Τον τελευταίο καιρό, λόγω των νέων προβλημάτων που δημιουργεί η κρίση στο Ισραήλ στην οικονομία μας, διατυπώνονται και πάλι απόψεις περί ανάγκης αλλαγής του μοντέλου της οικονομίας μας. Το φαινόμενο δεν μας εκπλήττει, αφού η ίδια επωδός επαναλαμβάνεται, όποτε αυξάνονται τα σύννεφα πάνω από τον οικονομικό ουρανό της Κύπρου.
Στην προσπάθεια τους κάποιοι να εισηγηθούν κάποιες διεξόδους ή εναλλακτικές οδούς για να προσπεράσουμε τις νέες συμπληγάδες, τα βάζουν με το οικονομικό μοντέλο μας και ζητούν την αντικατάσταση του.
Η προσέγγιση αυτή, όμως, φαίνεται να μην είναι ακριβώς σωστή. Όντως, η οικονομία μας χρήζει βαθιών αλλαγών και αναπροσαρμογών. Όμως, το να επιδιώξουμε πλήρη ανατροπή του σημερινού μοντέλου είναι παρατραβηγμένο. Και αυτό, γιατί δεν μπορούμε να υποβιβάσουμε τη σημασία του τουρισμού, των ακινήτων, των επενδύσεων και ευρύετρεα των υπηρεσιών στην οικονομία μας. Το μοντέλο μας στηρίζεται βασικά σ’ αυτούς τους τρεις πυλώνες, οι οποίοι συνεισφέρουν πάρα πολλά στην ανάπτυξη και βελτιώνουν το βιοτικό επίπεδο της χώρας μας.
Άρα, η περιθωριοποίηση αυτών των τομέων, στους οποίους έχουμε επενδύσει χρόνο, χρήμα και πολλές προσπάθειες, δεν θα προσφέρει στην οικονομία μας, αλλά μάλλον θα αφαιρέσει από τα θετικά της.
Άλλωστε, αν δρομολογήσουμε αλλοιώς την οικονομία, κανένας δεν μας λέει που και πότε θα βρούμε τα εισοδήματα που μας προσφέρουν σήμερα οι τομείς του τουρισμού, των ακινήτων, των επενδύσεων και των υπηρεσιών.
Εκείνο, που κατά τη γνώμη μας χρειάζεται σήμερα η οικονομία είναι η ενίσχυση και ο εμπλουτισμός του υπάρχοντος μοντέλου της οικονομίας, με ταυτόχρονη αξιοποίηση των νέων τομέων που παρουσιάζουν προοπτικές ανάπτυξης, όπως είναι η ενέργεια, η υψηλή τεχνολογία, η καινοτομία, η ιδιωτική εκπαίδευση και ιατρική, η πράσινη και γαλάζια ανάπτυξη, η αειφορία κλπ.
Είναι μέσα απ’ αυτή τη σύνθεση παραδοσιακών και νέων τομέων, που θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις νέες δυσκολίες που μας δημιουργεί το αρνητικό εξωτερικό περιβάλλον, να ενισχύσουμε τη βάση της οικονομίας μας, να δώσουμε ώθηση στο «επιχειρείν», να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας και γενικά να διασφαλίσουμε μια διαχρονική ανάπτυξη.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να προχωρήσουμε επιτέλους στην εφαρμογή των διαφόρων μεταρρυθμίσεων, να εντείνουμε τους βηματισμούς μας για τον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους και της κοινωνίας, να αυξήσουμε την εξωστρέφεια της οικονομίας μας, να εκσυγχρονίσουμε τις δομές και τις υπηρεσίες του κράτους και γενικά να φέρουμε ένα νέο αέρα στο οικονομικό περιβάλλον της χώρας.
Σ’ αυτή τη γραμμή πλεύσης θα πρέπει να επικεντρώσουμε τις προσπάθειες μας, αν θέλουμε να βρούμε αντιστάσεις στον αυξημένο πληθωρισμό, στην ακρίβεια, στα υψηλά επιτόκια, στην αβεβαιότητα, στην ανεργία των νέων μας, στα καθημερινά προβλήματα της οικονομίας.
Άρα, η συνταγή για αντικατάσταση του σημερινού μοντέλου δεν είναι η λύση στα προβλήματα του σήμερα και του αύριο της οικονομίας μας. Η λύση έγκειται στην ικανότητα μας να παντρέψουμε τους παραδοσιακούς τομείς, που μας προσφέρουν για χρόνια πρόοδο και ανάπτυξη, με τους νέους τομείς που αν τους αξιοποιήσουμε σωστά και έγκαιρα μπορούν να ενισχύσουν το οπλοστάσιο μας απέναντι σε κρίσεις και δυσλειτουργίες του οικονομικού μοντέλου.
Στο κάδρο της προσπάθειας μας θα πρέπει να υπολογίζεται και η σωστή αξιοποίηση του Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας της Ε. Ένωσης που μας προσφέρει πόρους της τάξης των 2.6 δις. ευρώ,
Η κυβέρνηση, λοιπόν, που έχει την ευθύνη της οικονομικής πολιτικής του τόπου θα πρέπει να στρέψει την προσοχή και τις προσπάθειες της σ’αυτή τη σύζευξη του παλιού με το νέο, ώστε να θωρακίσουμε την οικονομία και ενισχύσουμε την αναπτυξιακή προοπτική της. Όλα τα άλλα είναι θεωρίες που δεν οδηγούν πουθενά…
Ιωσήφ Ιωσήφ
