ΙΣΩΣ να είναι από τις λίγες φορές στην ιστορία του κυπριακού, που η διεθνής κοινωνία (οργανισμοί και κράτη) αντέδρασαν τόσο μαζικά και έντονα στις προκλήσεις της Τουρκίας στην Κύπρο. Όντως, τα τελευταία χρόνια είχαμε πολλές απειλές και προκλήσεις από τον Ερντογάν ιδίως στην ΑΟΖ, αλλά η αντίδραση διεθνώς ήταν γενικόλογη, υποβαθμισμένη ή υποτονική.
Αυτή τη φορά, όμως, με αφορμή τις εξαγγελίες για το «άνοιγμα» του Βαρωσιού, παρατηρούμε μια συγχρονισμένη καταδίκη με καταπελτικό λεξιλόγιο κατά της Τουρκίας και του Ερντογάν, που πολιτικά ίσως να σηκώνει περισσότερη ανάλυση.
Ένας παράγοντας που συμβάλλει σ’αυτή την πιο θετική στάση της διεθνούς κοινότητας σίγουρα είναι οι διπλωματικές κινήσεις που προηγήθηκαν της επίσκεψης Ερντογάν από τις κυβερνήσεις Κύπρου και Ελλάδας. Ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται να ήταν ικανό και αρκετό για να «ξεσηκώσει» τη θύελλα αντιδράσεων κατά της Τουρκίας. Μάλλον, περισσότερο ρόλο διαδραμάτισε η υπερφίαλη προηγηθείσα συμπεριφορά της Άγκυρας, του Ερντογάν και του Τατάρ. Η για μέρες εκ μέρους τους προδιάθεση της κοινής γνώμης ότι κατά την επίσκεψη Ερντογάν στα κατεχόμενα θα εξαγγελθεί κάτι πολύ σημαντικό που αφορά το «άνοιγμα» της περίφρακτης πόλης της Αμμοχώστου, σήμανε συναγερμό στους διεθνείς οργανισμούς και στις σημαντικές πρωτεύσουσες, οι οποίες αντιλαμβάνονταν ότι κάτι τέτοιο θα άλλαζε το στάτους-κβο στην Κύπρο. Μια τέτοια εξέλιξη, πέραν του ότι θα παραβίαζε σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ για την Αμμόχωστο, θα περιέπλεκε περισσότερο το κυπριακό και θα δημιουργούσε νέους πονοκεφάλους στις ΗΠΑ και στην ΕΕ. Επίσης, ο ξένος παράγοντας αντιλαμβανόταν ότι η τυχόν ανοχή σ’αυτήν την ετσιθελική ενέργεια του Ερντογάν, θα υποβοηθούσε τους στρατηγικούς στόχους της Άγκυρας για λύση δύο κρατών, κάτι που για πολλούς λόγους (όχι μόνο για την Κύπρο) αντιστρατεύεται η διεθνής κοινότητα.
Όλα αυτά επιβεβαιώνονται και από τις πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, κυρίως σε ξένα μέσα ενημέρωσης, ότι οι ΗΠΑ προειδοποίησαν ρητώς τον Ερντογάν να μην προβεί σε εξαγγελίες για το Βαρώσι. Ο Ερντογάν φαίνεται να υπάκουσε μερικώς στις συστάσεις της Ουάσιγκτον και ο ίδιος δεν είπε τίποτε για το Βαρώσι. Όμως, για να ικανοποιήσει το δικό του ακροατήριο και κυρίως για να μην διαψευστούν οι προσδοκίες που δημιούργησε στην τουρκική κοινή γνώμη έβαλε τον Τατάρ να κάνει τη «βρώμικη δουλειά».
Οι ξένοι, όμως, επειδή άμα θέλουν δεν τρώουν κουτόχορτο αντέδρασαν έντονα έστω κι’αν τις εξαγγελίες για το Βαρώσι τις έκανε ο υποτακτικός του Ερντογάν στα κατεχόμενα και όχι ο ίδιος.
Κρίνοντας αυτές τις εξελίξεις μπορούμε να πούμε ότι οι Ερντογάν-Τατάρ έβαλαν ένα μεγάλο αυτογκόλ, αφού σήμερα βλέπουν ότι κανένας δεν μπορεί να ανεχθεί τις νέες επιβουλές τους κατά της Αμμοχώστου. Μάλιστα, η λάθος κίνηση τους μπορεί να τους στοιχίσει και περισσότερο, αφού το θέμα του Βαρωσιού επανέφερε το κυπριακό στο προσκήνιο, ενώ προς το παρόν ίσως αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τους προκλητικούς σχεδιασμούς τους.
Στο κάδρο αυτών των εξελίξεων πρέπει να δούμε και τη διαχείριση των νέων δεδομένων από τη δική μας πλευρά. Αν μείνουμε μόνο στις μέχρι σήμερα αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας, μάλλον δεν θα έχουμε πρακτικά οφέλη πέραν της συμπάθειας και της γενικής στήριξης από τους ξένους. Αν, όμως, πάρουμε νέες πρωτοβουλίες και αναδείξουμε περισσότερο το θέμα του Βαρωσιού και των προκλήσεων της Τουρκίας, ίσως καταφέρουμε να οδηγήσουμε τα πράγματα στην υλοποίηση κάποιων από τα ψηφίσματα για την Αμμόχωστο. Για να γίνει αυτό, όμως, απαιτούνται σωστές αξιολογήσεις των νέων δεδομένων, συντονισμένες με την Ελλάδα διπλωματικές κινήσεις (κυρίως σε ΗΠΑ και ΕΕ) και έξυπνες πρωτοβουλίες που να προκαλούν το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας. Ελπίζουμε οι κυβερνήσεις Κύπρου-Ελλάδας να κινούνται σ’αυτές τις γραμμές και στη συνάντηση Αναστασιάδη-Μητσοτάκη την Τρίτη στην Αθήνα να ληφθούν οι αναγκαίες αποφάσεις.
ΙΩΣΗΦ ΙΩΣΗΦ
Σημείωση: Το άρθρο της στήλης την περασμένη Κυριακή με τίτλο «Εμβολιασμένοι Vs Ανεμβολίαστοι» δυστυχώς αποδείχθηκε προφητικό. Τα όσα έγιναν το βράδυ της περασμένης Κυριακής στο Προεδρικό και στο Sigma επιβεβαίωσαν όσαν γράψαμε.
