«Αυτό είναι το δικό μας Μόναχο» έχουμε ακούσει τον επικεφαλής της υπηρεσίας ασφαλείας του Ισραήλ Σιν Μπετ, Ρόνεν Μπαρ, να λέει σε δημοσίευση ηχογραφήσεων. Αναφέρεται στην πολυετή προσπάθεια του Ισραήλ να δολοφονήσει τους Παλαιστίνιους τρομοκράτες που ήταν υπεύθυνοι για την επίθεση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972, κατά την οποία δολοφονήθηκαν 11 Ισραηλινοί αθλητές.
Οι ηγέτες της Χαμάς θα δολοφονηθούν «στη Γάζα, στη Δυτική Όχθη, στον Λίβανο, στην Τουρκία, στο Κατάρ, παντού», είχε επίσης πει.
Ο στόχος στη Βηρυτό φαίνεται να επιλέχθηκε προσεκτικά καθώς είναι ένας από τους υψηλότερους στην ιεραρχία ηγέτες της Χαμάς και ο κύριος σύνδεσμος της οργάνωσης με το Ιράν και την Χεζμπολάχ που εδρεύει στον Λίβανο. Ο αλ-Αρούρι είχε επίσης επιρροή στην Δυτική Όχθη, όπου και γεννήθηκε.
Ορισμένοι Ισραηλινοί αξιωματούχοι πιστεύουν επίσης ότι ο 57χρονος ενδέχεται να ήταν ανάμεσα στα λίγα μέλη της Χαμάς που γνώριζαν το σχέδιο της ομάδας να εξαπολύσει την αιματηρή επίθεση στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, η οποία άφησε πάνω από 1.200 νεκρούς Ισραηλινούς, κυρίως πολίτες.
Ποιος ήταν
Ο αλ-Αρούρι ήταν ο αναπληρωτής αρχηγός του πολιτικού γραφείου της Χαμάς και ένας από τους ιδρυτές του ένοπλου βραχίονα της ομάδας, Ταξιαρχίες Αλ-Κασάμ.
Ζούσε εξόριστος στον Λίβανο.
Με έδρα πρώτα στη Συρία, μετά στο Κατάρ και τέλος στον Λίβανο, έχτισε τη φήμη του έξυπνου διαπραγματευτή με επαφές σε όλη τη Μέση Ανατολή, και ιδιαίτερα στο Ιράν. Επέκτεινε επίσης τα δίκτυα και την επιρροή της Χαμάς στη Δυτική Όχθη και διαπραγματεύτηκε με τη Φατάχ.
Πριν ξεκινήσει ο πόλεμος στις 7 Οκτωβρίου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου είχε απειλήσει να τον σκοτώσει.
Φυλακίστηκε από το Ισραήλ το 1992 και πέρασε 18 χρόνια στη φυλακή. Το 2010, βοήθησε στις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση από το Ισραήλ πάνω από 1.000 Παλαιστινίων αιχμαλώτων σε αντάλλαγμα για ένα μόνο Ισραηλινό στρατιώτη (τον Χίλαντ Σαλίτ) που είχε απαχθεί από την ομάδα. Ανάμεσα στους Παλαιστίνιους που είχαν απελευθερωθεί ήταν και ο σημερινός ηγέτης της Χαμάς Γιαχία Σινουάρ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες τον χαρακτήρισαν «παγκόσμιο τρομοκράτη» το 2015, προσφέροντας αμοιβή 5 εκατ. δολαρίων για οποιαδήποτε πληροφορία τον αφορούσε. Την ίδια χρονιά, το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ τον κατηγόρησε ότι χρηματοδότησε και διηύθυνε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Χαμάς στη Δυτική Όχθη και τον συνέδεσε με πολλές τρομοκρατικές επιθέσεις, αεροπειρατείες και απαγωγές.
Τις τελευταίες εβδομάδες, είχε αναλάβει το ρόλο του εκπροσώπου της ομάδας.
Λίγο μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, συνάντησε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, για να συζητήσουν στρατηγικές για την επίτευξη «πραγματικής νίκης στον πόλεμο τους με το Ισραήλ». Οι φωτογραφίες που δόθηκαν στην δημοσιότητα τους έδειχναν να συνομιλούν κάτω από τα πορτρέτα του πρώτου ανώτατου ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Χομεϊνί, και του σημερινού θρησκευτικόυ ηγέτη της χώρας, Αλί Χαμενεΐ.
