Φαίνεται ότι ορισμένοι δεν αντιλαμβάνονται τη σημασία του η οικονομία να λειτουργεί ομαλά. Διαφορετικά δεν εξηγείται το φαινόμενο να έχουμε σήμερα τρεις ζωτικούς κλάδους της οικονομίας μας υπό απεργιακή κινητοποίηση. Αναφερόμαστε στον κλάδο έτοιμου σκυροδέματος, στους γιατρούς του δημοσίου και στη ξενοδοχειακή βιομηχανία. Η πρώτη και η τρίτη περίπτωση αφορούν διαφορές μεταξύ εργοδοτών και συντεχνιών του ιδιωτικού τομέα και η δεύτερη διαφορά στον κρατικό τομέα.
Δεν θα υπεισέλθουμε στα αίτια των διαφορών που υπάρχουν, ούτε στο κατά πόσον έχει δίκαιο η μια πλευρά ή η άλλη. Θα εστιάσουμε στο γιατί δεν επιτεύχθηκαν μέχρι στιγμής συμφωνίες για επίλυση των όποιων διαφορών. Σ’ όλες τις περιπτώσεις έγιναν πολλές συσκέψεις, υποβλήθηκαν πάνω από μια μεσολαβητικές προτάσεις και γενικά όλα τα θέματα εξαντλήθηκαν.
Υπό κανονικές συνθήκες οι διαφορές αυτές θα έπρεπε να έχουν κλείσει, χωρίς να φτάσουμε στο σημερινό σημείο. Δυστυχώς, όμως, και οι τρεις διαφορές είναι ανοικτές και προκαλούν αναστάτωση στην οικονομία.
Στην περίπτωση του έτοιμου σκυροδέματος οι επιπτώσεις στην κατασκευαστική βιομηχανία είναι τεράστιες καθώς άρχισαν να αναστέλλονται εργασίες και να σταματούν έργα.
Στην περίπτωση των γιατρών του ΟΚΥπΥ, η προκηρυχθήσα 48ώρη απεργία, φαίνεται ότι δύσκολα θα αποφευχθεί. Όλοι μας μπορούμε να αντιληφθούμε τις επιπτώσεις στον τομέα της υγείας με το να κατεβάσουν τα ρολά για δύο μέρες τα δημόσια νοσοκομεία.
Στα ξενοδοχεία, η εικόνα είναι και πάλι ζοφερή, αφού οι δύο πλευρές εκπέμπουν σε άλλα μήκη κύματος. Μπορεί η περίοδος που εκδηλώνεται η εργασιακή σύγκρουση να μην είναι κρίσιμη για τον τουρισμό μας, όμως δε παύει να δημιουργεί εστίες προστριβής σ’ ένα ζωτικό κλάδο της οικονομίας.
Συνοπτικά, λοιπόν, χαμένοι απ΄ όλο αυτό το αλαλούμ, είναι οι πολίτες και η οικονομία. Αυτοί θα πληρώσουν το τίμημα της αδυναμίας εξεύρεσης λύσεων και συνεννόησης μεταξύ των εμπλεκομένων.
Οι ευθύνες τώρα έχουν μεταφερθεί στην κυβέρνηση, η οποία καλείται μέσω του Υπουργείου Εργασίας, να βρει λύσεις, οι οποίες θα επαναφέρουν την οικονομία στην ομαλότητα.
Δεν γνωρίζουμε γιατί δεν απέδωσαν οι μεσολαβητικές παρεμβάσεις του Υπουργείου Εργασίας, όμως κάτι πρέπει να γίνει. Επιβάλλεται το Υπουργείο Εργασίας να βρει τη χρυσή τομή σε κάθε διαφορά για να τερματιστούν οι απεργιακές κινητοποιήσεις. Εδώ και τώρα, θα πρέπει να μπουν τα βέλη στα θηκάρια και να υπάρξει επαναφορά στην ομαλότητα.
Και αυτό, γιατί όσο καθυστερούν να βρεθούν λύσεις, οι διαφορές διευρύνονται και οι εμπλεκόμενοι ταμπουρώνονται περισσότερο σε άτεγκτες και αδιάλλακτες θέσεις.
Όλοι οφείλουν να αντιληφθούν ότι η οικονομία βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, με τις έξωθεν πιέσεις να μεγαλώνουν.
Αντί, εμείς να επιλύουμε προβλήματα μας για να θωρακίσουμε την οικονομία μας από τους έξωθεν κινδύνους, ανοίγουμε νέα μέτωπα που μειώνουν τις αντιστάσεις της. Αυτό θα μας κοστίσει αύριο.
Καλούμε, λοιπόν, το Υπουργείο Εργασίας να εγκύψει με περισσότερη επιμονή στις τρεις διαφορές και να προσπαθήσει να τις επιλύσει το ταχύτερο.
Ταυτόχρονα, καλούμε τις εργοδοτικές οργανώσεις και τις συντεχνίες να δουν το δάσος κι΄ όχι το δέντρο και να προσπαθήσουν να βρουν λύσεις που θα αποπυροδοτήσουν την κρίση.
Αν δεν κινηθούν όλοι προς αυτές τις κατευθύνσεις, θα έχουμε πολύ μεγάλες επιπτώσεις. Και οι επιπτώσεις αυτές θα επεκταθούν σ’ όλη την οικονομία, με άμεσο αποτέλεσμα την υπονόμευση της ανάπτυξης.
Κρούομε, λοιπόν, τον κώδωνα του κινδύνου και ζητούμε από όλους υπευθυνότητα, σοβαρότητα και κυρίως συναντίληψη για το καλό της οικονομίας και του τόπου.
Ι. Ιωσήφ
