Ο γράφων υπογράμμισε έγκαιρα και πολλές φορές τελευταία το ότι η Κύπρος δικαιούται και νομιμοποιείται να ζητήσει από τις ΗΠΑ και ευρύτερα τη Δύση περισσότερη στήριξη στο Εθνικό θέμα.
Με αφορμή τη στάση που τηρούμε στο Ουκρανικό, αλλά κυρίως στην κρίση Ισραήλ – Χαμάς – Χεζμολάχ, θα έπρεπε οι ΗΠΑ και η Δύση να μας στηρίξουν στην προσπάθεια μας για προώθηση του κυπριακού. Με δεδομένο, μάλιστα, ότι η Τουρκία στάθηκε απέναντι στα δυτικά συμφέροντα σ’ αυτές τις δύο κρίσεις, οι δυτικοί θα έπρεπε να αναγνωρίσουν τον ρόλο και τη συνεισφορά της Κύπρου.
Ευτυχώς, ήρθε η πρόσκληση του Προέδρου των ΗΠΑ προς τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη και έτσι αναδείχθηκε προς τα έξω η υποβοηθητική στάση της Κύπρου, ειδικά στην κρίση της Μέσης Ανατολής.
Δεν γνωρίζουμε τις λεπτομέρειες των συζητήσεων Χριστοδουλίδη – Μπάιντεν, όμως οι δηλώσεις τους για σύνδεση του κυπριακού με τον ρόλο της χώρας μας στην ευρύτερη περιοχή, δείχνει ότι κάτι θετικότερο συμφώνησαν οι δύο Προέδροι. Αυτό συνάγεται και από τη θετική αποτίμηση που έκαναν Χριστοδουλίδης – Μητσοτάκης για τη συνάντηση στον Λευκό Οίκο. Αν αυτό το κάτι, τώρα, είναι απλώς η πίεση των ΗΠΑ προς την Τουρκία για να παρακαθήσει σε διαπραγματεύσεις για το κυπριακό δεν είναι αρκετό. Επίσης, μη ικανοποιητικό για την πλευρά μας είναι και η άσκηση πίεσης στην Άγκυρα για συζήτηση της λύσης διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Ως χώρα, που για 50 χρόνια βιώνουμε την τουρκική κατοχή με όλες τις αρνητικές παρενέργειες της, ζητούμε κάτι περισσότερο από τη διεθνή κοινωνία και ειδικά τους δυτικούς (ΗΠΑ και Ε. Ένωση). Θέλουμε να φύγουν τα τουρκικά στρατεύματα, οι έποικοι, οι εγγυήσεις και να απελευθερωθούν οι κατεχόμενες περιοχές μας. Αυτό το πλαίσιο λύσης είναι που θα ικανοποιήσει τον λαό μας και θα του επιτρέψει να ζήσει καλύτερα τα επόμενα χρόνια.
Δεν ξέρουμε κατά πόσο ο κ. Χριστοδουλίδης έθεσε τόσο ξεκάθαρα και ωμά τις απαιτήσεις μας αυτές στον Μπάιντεν, όμως αναμένουμε να δούμε κάποιες πρωτοβουλίες από πλευράς ΗΠΑ. Και οι πρωτοβουλίες αυτές θα πρέπει να αρχίσουν από τώρα που ακόμα ο κ. Μπάιντεν είναι στο τιμόνι της υπερδύναμης.
Από τον προσεχή Ιανουάριο θα είναι άλλος ο ένοικος του Λευκού Οίκου (Τράμπ ή Καμάλα Χάρις) και δεν ξέρουμε πόσο θα τους δεσμεύουν οι προθέσεις Μπάιντεν.
Ανεξαρτήτως, όλων αυτών, σημασία έχει ότι οι διμερείς σχέσεις της Κύπρου με τις ΗΠΑ γίνονται στενότερες και αυτό είναι απόλυτα θετικό. Αν πλησιάζαμε τις ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1960, ίσως να μη βρισκόμαστε στη θέση που είμαστε σήμερα στο Κυπριακό.
Η Κύπρος έχει πολλά να κερδίζει πλησιάζοντας πιο κοντά προς τις ΗΠΑ. Τομείς όπως η οικονομία, η ενέργεια, οι επενδύσεις, η τεχνολογία, ο τουρισμός και άλλοι, μπορούν να ενισχυθούν ποικιλότροπα.
Γενικά, λοιπόν, θεωρούμε πολύ θετικό και ουσιαστικό το ταξίδι του κ. Χριστοδουλίδη στον Λευκό Οίκο. Εκ πρώτης όψεως θα υπάρξουν θετικά αποτελέσματα σε μια σειρά από τομείς της οικονομίας μας, ενώ υπάρχει και η προσδοκία για κάτι καλύτερο στο Κυπριακό.
Ελπίζουμε αυτές οι εξελίξεις να συνεχιστούν, διότι η Κύπρος έχει ανάγκη από την προστασία των δυτικών συμφερόντων.
Ιωσήφ Ιωσήφ
