκ προσπαθεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει τον Ντόναλντ Τραμπ, νομίζω ότι πυροδοτεί τη βάση των Δημοκρατικών για να δουλέψουν εναντίον του», δήλωσε στο CNBC ο Πιτ Τζιανγκρέκο, στρατηγός των Δημοκρατικών με έδρα το Σικάγο.
Ο Μασκ δεν απάντησε σε αίτημα για σχόλιο σχετικά με τις επιθέσεις των Δημοκρατικών ή τον αντίκτυπο της υποστήριξής του.
Η αρχική εντύπωση από τη στήριξη του Μασκ
Η υποστήριξη του Μασκ υποτίθεται ότι θα έδινε μεγάλη ώθηση στον υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων. Ανακοινώθηκε την ίδια μέρα που ο πρώην πρόεδρος επέζησε από απόπειρα δολοφονίας και σηματοδότησε ότι ο Τραμπ θα είχε όλα τα μετρητά και τη δύναμη πυρός των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που χρειαζόταν για να ανακτήσει τον Λευκό Οίκο.
Ήταν μία εξέλιξη που τη δεδομένη στιγμή ενίσχυσε την αντίληψη ότι ο Τραμπ είχε κερδίσει ένα μεγάλο μερίδιο της αμερικανικής τεχνολογικής βιομηχανίας και της τάξης των επιχειρηματιών.
Η υποστήριξη του Μασκ ήταν αναμφισβήτητα η πιο υψηλή και πολυπόθητη αυτού του εκλογικού κύκλου, δεδομένου του άνευ προηγουμένου μείγματος πλούτου, διασημότητας και απήχησης στα social media και τα μέσα ενημέρωσης.
Έκτοτε όμως τα πράγματα στράβωσαν. Οι δύο άντρες διαφώνησαν δημόσια για το πόσα χρήματα θα εισέπραττε ο Μασκ. Το σούπερ PAC του Μασκ πέρασε από μια μεγάλη ανανέωση προσωπικού αμέσως μετά την κυκλοφορία του. Και πολλοί άλλοι χορηγοί της Big Tech αρνήθηκαν να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Μασκ, επιλέγοντας αντ ‘αυτού να στηρίξουν την καμπάνια της Χάρις.
Η καταστροφική συνέντευξη στο Χ
Έπειτα, υπήρξε η ζωντανή συζήτηση στο X, την οποία η εκστρατεία του Τραμπ χαρακτήρισε ως «η συνέντευξη του αιώνα». Κατά τη διάρκεια του δίωρου event ο Τραμπ ανέφερε πόσο θαυμάζει τη στάση του Μασκ απέναντι στα εργατικά συνδικάτα.
«Κοιτάω τι κάνεις. Μπαίνεις μέσα και απλά λες: «Θέλεις να παραιτηθείς;» είπε ο Τραμπ γελώντας.«Ναι», απάντησε ο Μασκ γελώντας επίσης.
«Προχωρούν σε απεργία», συνέχισε ο Τραμπ. «Δεν θα αναφέρω το όνομα της εταιρείας, αλλά κάνουν απεργία και λέτε, “Δεν πειράζει, φεύγετε όλοι. Και είστε οι σπουδαιότεροι».
Το γέλιο κατά των απεργών τους βγήκε ξινό
Η καμπάνια της Χάρις δεν άργησε να το εκμεταλλευθεί. Οι αναρτήσεις στις οποίες εξαπολύονται βολές με βάση το απόσπασμα αυτό έχουν τεράστια απήχηση. «Ολόκληρη η καμπάνια του Τραμπ είναι στην υπηρεσία ανθρώπων όπως ο Έλον Μασκ και ο ίδιος – πλουσίων με εμμονή με τον εαυτό τους που θα ξεπουλήσουν τη μεσαία τάξη και που δεν μπορούν να κάνουν live streaming το 2024» (Η εκδήλωση καθυστέρησε 40 λεπτά λόγω τεχνικών δυσκολιών), ήταν μία εξ αυτών.
Το σωματείο United Auto Workers κατέθεσε μήνυση για αθέμιτη εργασιακή πρακτική εναντίον του Μασκ και του Τραμπ υποστηρίζοντας ότι παρενέβησαν σε εργαζόμενους που μπορεί να θέλουν να ασκήσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα. Η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας Τζούλι Σου είπε σε εκδήλωση στο Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών: «Δεν μπορείς να είσαι υπέρ του Έλον Μασκ και υπέρ των εργαζομένων».
Το δικαίωμα των Αμερικανών εργαζομένων στην απεργία κατοχυρώνεται από τον Νόμο για τις Εθνικές Εργασιακές Σχέσεις του 1935.
