Φαίνεται ότι η αδυναμία μας στο να υλοποιούμε μεγάλα έργα υποδομής, σε συνεργασία με ξένες εταιρείες, είναι στο “dna” μας. Διαφορετικά δεν εξηγείται το επαναλαμβανόμενο ναυάγιο τέτοιων συμφωνιών, που στο τέλος καταλήγουν με μεγάλο κόστος για την Κυπριακή Δημοκρατία και φυσικά τους φορολογούμενους.
Μετά το ναυάγιο για την ενιαία ανάπλαση του λιμανιού και της μαρίνας της Λάρνακας, τώρα είμαστε ενώπιον ενός νέου φιάσκου, αυτού που αφορά τη δημιουργία τερματικού σταθμού στο Βασιλικό.
Αυτή τη φορά, όμως, δεν μιλάμε μόνο για ναυάγιο μιας συμφωνίας, αλλά για μια τεράστια οικονομική επιβάρυνση για την Κύπρο, αφού χρησιμοποιήσαμε χρήματα της Ε. Ένωσης, τα οποία τώρα ζητά πίσω. Έτσι, εκτός της απώλειας του σημαντικού έργου υποδομής και της διακοπής της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης των €100 εκατ., η ΕΕ ζητά πίσω και τα €68 εκατ. που ήδη χρησιμοποιήσαμε για το έργο.
Ακόμα, η κινεζική εταιρεία την οποία επιλέξαμε για να υλοποιήσει το έργο μας έσυρε σε διεθνή δικαστήρια, ζητώντας αποζημιώσεις εκατομμυρίων ευρώ.
Δεν γνωρίζουμε πώς θα επιδιώξει η κυβέρνηση να διαχειριστεί όλο αυτό το φιάσκο, όμως το σίγουρο είναι ότι γίναμε για ακόμα μια φορά διεθνώς ρεζίλι, ενώ η χώρα μένει χωρίς σοβαρές υποδομές στον ζωτικό τομέα της ενέργειας.
Μετά τον διασυρμό μας και από τους Financial Times διερωτόμαστε ποια άλλη σοβαρή ξένη εταιρεία θα ενδιαφερθεί να συμβληθεί με την Κύπρο για να αναλάβει την κατασκευή έργων υποδομής. Κατά τη γνώμη μας, καμία!
Επίσης, με ποιο επιχείρημα η Ε. Ένωση θα εγκρίνει στο μέλλον άλλα ποσά για έργα υποδομής στην Κύπρο, όταν παντού τα κάναμε θάλασσα. Η διαχρονική προσπάθεια μας για να εξασφαλίζουμε πόρους από την Ε. Ένωση, προκειμένου να εκσυγχρονίσουμε την οικονομία μας ή να δημιουργήσουμε έργα υποδομής και ανάπτυξης θα καταρρεύσει ως χάρτινος πύργος.
Ανεξάρτητα του αν σήμερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας λέει ότι κακώς ανατέθηκε στην συγκεκριμένη κινεζική εταιρεία το έργο, η ευθύνη της τελικής κατάληξης είναι δική μας. Και δυστυχώς, τα βάσανα μας δεν θα τελειώσουν εδώ.
Όπως ανακοινώθηκε, η Ε. Ένωση θα διεξάγει έρευνα σε βάθος για να βρει τα αίτια και τα αιτιατά αυτού του φιάσκου. Με άλλα λόγια, πέραν του διεθνούς διασυρμού, της τεράστιας οικονομικής επίπτωσης, της διακοπής της εκτέλεσης του έργου, του τερματισμού της χρηματοδότησης από τις Βρυξέλες, θα έχουμε τώρα και νομικές κυρώσεις από την Ε. Ένωση. Ειλικρινά, πιο χάλια δεν θα μπορούσαν να γίνουν τα πράγματα.
Και δυστυχώς, σε παρόμοιο μονοπάτι βαδίζουμε και στο θέμα της ηλεκτρικής διασύνδεσης με την Ελλάδα και το Ισραήλ. Και στην περίπτωση αυτή η ΕΕ μας ενέκρινε ένα ποσό (το μεγαλύτερο που εγκρίθηκε ποτέ για τέτοιο έργο) της τάξης των 657 εκατ. ευρώ και εμείς δεν ακολουθούμε τις συμβουλές και συστάσεις της για να προχωρήσει απρόσκοπτα η ηλεκτρική διασύνδεση. Εφευρίσκοντας διάφορα προσχήματα καθυστερούμε τις αναγκαίες πολιτικές και τεχνοκρατικές αποφάσεις, με κίνδυνο το έργο να ναυαγήσει, η Κύπρος να παραμείνει η μόνη απομονωμένη χώρα από το ενεργειακό σύστημα της Ευρώπης και οι καταναλωτές να συνεχίσουν να καταβάλλουν τους υψηλότερους λογαριασμούς ρεύματος μεταξύ των χωρών της Ε. Ένωσης και υψηλότερους ακόμα από αυτούς των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας. Και φυσικά, η οικονομία, δηλαδή οι φορολογούμενοι, να επιβαρύνεται με τεράστια πρόστιμα για τους ρύπους.
Είναι φανερόν ότι κάτι πρέπει να γίνει με όλα αυτά. Δεν γίνεται να αποτυγχάνουμε σε κάθε έργο που θα γίνει στην Κύπρο. Δεν μπορεί να μας δίνει η Ε. Ένωση απλόχερα εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσουμε υποδομές και εμείς είτε να αποτυγχάνουμε να υλοποιούμε τα σχεδιαζόμενα έργα, είτε να τα καθυστερούμε για διάφορους λόγους.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να επέμβει πιο δυναμικά και να επιβάλει δραστικές αποφάσεις.
Ι. Ιωσήφ
