Η γειτονιά μας πάντα ήταν πολιτικά και στρατιωτικά ταραγμένη. Ο ατελείωτος πόλεμος Ισραήλ – Παλαιστινίων, η πολυετής σύγκρουση Ιράν – Ιράκ, η εισβολή του Ιράκ στο Κουβεῒτ και στη συνέχεια η αμερικανική επέμβαση με την ονομασία “Καταιγίδα της Ερήμου”, η αποτυχημένη Αραβική άνοιξη και πολλά άλλα, προκαλούν κρίσεις που επηρεάζουν το παγκόσμιο.
Επίσης, λόγω των πολεμικών συγκρούσεων αναπτύχθηκαν και ένα σωρό τρομοκρατικές οργανώσεις στην περιοχή, οι οποίες πολύ συχνά πυροδοτούν εντάσεις και συμπλοκές σε διάφορες χώρες της περιοχής.
Τώρα, βρισκόμαστε σε μια νέα φάση, όπου το Ισραήλ και το Ιράν βρίσκονται στα πρόθυρα μας ανοικτής σύγκρουσης, με πυρηνικούς κινδύνους. Ο πλανήτης κρατά την αναπνοή του και ελπίζει σε ψυχραιμότερες προσεγγίσεις, ώστε να αποφευχθεί μια σύγκρουση, που αν εκδηλωθεί δεν θα έχει μόνο περιφερειακές συνέπειες.
Η μικρή Κύπρος, βρισκόμενη πολύ κοντά σ΄ αυτό το ηφαίστειο της Μέσης Ανατολής πάντοτε καταβάλλει κόστος απ’ αυτές τις εξελίξεις. Είτε οικονομικό κόστος, όπως έγινε με τον πόλεμο ΗΠΑ – Ιράκ, είτε πολιτικό κόστος επειδή την πιέζουν οι διάφορες χώρες να τοποθετηθεί υπέρ της μιας ή της άλλης δύναμης.
Θεωρούμε ορθές τις τελευταίες δηλώσεις του Προέδρου Χριστοδουλίδη στη γαλλική εφημερίδα ” Le Figaro” που είπε ότι η Κύπρος δεν είναι μέρος του προβλήματος της Μέσης Ανατολής. Η δήλωση αυτή ήταν αναγκαία για πολλούς λόγους, άλλα και γιατί το μποϊ μας δεν μας παίρνει για να εμπλακούμε στο μεσανατολικό.
Κατά τη γνώμη μας, η Κύπρος θα πρέπει να συνεχίσει την πολιτική που αφορά τη στήριξη της ειρήνης και της ασφάλειας της περιοχής, σε συνάρτηση με την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε όποια χώρα τη χρειάζεται. Αυτή η προσέγγιση μας αναβαθμίζει διεθνώς και ως χώρα που μπορεί να διαδραματίσει ρόλο στην ειρήνη και στην ασφάλεια της περιοχής.
Η οποιαδήποτε άλλη εμπλοκή μας στην σημερινή κρίση θα μας βλάψει τόσο πολιτικά, όσο και οικονομικά. Άλλωστε, το παιχνίδι που παίζεται στη Μέση Ανατολή είναι πολύ χοντρό για να μπορούμε να το επηρεάσουμε.
Την ίδια ώρα, οφείλουμε να λαμβάνουμε προληπτικά μέτρα για την ασφάλεια της δικής μας χώρας. Η Κύπρος, θα πρέπει στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης να παραμείνει μια ασφαλής περιοχή. Μια περιοχή που μπορεί να βοηθήσει κι’ όχι να εμπλακεί στην κρίση.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα προσφέρουμε τις όποιες υπηρεσίες μας σε διεθνείς αποστολές για κάλυψη διαφόρων αναγκών που δημιουργεί η κρίση και οι συγκρούσεις.
Ταυτόχρονα, ως χώρα της Ε. Ένωσης δεν μπορούμε να πάμε σε αντίθετη κατεύθυνση απ’ αυτά που αποφασίζονται στις Βρυξέλλες. Οφείλουμε να είμαστε συνεπείς προς τις υποχρεώσεις μας.
Επίσης, ως κατεχόμενη χώρα από την Τουρκία, δεν μπορούμε να στηρίζουμε χώρες που επιδιώκουν τη μουσουλμανοποίηση της περιοχής μας.
Οι ισορροπίες που πρέπει, λοιπόν, να κρατήσουμε είναι πολύ λεπτές, γι’ αυτό χρειάζονται πολύ επιδέξιοι διπλωματικοί χειρισμοί.
Ελπίζουμε, η κυβέρνηση να έχει σχέδιο για όλα αυτά και να μην βρεθούμε στο μάτι του κυκλώνα. Το ίδιο και τα κόμματα να μην λένε κουβέντες παραπάνω που εκθέτουν τη χώρα διεθνώς ότι έχει εμπλακεί στην κρίση.
Ι. Ιωσήφ
