Τα όσα συμβαίνουν τελευταία με τους θεσμούς του κράτους είναι απογοητευτικά. Σοβαροί θεσμοί τσακώνονται δημόσια μεταξύ τους. Θεσμικά όργανα αμφισβητούνται. Αποφάσεις θεσμών χλευάζονται. Γενικά, επικρατεί ένα αλαλούμ που κανένας δεν γνωρίζει που θα οδηγήσει.
Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί συμβαίνουν όλα αυτά τα τραγικά; Φταίει το θεσμικό πλαίσιο, όπως είναι διαμορφωμένοι οι θεσμοί ή φταίνε τα πρόσωπα που προΐστανται των διαφόρων θεσμικών οργάνων του κράτους; Τεκμηριωμένη απάντηση δεν μπορεί να υπάρξει, αλλά μπορεί να λεχθεί ότι, για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε, πρέπει να φταίουν και τα δύο.
Ανεξαρτήτως των αιτιών που προκαλούν αυτό το κατάντημα, η εικόνα του ιδίου του κράτους πλήττεται ανεπανόρθωτα. Κάθε καλή ή κακή ενέργεια των θεσμικών οργάνων έχει την ανάλογη αντανάκλαση πάνω στο κράτος. Σήμερα, για παράδειγμα, οι πολίτες απαξιώνουν το κράτος, γιατί οι θεσμοί βρίσκονται υπό κρίση
Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι η κατάσταση αυτή οδηγεί στην αμφισβήτηση των θεσμών, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ανυποληψία για το ίδιο το κράτος. Και αυτό είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μια ευνομούμενη πολιτεία.
Αν αναλογιστούμε ότι η Κύπρος είναι μια ευρωπαϊκή χώρα με δοσμένους νόμους και κανονισμούς λειτουργίας, δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν όλα αυτά που εμβρόντητοι παρακολουθούμε.
Δεν ξέρουμε τι θα γίνει στο τέλος με όλα τα μέτωπα που ανοίχθηκαν τελευταία, αλλά νομίζουμε ότι χρειάζεται υπευθυνότητα, σοβαρότητα και κυρίως μετριοπάθεια από όλους. Κανένα δεν ενδιαφέρουν οι διαφορές του μεν με τους δε ή η ατζέντα του ενός και του άλλου. Έγνοια και αγωνία όλων είναι να λειτουργούν σωστά οι θεσμοί, να λαμβάνουν αντικειμενικά τις αποφάσεις τους και να συμβάλλουν στην ομαλή λειτουργία του κράτους.
Αυτή πρέπει να είναι η στόχευση όλων, αλλά, δυστυχώς, δεν είναι. Εδώ που φτάσαμε, νομίζουμε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να αναλάβει νέες πρωτοβουλίες εκτόνωσης της έντασης και επαναφοράς των θεσμών στον ρόλο και στην αποστολή τους. Έστω κι΄ αν δρομολογήθηκαν δικαστικές διαδικασίες, έστω κι’ αν η Βουλή ετοιμάζεται να νομοθετήσει, έστω κι’ αν η κοινή γνώμη έχει διχαστεί.
Μια νέα ουσιαστική πυροσβεστική κίνηση από τον Πρόεδρο θα εκτιμηθεί δεόντως τόσο από τους πολίτες, όσο και από το πολιτικό σύστημα. Αν αποδώσει καρπούς, όλοι θα δώσουν τα εύσημα τους στον Πρόεδρο που απέτρεψε τον πλήρη διασυρμό τόσο των θεσμών, όσο και του κράτους.
Αν αφεθούν τα πράγματα ως εξελίσσονται, η αμφισβήτηση των θεσμών θα προσλάβει μεγαλύτερες διαστάσεις και η ανυποληψία του κράτους θα φτάσει το ταβάνι.
Προτού, λοιπόν, συμβούν χειρότερα, ας κινηθεί ξανά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να προσπαθήσει να βάλει τάξη στον διάδρομο του κράτους.
Στο κάτω – κάτω, ως αρχηγός του κράτους έχει ευθύνη να ξαναπροσπαθήσει για να προφυλάξει τόσο τους θεσμούς όσο και την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.
Στις περιπτώσεις αυτές, η τακτική του θεατή από την κερκίδα δεν βοηθά, αλλά αντίθετα βλάπτει…
Ιωσήφ Ιωσήφ
