Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
Ανταποκριτής του CBS είπε ότι η Ουκρανία «δεν είναι, με όλο τον σεβασμό, ένα μέρος όπως το Ιράκ ή το Αφγανιστάν, που βρίσκεται σε πόλεμο εδώ και δεκαετίες. Είναι μια σχετικά πολιτισμένη, ευρωπαϊκή χώρα, όπου κανένας δεν περίμενε ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο». Ούτε ο ίδιος, προφανώς, περίμενε τις διαδικτυακές αντιδράσεις, που τον ανάγκασαν να ζητήσει συγγνώμη.
Δεν ήταν ο μόνος που είδε με συμπάθεια το δράμα των Ουκρανών, γιατί είναι «πολιτισμένοι», «λευκοί, Χριστιανοί», «σαν εμάς» και ο πόλεμος είναι αδιανόητος για εμάς, ενώ για τους σκουρόχρωμους, σύμφωνα μ’ αυτή τη συλλογιστική, είναι περίπου φυσικός.
Φυσικό είναι όταν παραμερίζει ο Καντ για να περάσει ο Χομπς, να σκουραίνουν τα πράγματα.
Πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες από την Ουκρανία έχουν βρει καταφύγιο στη γειτονική Πολωνία, που έχει οργανώσει ένα εξαιρετικό σύστημα υποδοχής. Κι όμως, δεν έχει περάσει καιρός από τότε που ο σημερινός πρωθυπουργός έλεγε ότι αν πάρουμε τους πρώτους 30 πρόσφυγες από το Αφγανιστάν, σε λίγο θα έχουμε ένα εκατομμύριο. Έχουν πάνω από ένα εκατομμύριο πλέον, τα καραβάνια προχωρούν, μα οι Πολωνοί δεν δυσφορούν.
«Όποιος δραπετεύει από ρωσικά τουφέκια, μπορεί να υπολογίζει στην υποστήριξή μας», δήλωσε ο Πολωνός υπουργός Εσωτερικών και ο Βούλγαρος πρωθυπουργός εξήγησε γιατί αυτοί οι πρόσφυγες είναι καλοί. «Είναι Ευρωπαίοι, έξυπνοι και καλλιεργημένοι, κάποιοι από τους οποίους έχουν και ειδίκευση στις τεχνολογίες. Καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν τους φοβάται».
Ακόμη. Εξυπηρετούν και γεωπολιτικές σκοπιμότητες.
Κανονικά δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί. Το «κανονικά» όμως έχει γίνει εντελώς απροσδιόριστο και το «εκεί» υπερχειλίζει την εικόνα. Αν τα φθηνά εργατικά χέρια υψηλής ποιότητας δεν επιστρέψουν σε εύλογο διάστημα στις εστίες τους, πώς θα αντιδράσει ο στερεοτυπικός Πολωνός υδραυλικός στο πραγματικό;
