- Η μη έγκριση των μεταρρυθμίσεων βάζει φρένο στην ανάπτυξη του τόπου
Την προηγούμενη Πέμπτη έγινε η τελευταία συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής και έπεσαν οι τίτλοι τέλους της θητείας της.Δεν ξέρουμε πόσο ικανοποιημένα είναι τα κόμματα και οι απελθώντες βουλευτές από τις επιδόσεις και το έργο τους, όμως το σίγουρο είναι ότι άφησαν πίσω τους μεγάλα βαρίδια στον τόπο.
Αναφερόμαστε στην άρνηση τους να εγκρίνουν σημαντικά νομοσχέδια που αφορούν τις μεταρρυθμίσεις. Με διάφορες προφάσεις ή την ασυνεννοησία τους δεν προώθησαν τις μεταρρυθμίσεις για τη δημόσια υπηρεσία, για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και για τη δικαιοσύνη. Και τα τρία αυτά νομοσχέδια έμειναν γράμμα κενό, λόγω της άρνησης της πλειοψηφίας της απελθούσας Βουλής να τα εγκρίνει.
Όπως γνωρίζουμε, ούτε εποικοδομητικός και καλόπιστος διάλογος για να βρεθούν ενδιάμεσες λύσεις έγινε στη Βουλή, παρά τις απανωτές συζητήσεις για το περιεχόμενο τους.
Έτσι, τώρα τα σημαντικά αυτά θέματα που άπτονται του εκσυγχρονισμού του κράτους και της οικονομίας, βρίσκονται «στον αέρα» και κανένας δεν γνωρίζει πότε θα ξανασυζητηθούν ή αν θα γίνουν αποδεκτά (έστω με τροποποιήσεις) από τη νέα Βουλή.
Το αποτέλεσμα αυτής της αρνητικής εξέλιξης είναι να συνεχίσουμε να έχουμε:
- Ένα απηρχαιωμένο σύστημα λειτουργίας, απόδοσης και αξιολόγησης της δημόσιας υπηρεσίας που συμβάλλει στη γραφειοκρατία, στην αναξιοκρατία και στη μειωμένη παραγωγικότητα του ίδιου του κράτους.
- Ένα αντιλειτουργικό και πολυδάπανο μοντέλο Τοπικής Αυτοδιοίκησης που δεν εξυπηρετεί τους πολίτες και δεν βοηθά τους Δήμους να αναπτυχθούν ορθολογιστικά και να έχουν οικονομική βιωσιμότητα.
- Ένα ξεπερασμένο μόρφωμα δικαιοσύνης που δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη τις νέες κοινωνικές και άλλες συνθήκες στον τόπο.
Δυστυχώς, αυτό είναι το πρακτικό αποτέλεσμα της έντονης άρνησης των κομμάτων να συνεργαστούν μεταξύ τους και με την κυβέρνηση για να επέλθουν οι απαιτούμενες αλλαγές και να προχωρήσει ο τόπος μπροστά.
Τώρα, προεκλογικά όλα τα κόμματα θα μας μιλούν για την ανάγκη αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, ώστε να εκσυγχρονίσουμε το κράτος μας που ακόμα λειτουργεί με τις δομές και τις διαδικασίες της δεκαετίας του 1960. Όλοι θα μας παροτρύνουν να τους ψηφίσουμε για να αλλάξουν τα κακώς έχοντα στον τόπο (!).
Όμως, ο λόγος τους δεν θα έχει περιεχόμενο. Θα μας αραδιάσουν εύηχα συνθήματα για να υφαρπάσουν την ψήφο μας. Για να αυξήσουν τα εκλογικά ποσοστά τους.
Όμως, διερωτώμαστε: Από τη στιγμή που γνωρίζουν ότι οι πολίτες ζητούν μεταρρυθμίσεις και τομές, γιατί όταν κάτσουν στα έδρανα της Βουλής τις απορρίπτουν; Αφού και οι ίδιοι για να «ψαρέψουν» ψήφους επαγγέλλονται τις μεταρρυθμίσεις, γιατί τις υπονομεύουν και τις υποσκάπτουν μέσα στη Βουλή;
Είναι φανερόν ότι πίσω από τη στάση των κομμάτων στη Βουλή υπάρχουν πολιτικές σκοπιμότητες. Η άρνηση τους να εγκρίνουν τις μεταρρυθμίσεις κάποιους προστατεύουν. Έχουν κίνητρα, πολιτικά και ίσως άλλα, για να παρουσιάζουν αυτή την παραδοξότητα στη συμπεριφορά τους.
Και δυστυχώς, δεν είμαστε αισιόδοξοι ότι αυτό θα αλλάξει με τη νέα Βουλή. Έστω κι αν αλλάξουν κάποια πρόσωπα, τα κόμματα θα είναι τα ίδια με την απελθούσα Βουλή. Οπότε, δεν αναμένουμε κάτι το διαφορετικό. Με άλλα λόγια, τα βαρίδια που μας άφησε η προηγούμενη Βουλή δεν είναι σίγουρο ότι θα εκλείψουν κατά τη νέα πενταετία. Και αυτό, είναι τραγικό για τους πολίτες και για τον τόπο…
Ιωσήφ Ιωσήφ
