Πολλοί, μάλλον όλοι μας, απορούμε, γιατί ο Ερντογάν ήταν τόσο φιλικός και συνεργάσιμος κατά την επίσκεψη του στην Αθήνα. Κάποιοι αποδίδουν αυτή τη στάση του στο καλό κλίμα που δημιουργήθηκε μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, μετά τους σεισμούς στην Ανατολία. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι ο Ερντογάν άλλαξε οριστικά ρότα στα ελληνοτουρκικά και θέλει καλύτερες σχέσεις με την Αθήνα.
Οι γνωρίζοντες, όμως, καλά την τουρκική διπλωματία είναι πιο καχύποπτοι και δεν ενστερνίζονται την εικόνα που δημιουργούν τα μίντια ή που θέλει να παρουσιάσει ο Ερντογάν. Ψάχνουν πιο βαθιά το θέμα και προσπαθούν να εντοπίσουν τα κίνητρα του λύκου που έγινε αρνάκι.
Στη διερεύνηση αυτή, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο Ερντογάν πήγε στην Ελλάδα με τον μανδύα του ειρηνοποιού και του φίλου, απλώς και μόνο γιατί θέλει να χρησιμοποιήσει την Ελλάδα για να εξασφαλίσει οφέλη από την Ε. Ένωση και τις ΗΠΑ.
Όπως, όλοι γνωρίζουμε οι ευρωτουρκικές σχέσεις βρίσκονται στο ναδίρ εδώ και πολλά χρόνια. Η Ε. Ένωση επικαλούμενη την επιθετικότητα της Τουρκίας κατά της Ελλάδας και της Κύπρου (δύο μελών της) και τα ελλείμματα δημοκρατίας στην ίδια την Τουρκία, έχει παγοποιήσει τόσο την τελωνειακή ένωση, όσο και άλλες συνεργασίες με την Άγκυρα.
Ταυτόχρονα, αξιωματούχοι της Ε. Ένωσης είναι συχνά πολύ επικριτικοί κατά του Ερντογάν λόγω της στάσης του κατά των δυτικών συμφερόντων, ειδικά στο θέμα της Ουκρανίας και τώρα του Ισραήλ.
Την ίδια ώρα, οι σχέσεις του Ερντογάν με τις ΗΠΑ, δεν είναι καθόλου καλές. Η Ουάσιγκτον του έχει γυρίσει την πλάτη τόσο για τα αεροσκάφη F – 35, όσο και για άλλα θέματα. Τα καπρίτσια του στο ΝΑΤΟ για τις αιτήσεις ένταξης της Σουηδίας και Φιλανδίας και η φιλορωσική στροφή του Ερντογάν έχει ενοχλήσει αφάνταστα τις ΗΠΑ, οι οποίες δεν του κάνουν πλέον κανένα χατίρι.
Ο Ερντογάν, προσπάθησε πολλές φορές τελευταία να σπάσει τον πάγο με την Ε. Ένωση και τις ΗΠΑ και δεν τα κατάφερε. Βρήκε κλειστές πόρτες και λάμβανε αρνητικές απαντήσεις.
Στην αξιολόγηση αυτού του περιβάλλοντος, η τουρκική διπλωματία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μια χώρα που μπορεί να διευκολύνει την Τουρκία να βελτιώσει τις σχέσεις της με την Ε. Ένωση και τις ΗΠΑ, είναι η Ελλάδα. Και αυτό, γιατί η Ελλάδα είναι μέλος τόσο της Ε. Ένωσης, όσο και του ΝΑΤΟ, ενώ είναι η χώρα με την οποία είχε τις μεγαλύτερες αντιπαραθέσεις, κάτι που χειροτέρευσε τις σχέσεις της με τη Δύση.
Έτσι, ο Ερντογάν, αφήνοντας την επιθετική ρητορική των προηγούμενων χρόνων, πήγε στην Αθήνα, πιστεύοντας ότι αυτό θα τον βγάλει από τη δυτική απομόνωση. Αφήνοντας πίσω το κυπριακό, όπου συνεχίζει τις προκλήσεις, προσπάθησε να καλλιεργήσει κλίμα συνεργασίας σε άλλους τομείς, υπογράφοντας 15 συμφωνίες και μνημόνια με την Αθήνα.
Ο Μητσοτάκης, από την πλευρά του, δεν είναι τόσο αφελής, ώστε να μην γνωρίζει αυτές τις προσθέσεις και σκοπιμότητες του Ερντογάν. Όμως, προσπαθεί να ηρεμήσει τον επιθετικό γείτονα, ελπίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό θα βελτιωθούν οι ελληνο – τουρκικές σχέσεις. Τονίζοντας του ότι στο κυπριακό υπάρχει πλήρης διαφωνία, ο Μητσοτάκης φαίνεται να κράτησε πισινές στα εθνικά θέματα.
Το ερώτημα, τώρα, είναι ποιο θα είναι το αποτέλεσμα αυτού του σκηνικού, που έστησε ο Ερντογάν στην Αθήνα;
Θα του ανοίξουν τις πόρτες η Ε. Ένωση και οι ΗΠΑ, επειδή παρουσιάστηκε συνεργάσιμος και φιλικός στην Αθήνα; Θα ξεχάσουν οι δυτικοί το φλέρτ του με τη Ρωσία και θα τον βάλουν και πάλι στα σαλόνια τους;
Οι απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα θα φανούν με τον καιρό. Όμως, δεν νομίζουμε ότι η Ελλάδα θα δεχθεί να γίνει το όχημα της Τουρκίας για να ξαναμπεί στο κλάπ με τα αγαπημένα παιδιά της Δύσης.
Και αυτό, γιατί αν ξαναγίνει το αγαπημένο παιδί της Δύσης είναι τα συμφέροντα της Ελλάδας που θα πλήξει. Και αυτό, το ξέρει καλά και ο Μητσοτάκης και η υπόλοιπη πολιτική ηγεσία της Ελλάδας.
Ι. Ιωσήφ
