Ο Trichobatrachus robustus , γνωστός και ως Τριχωτός Βάτραχος ή Βάτραχος Αδηφάγος, είναι ένα από τα πιο παράξενα πλάσματα της φύσης και ζει στην Αφρική. Τα αρσενικά αναπτύσσουν λεπτές, τριχοειδείς δερματικές κλωστές στα πλάγια του σώματός τους και στα πίσω πόδια τους, μια μοναδική ικανότητα που οι επιστήμονες πιστεύουν ότι βοηθά τα αμφίβια να απορροφούν περισσότερο οξυγόνο.
Αυτές οι «τρίχες» περιέχουν αρτηρίες και πιστεύεται ότι αυξάνουν την επιφάνεια με σκοπό την απορρόφηση οξυγόνου όταν το αρσενικό φυλάει τα αυγά στο νερό. Αλλά αυτό δεν είναι το πιο περίεργο πράγμα με τους τριχωτούς βατράχους. Έχουν επίσης έναν ασυνήθιστο μηχανισμό αυτοάμυνας που τους επιτρέπει να σπάνε τα οστά των δακτύλων των ποδιών τους και να τα μετατρέπουν σε αιχμηρά νύχια που τρυπούν το δέρμα τους.
«Βαθιές, αιμορραγικές πληγές ορατές στο κόκκαλο»: Πόσο επικίνδυνοι είναι οι βάτραχοι;
Ήταν γύρω στις αρχές του 1900 που οι επιστήμονες παρατήρησαν για πρώτη φορά ότι οι τριχωτοί βάτραχοι είχαν νύχια, ένα εξαιρετικά σπάνιο χαρακτηριστικό για τα αμφίβια. Μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 2000 οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι δεν επρόκειτο για πραγματικά νύχια φτιαγμένα από κερατίνη, αλλά για παραμορφωμένα οστά.
Οι κυνηγοί από το Καμερούν ήταν αρκετά εξοικειωμένοι με τα αιχμηρά όπλα των τριχωτών βατράχων και κατέφευγαν στη χρήση δοράτων ή ματσετών για να αποφύγουν τραυματισμούς κατά την προσπάθειά τους να τους συλλάβουν.
Μια εργασία του 2008 που επικαλούνταν προηγούμενες αναφορές σημείωσε ότι τα νύχια του βατράχου μπορούν να προκαλέσουν «βαθιές, αιμορραγικές πληγές ορατές στο κόκκαλο» σε θηρευτές και ανθρώπους που τους απήγαγαν.
Ο ιδιαίτερος και επικίνδυνος μηχανισμός του βατράχου-Γούλβεριν
Ο μηχανισμός που επιτρέπει στον βάτραχο-Γούλβεριν να ενεργοποιεί τα αιχμηρά του νύχια θεωρείται μοναδικός στον ζωικό κόσμο. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι κάθε οστεώδες νύχι είναι αγκυρωμένο σε ένα οζίδιο που βρίσκεται στον ιστό ακριβώς πέρα από την άκρη του δακτύλου του βατράχου με σκληρές κλωστές κολλαγόνου.
Όταν δέχεται επίθεση ή αρπάζεται, ο βάτραχος καταφέρνει με κάποιο τρόπο να σπάσει τη σύνδεση του οζιδίου, σπρώχνοντας τα οστά μέσα από το δέρμα. Στη συνέχεια, γρατζουνάει βίαια τον επιτιθέμενο, προκαλώντας βαθιές εκδορές.
Παρόλο που δεν έχει παρατηρηθεί σαφής μηχανισμός συστολής, ορισμένοι επιστήμονες υποθέτουν ότι τα νύχια του τριχωτού βατράχου αργότερα συστρέφονται παθητικά, καθώς ο σπασμένος συνδετικός ιστός αναγεννάται. Οι καλά τεκμηριωμένες αναγεννητικές ιδιότητες των αμφιβίων είναι αυτές που κάνουν αυτόν τον ασυνήθιστο μηχανισμό αυτοάμυνας να λειτουργεί χωρίς να προκαλεί σοβαρή βλάβη στον βάτραχο.
Ο Trichobatrachus robustus είναι ενδημικός σε χώρες της Κεντρικής Αφρικής όπως το Καμερούν, το Κονγκό, η Νιγηρία, η Γκαμπόν, η Αγκόλα και η Ισημερινή Γουινέα, όπου κατοικεί σε ποτάμια με ορμητική ροή σε δάση και γεωργικές εκτάσεις.
Πηγή: gazzetta.gr