Πιο πρόσφατα, διαδραμάτισε ρόλο στις συνομιλίες με τη μεσολάβηση του Κατάρ, οι οποίες οδήγησαν στην απελευθέρωση ορισμένων από τους 240 ομήρους που είχε απαγάγει η Χαμάς. Εμπειρογνώμονες στο Ισραήλ εκτιμούν ότι ο αλ-Αρούρι ήταν υπεύθυνος για τη σύνταξη της λίστας με όσους απελευθερώθηκαν και από τις δύο πλευρές. Ο ρόλος του λέγεται ότι ήταν «απαραίτητος».
Δεν έχει σημασία το ποιος αλλά το πού
Βέβαια στη συγκεκριμένη επίθεση ίσως έχει περισσότερη σημασία το πού σκοτώθηκε ο αλ-Αρούρι και όχι το ποιος ήταν.
Συμπεριλαμβάνοντας το κριτήριο της περιοχής, βλέπουμε ότι σκοτώθηκε ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Χαμάς σε μια επίθεση που πραγματοποιήθηκε σε προπύργιο της Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Αυτό είναι βέβαιο ότι θα περιπλέξει ακόμα περισσότερο τα πράγματα με την Χεζμπολάχ, που ούτως ή άλλως είναι με το ένα πόδι μέσα στη σύγκρουση.
Από την ημέρα του ξεσπάσματος του πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, την 7η Οκτωβρίου, η ένταση έχει ανέβει κατακόρυφα στα σύνορα Ισραήλ και Λιβάνου με την Χεζμπολάχ, αλλά και στη Συρία και στο Ιράκ, όπου αμερικανικές βάσεις έχουν μετατραπεί σε στόχους δεκάδες φορές, όπως και στην Ερυθρά Θάλασσα, όπου οι επιθέσεις των ανταρτών Χούθι φρενάρουν το διεθνές εμπόριο διά θαλάσσης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Ισραήλ δεν έχει αναλάβει επίσημα την ευθύνη για την δολοφονία του αλ-Αρούρι. Βέβαια αν και είναι γνωστό ευρέως ότι διαπράττει στοχευμένες δολοφονίες σε ξένο έδαφος, σπάνια σχολιάζει τα πλήγματα που πραγματοποιεί εκτός συνόρων.
Μιλώντας στο αμερικανικό MSNBC ο Μαρκ Ρέγεφ, σύμβουλος του Νετανιάχου, είπε ότι το Ισραήλ δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για αυτήν την επίθεση. «Όποιος και να το έκανε, πρέπει να είναι ξεκάθαρο: δεν ήταν επίθεση στο λιβανικό κράτος», ξεκαθάρισε πάντως.
Ωστόσο, ο Ντάνι Ντάνον, πρώην απεσταλμένος του Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη, χαιρέτισε την επίθεση και συνεχάρη τον ισραηλινό στρατό, τη Σιν Μπετ, την υπηρεσία ασφαλείας και τη Μοσάντ, την υπηρεσία πληροφοριών του Ισραήλ, για τη δολοφονία του.
Μετά το tweet του Ντάνον, σύμφωνα με ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, η κυβέρνηση της χώρας έδωσε οδηγία στα μέλη του υπουργικού συμβουλίου να μην δώσουν συνεντεύξεις σχετικά με τον θάνατο του αλ-Αρούρι.
Πάντως ο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού Ντάνιελ Χαγκάρι αν και δεν σχολίασε ευθέως τη δολοφονία, διεμήνυσε ότι το Ισραήλ βρίσκεται σε «πολύ υψηλή κατάσταση ετοιμότητας σε όλους τους τομείς, σε άμυνα και επίθεση». «Είμαστε πολύ προετοιμασμένοι για οποιοδήποτε σενάριο», είπε χαρακτηριστικά.
