Η επιθετική ρητορική του Ερντογάν κατά της Ελλάδας και της Κύπρου, έχει φτάσει στα άκρα. Δεν υπάρχει άλλο προηγούμενο χώρας που απειλεί με τέτοιο απροκάλυπτο τρόπο και τόση συχνότητα άλλες χώρες και μάλιστα, η μια (Ελλάδα), να είναι και σύμμαχός της στο ΝΑΤΟ.
Αρχικά, όλοι στην Αθήνα και διεθνώς, απέδωσαν τις τουρκικές απειλές σε προεκλογικές σκοπιμότητες του Ερντογάν, ο οποίος επιδιώκει αύξηση του εθνικιστικού κλίματος στην Τουρκία. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, και σε συνδυασμό με κάποιες εξελίξεις, όπως η άρση της πώλησης όπλων από τις ΗΠΑ στην Κύπρο, η αγορά υπερσύγχρονων Γαλλικών αεροπλάνων και πλοίων από την Ελλάδα, η στροφή των ΗΠΑ υπέρ της Ελλάδας, η αγορά ρωσικών πυραύλων S-400 από την Τουρκία, η ουδετερότητα Ερντογάν στην κρίση της Ουκρανίας και άλλα, έφεραν τις εξελίξεις στο σημερινό σημείο, όπου όλα είναι πιθανά.
Ο Ερντογάν, σήμερα, εκτός της δυτικής απομόνωσης του, είναι εκτεθειμένος και στο δικό του ακροατήριο, αφού αντιπολίτευση, ΜΜΕ και πολίτες του ζητούν να υλοποιήσει τις απειλές του κατά της Ελλάδας και της Κύπρου. Με άλλα λόγια, ο Ερντογάν έγινε αιχμάλωτος της δικής του επιθετικής πολιτικής κατά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Ενόψει όλων αυτών, όλοι διερωτούμαστε μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτή η επιθετικότητα της Τουρκίας. Η μέχρι πρόσφατα εκτίμηση ότι ο Ερντογάν φωνάζει και απειλεί για εσωτερική κατανάλωση, άρχισε να ξεθωριάζει. Ακόμα, η άποψη ότι οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες θα τον συγκρατήσουν, φαίνεται να μην ισχύει στον βαθμό που όλοι θα θέλαμε.
Η κατάσταση, λοιπόν, είναι κρίσιμη. Ο Ερντογάν είναι στη γωνιά και αναζητά διεξόδους, οι εξελίξεις στην Ουκρανία επαυξάνουν τη διεθνή αβεβαιότητα και η επιρροή της Δύσης στην Τουρκία εξασθενίζει. Όλα αυτά καθιστούν το ενδεχόμενο να προβεί σε κάποια επιθετική ενέργεια πιο πιθανό. Σίγουρα δεν πρόκειται να εισέλθει σε ανοικτό πόλεμο με την Ελλάδα ή την Κύπρο, όμως μπορεί να αποπειραθεί να προκαλέσει επεισόδιο σε κάποιο ελληνικό νησί ή να επιβάλει νέα τετελεσμένα στην Κύπρο, π.χ. εποικισμό της Αμμοχώστου.
Η Αθήνα και η Λευκωσία παρακολουθούν στενά τις τουρκικές προκλήσεις και μέχρι στιγμής δείχνουν την απαιτούμενη ψυχραιμία και νηφαλιότητα. Ωστόσο, αν επιχειρηθεί κάποια πρόκληση από την Τουρκία, η Αθήνα τουλάχιστον, δεν μπορεί να μην αντιδράσει. Αν γίνει αυτό, τότε κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει χειρότερες εξελίξεις.
Η Τουρκία έστησε ένα παιχνίδι πολέμου και τώρα θα πρέπει είτε να αποπυροδοτήσει τη βόμβα, είτε να ανάψει το φυτίλι, για να εκραγεί. Στην πρώτη περίπτωση ο Ερντογάν θα εκτεθεί περισσότερο στα μάτια της τουρκικής κοινής γνώμης. Στη δεύτερη περίπτωση θα αναλάβει ένα τεράστιο ρίσκο, με απρόβλεπτες συνέπειες για τον ίδιο και τη χώρα του.
Υπό τις περιστάσεις, εμείς, θα πρέπει να συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε την επιθετικότητα της Τουρκίας με ψυχραιμία, να καταγγέλλουμε τον Ερντογάν και τους σχεδιασμούς του στον ΟΗΕ, στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ, στην Ε. Ένωση και αλλού, να ενεργοποιούμε τις διμερείς συμφωνίες συνεργασίας με γειτονικές χώρες (Ισραήλ, Αίγυπτο) και να προετοιμαζόμαστε αμυντικά για κάθε ενδεχόμενο. Δυστυχώς, δεν έχουμε άλλες επιλογές.
Ας ελπίσουμε ότι η κατηφόρα που πήρε ο Ερντογάν δεν θα τον οδηγήσει σε ενέργειες που θα πυροδοτήσουν μια πολεμική σύγκρουση είτε στο Αιγαίο, είτε στην Κύπρο.
Όμως, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα δεδομένα, όπως διαμορφώθηκαν, αφήνουν όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά…
Ιωσήφ Ιωσήφ
