Η κραυγή απόγνωσης των αγροτών δεν είναι τυχαία. Δεν είναι δυνατόν οι αγρότες όλης της Ευρώπης να έχουν ξεσηκωθεί χωρίς λόγο. Δεν είναι λογικό να γέμισαν οι δρόμοι τρακτέρ στο Βέλγιο, στην Ιταλία, στην Ελλάδα και στην Κύπρο ως και να πρόκειται για αγροτική παρέλαση.
Τα προβλήματα που προβάλλουν πανευρωπαϊκά οι αγρότες είναι υπαρκτά και όντως επηρεάζουν τις εργασίες και τη ζωή τους. Τo κόστος παραγωγής αγροτικών προϊόντων (κυρίως λόγω της ενέργειας) εκτοξεύθηκε στα ύψη, η πράσινη φορολογία επιβάλλεται για το νερό, την γη, τα ζώα, τα δέντρα, τα φυτά, τους σπόρους και γενικά σε όλη την τροφική αλυσίδα, αυξάνοντας τα έξοδα της αγροτικής παραγωγής.
Επίσης, τα ναύλα και γενικά το κόστος εξαγωγής αυξάνεται, την ίδια στιγμή που φαίνεται ότι οι εισαγωγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την Ουκρανία και άλλες τρίτες χώρες είναι ανεξέλεγκτες.
Την ίδια ώρα, η ΕΕ προχωρά σε εμπορική συμφωνία με τις χώρες της λατινικής Αμερικής για εισαγωγή αγροτικών προϊόντων, τα οποία όπως λένε οι αγροτικές οργανώσεις, δεν πληρούν τα ευρωπαϊκά πρότυπα ποιότητας, προάγοντας η ίδια τον αθέμιτο ανταγωνισμό.
Επιπρόσθετα όλων αυτών, είναι και το διαχρονικό πρόβλημα με τους μεσάζοντες στο εμπόριο αγροτικών προϊόντων. Τόσο στην Κύπρο, όσο και στην Ευρώπη, οι μεσάζοντες απολαμβάνουν μεγάλο μερίδιο από την τελική τιμή των αγροτικών προϊόντων. Όπως λένε οι ίδιοι οι αγρότες “οι μεσάζοντες τρώνε τους κόπους μας”. Όμως, η στάση των μεσαζόντων επηρεάζει και τους καταναλωτές, οι οποίοι καλούνται να καταβάλλουν αυξημένα ποσά για σειρά αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων.
Συνοψίζοντας όλα τα πιο πάνω, λέμε ότι όντως υπάρχει πρόβλημα με τα αγροτικά προϊόντα και ότι αυτό δεν είναι μόνο της Κύπρου, αλλά όλης σχεδόν της Ευρώπης. Το πρόβλημα μάλιστα δεν είναι μόνο των αγροτών, αλλά και των καταναλωτών, που ακριβοπληρώνουν σήμερα τα περισσότερα προϊόντα.
Είναι προφανές ότι για την κατάσταση αυτή θα πρέπει να προβληματιστεί η ίδια η Ε. Ένωση και να δει ξανά την Κοινή Αγροτική Πολιτική της. Ήδη, το θέμα βρίσκεται στην ατζέντα των Βρυξελλών, αλλά ελάχιστοι πιστεύουν ότι μπορούν να υπάρξουν πανευρωπαϊκές λύσεις που θα είναι αποτελεσματικές και θα ικανοποιήσουν όλες τις χώρες μέλη. Μπορεί να προωθηθούν γενικές ρυθμίσεις, που σε κάποιο βαθμό να συμβάλουν στον περιορισμό του προβλήματος, όμως η κάθε χώρα και η κάθε αγορά έχει τις ιδιαιτερότητες της.
Αυτό σημαίνει ότι και εμείς στην Κύπρο θα πρέπει να δούμε το θέμα ανεξάρτητα των όποιων αποφάσεων της Ε. Ένωσης. Το αγροτικό θέμα έχει καιρό που “σέρνεται” και επιτέλους πρέπει να αντιμετωπιστεί. Και όταν λέμε να αντιμετωπιστεί εννοούμε από την αρχή μέχρι τέλους.
Η κυβέρνηση οφείλει να δει όλο τον φάκελο παραγωγής και εμπορίας αγροτικών προϊόντων. Από την εισαγωγή σπόρων και φυτοφαρμάκων, την καλλιέργεια, την εμπορία, τις επιδοτήσεις και μέχρι την τελική τιμή διάθεσης των αγροτικών προϊόντων στον καταναλωτή.
Μια τέτοια σε βάθος μελέτη του θέματος, θα βοηθήσει να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα ως επιπρόσθετα αυτών που σχεδιάζει η Ε. Ένωση στα πλαίσια της ΚΑΠ και της πολιτικής εισαγωγών-εξαγωγών της.
Η αγροτική οικονομία αποτελεί πολύ σημαντικό κομμάτι της συνολικής οικονομίας μας και δεν μπορεί να αφεθεί στο έλεος είτε λανθασμένων αποφάσεων και ρυθμίσεων, είτε στα χέρια κάποιων που εκμεταλλεύονται τόσο τους αγρότες, όσο και τους καταναλωτές.
Η παρέμβαση μας πρέπει να είναι καίρια, διότι εκτός των άλλων επηρεάζει και τον πληθωρισμό που όλοι προσπαθούμε να συγκρατήσουμε. Αν δεν προωθηθούν σοβαρές και αποτελεσματικές λύσεις στο αγροτικό πρόβλημα, τότε οι επιπτώσεις θα είναι πολύπλευρες και μεγάλες.
Η Κύπρος, ως χώρα παραγωγής αγροτικών προϊόντων οφείλει αφ’ενός να καταθέσει ξεκάθαρες απόψεις στις Βρυξέλλες και αφ’ ετέρου να προστατεύσει το εισόδημα των αγροτών και των καταναλωτών της. Ας κινηθούμε, λοιπόν…
ΙΩΣΗΦ ΙΩΣΗΦ