Οι αντιδράσεις στον Λίβανο
Αντιδρώντας στην είδηση, ο πρωθυπουργός του Λιβάνου Νατζίμπ Μικάτι κατηγόρησε το Ισραήλ πως αυτό που επιδιώκει είναι να σύρει τη χώρα του στη «νέα φάση» της ένοπλης σύρραξης. Προειδοποίησε επίσης ότι «το ανώτερο πολιτικό επίπεδο του Ισραήλ καταφεύγει στην εξαγωγή των αποτυχιών του στη Γάζα στα νότια σύνορα για να επιβάλει νέα δεδομένα στο έδαφος και να αλλάξει τους κανόνες εμπλοκής».
Από την πλευρά της η Χεζμπολάχ προειδοποίησε χθες βράδυ πως «η δολοφονία του Σάλεχ αλ Αρούρι» αποτελεί όχι μόνο «επίθεση εναντίον του Λιβάνου» αλλά και «σοβαρή εξέλιξη στον πόλεμο μεταξύ του εχθρού και του άξονα της αντίστασης» (ο όρος αναφέρεται στο Ιράν και στους συμμάχους του στην περιοχή, που εχθρεύονται το Ισραήλ και τις ΗΠΑ).
Ποια θα είναι ακριβώς η αντίδρασή της θα μάθουμε σήμερα καθώς ο ηγέτης της ομάδας πρόκειται να πραγματοποιήσει ομιλία την Τετάρτη και έχει ήδη δεσμευτεί ότι «οποιαδήποτε δολοφονία σε λιβανικό έδαφος εναντίον Λιβανέζου, Σύρου, Ιρανού ή Παλαιστινίου θα αντιμετωπιστεί με αποφασιστική απάντηση».
Βέβαια ανησυχία δεν υπάρχει μόνο για την αντίδραση της Χεζμπολάχ. Δεδομένου ότι ο αλ-Αρούρι καταγόταν από την Δυτική Όχθη, υπάρχει ο φόβος πως θα εκτραπεί η κατάσταση στην περιοχή, όπου το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί οι εντάσεις.
Παράλληλα, άγνωστη παραμένει η αντίδραση της Χαμάς. Ο αρχηγός του πολιτικού γραφείου της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια δήλωσε μόνο πως «ένα κίνημα οι ηγέτες και οι ιδρυτές του οποίου πέφτουν μάρτυρες για την αξιοπρέπεια του λαού μας και του έθνους μας δεν θα νικηθεί ποτέ». Καταδίκασε επίσης την «παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας του Λιβάνου» και της «επέκτασης» του πολέμου ο οποίος εξακολουθεί να μαίνεται στη Λωρίδα της Γάζας.
Θα γυρίσει μπούμερανγκ;
Η δολοφονία του αλ-Αρούρι στον Λίβανο δημιουργεί ανησυχίες ότι μπορεί να αποφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, γυρίζοντας μπούμερανγκ για το Ισραήλ. Οι λόγοι πολλοί:
- Πρώην στόχοι επιχειρήσεων δολοφονίας από το Ισραήλ έχουν δηλώσει ότι τέτοιες προσπάθειες δεν τους αποθαρρύνουν αλλά αντίθετα τους κάνουν να πεισμώνουν
- Αναλυτές υποστηρίζουν ότι οποιαδήποτε ζημιά προκαλείται με τέτοιες ενέργειες σε εξτρεμιστικές και τρομοκρατικές οργανώσεις είναι προσωρινή.
- Άλλοι αναλυτές τονίζουν επίσης ότι οι συνέπειες των δολοφονιών είναι συχνά πολύ απρόβλεπτες. Ο θάνατος ενός ηγέτη μπορεί να αναγκάσει μια ομάδα να αλλάξει στρατηγική ή ακόμα και να εγκαταλείψει τη βία, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει στην άνοδο ενός νέου ηγέτη που είναι πιο αδιάλλακτος.
- Η στρατηγική επίπτωση θα μπορούσε να είναι πολύ σημαντική. Ας περιμένουμε να δούμε τι θα πει ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα που θα μιλήσει την Τετάρτη. Βέβαια ήδη διακρίνεται ένα δεύτερο μέτωπο στον πόλεμο για το Ισραήλ, που αν και αρχικά προσπαθούσε να αποφύγει, το τελευταίο διάστημα προειδοποιούσε ότι δεν θα διστάσει να αναλάβει αποφασιστική δράση στα σύνορα Ισραήλ και Λιβάνου.
Ιωάννα Βαρδαλαχάκη • [email protected]