Η μεγάλη πυρκαγιά που ζήσαμε τις προηγούμενες μέρες έφερε στο φως πολλά ερωτηματικά για τις υποδομές του κράτους μας.
Ακόμα δημιουργήσαμε σοβαρές αμφιβολίες στους πολίτες για τις δυνατότητες του κράτους να προστατεύσει τους πολίτες του από φυσικά ή άλλα ακραία φαινόμενα. Και επειδή είμαστε μια ημικατεχόμενη χώρα, με βαθιά χαραγμένες στη συλλογική μνήμη τις επιπτώσεις της τουρκικής εισβολής, η ανησυχία μας γίνεται ακόμα μεγαλύτερη στην περίπτωση που συμβεί κάτι με τους Τούρκους.
Βλέποντας, λοιπόν το θέμα στην ευρύτερη διάσταση του, διαπιστώνουμε ότι έχουμε πρόβλημα. Και το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό τόσο για το κράτος όσο και για εμάς τους πολίτες του.
Γνωρίζαμε ότι το κράτος μας έχει αδυναμίες, στρεβλώσεις, παθογένειες, κλπ. Όμως, στα ουσιώδη, τουλάχιστον, θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη οργάνωση, υπευθυνότητα, επαγγελματισμός και προγραμματισμός.
Ως χώρα που κάθε καλοκαίρι αντιμετωπίζουμε πρόβλημα με τις φωτιές, θα έπρεπε:
- Να έχουμε οργανωμένο σχέδιο, δίκτυο και σύστημα αντιμετώπισης των πυρκαγιών.
- Να διαθέτουμε τα αναγκαία μέσα πυρόσβεσης, π.χ. αεροσκάφη, ελικόπτερα, κλπ.
- Ένα καλύτερο πλαίσιο συντονισμού μεταξύ του Τμήματος Δασών, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και άλλων συναρμόδιων κρατικών υπηρεσιών.
- Να φροντίζουμε να ενημερώνουμε έγκαιρα τους πολίτες για τους κινδύνους πυρκαγιών το καλοκαίρι.
- Να δίναμε μεγαλύτερη έμφαση στην πρόληψη, παρά στην καταστολή των πυρκαγιών.
Τώρα, όλα αυτά τα κενά βγήκαν στη φόρα. Μπορεί μερικοί να τα διογκώνουν για λόγους εντυπώσεων ή για λόγους αυτοπροστασίας από τις δικές τους ευθύνες. Όμως, η ουσία είναι ότι όλα τα πιο πάνω δεν υπάρχουν στον βαθμό που θα έπρεπε. Ακόμα και στο θέμα των ποινών που προβλέπονται για εμπρησμούς υπάρχουν διχογνωμίες και διαφορετικές ερμηνείες.
Είναι φανερόν, λοιπόν, ότι το κράτος δεν κάνει καλά τη δουλειά του στον τομέα των πυρκαγιών. Υπάρχουν ελλείψεις, αδυναμίες και δυσλειτουργικότητα. Και το τραγικό αποτέλεσμα είναι αυτό που είδαμε πριν λίγα χρόνια στη Σολιά και τώρα στα χωριά της Λάρνακας και της Λεμεσού.
Πιστεύουμε ότι μετά από τη νέα μεγάλη καταστροφή που συνοδεύθηκε και με την απώλεια της ζωής τεσσάρων ανθρώπων, θα επικεντρωθούμε στη διόρθωση των κακώς κειμένων στον τομέα των πυρκαγιών και δεν θα μείνουμε στη στείρα συζήτηση του τι πήγε στραβά. Σίγουρα, θα πρέπει να εξεταστούν οι ευθύνες και οι παραλείψεις, όμως το γενικό συμπέρασμα είναι ότι το κράτος αποδείχθηκε ακόμα μια φορά «γυμνός βασιλιάς». Είναι ανάγκη λοιπόν, να δούμε την επόμενη μέρα. Και αυτό, διότι καλοκαίρι θα έχουμε κάθε χρόνο, ενώ δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλες απώλειες, ούτε ανθρώπων, ούτε υποστατικών, ούτε δασών.
Η κυβέρνηση επιβάλλεται να καταστρώσει συγκεκριμένα σχέδια, να εξασφαλίσει τις απαραίτητες υποδομές και να απαιτήσει από όλους τους αρμοδίους και συναρμόδιους περισσότερο επαγγελματισμό και υπευθυνότητα. Μόνο, έτσι θα μπορέσουμε να κοιμόμαστε ήσυχοι ότι το επόμενο καλοκαίρι θα είναι χωρίς πυρκαγιές ή τουλάχιστον με πυρκαγιές που θα κατασβεστούν άμεσα, χωρίς να επιφέρουν την καταστροφή.
Μόνο, έτσι το κράτος μας θα γίνει σύγχρονο και ασφαλές, εμπνέοντας εμπιστοσύνη στους πολίτες του. Στο κάτω – κάτω χρωστάμε αυτή την ανασύνταξη στους τέσσερις Αιγύπτιους που έχασαν άδικα τη ζωή τους και στους πυρόπληκτους της Λάρνακας και Λεμεσού που είδαν τις περιουσίες τους να γίνονται παρανάλωμα τους πυρός…
Ιωσήφ Ιωσήφ
