Διάταγμα για μερική επιστράτευση υπέγραψε ο Βλαντίμιρ Πούτιν, με τον Ρώσο πρόεδρο να κάνει γνωστή την απόφασή του με διάγγελμα που πραγματοποιήθηκε σήμερα Τετάρτη. Αμέσως μετά, ο Σεργκέι Σοϊγκού ενημέρωσε ότι 300.000 θα είναι αυτοί που θα κινητοποιηθούν στη μερική επιστράτευση.
Την ίδια στιγμή, ο Ρώσος πρόεδρος κατηγόρησε τη Δύση για «πυρηνικό εκβιασμό», σημείωσε ότι η Ρωσία διαθέτει σύγχρονα όπλα καταστροφής και προειδοποίησε ότι δεν μπλοφάρει.
Το ερώτημα που θέτουν διεθνή ΜΜΕ, πριν και μετά το διάγγελμα Πούτιν, είναι αν ο Ρώσος πρόεδρος θα ρισκάρει έναν πυρηνικό πόλεμο για να αποφύγει την ήττα στην Ουκρανία.
Ο Άντριου Ροθ, με άρθρο του για το συγκεκριμένο θέμα στον Guardian, σημειώνει ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει στριμωχτεί στη γωνία στην Ουκρανία, ενώ παραμένει πιστός στη γραμμή του: είναι έτοιμος να κλιμακώσει, ίσως μέχρι τα πρόθυρα πυρηνικού πολέμου, παρά να παραδεχτεί την ήττα του.
Ο αρθρογράφος του Guardian σημειώνει ότι επτά μήνες αφότου ο Πούτιν ξεκίνησε την εισβολή του, τα ρωσικά στρατεύματα έχουν απωθηθεί στην περιοχή του Χαρκόβου και οι ουκρανικές δυνάμεις προελαύνουν στο Λουγκάνσκ και πιέζουν τα στρατεύματα και τις γραμμές ανεφοδιασμού του στη Χερσώνα.
Δεν αποκλείεται η Ρωσία να χάσει εδάφη που κατέχει από το 2014, αν οι δυνάμεις του Πούτιν δεν μπορέσουν να σταματήσουν την αντεπίθεση της Ουκρανίας, σημειώνεται στο άρθρο.
Αντιμέτωπος με την ταπείνωση, λέει ο Ροθ, ο Πούτιν προχώρησε σε μια νέα απειλή: τη διεξαγωγή «δημοψηφισμάτων» στις περιοχές του Ντονέτσκ, του Λουγκάνσκ, της Ζαπορίζια και της Χερσώνας, τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην προσάρτησή τους από τη Ρωσία μέχρι τις αρχές της επόμενης εβδομάδας. 
Στο μυαλό του Πούτιν
Στο μυαλό του ηγέτη της Ρωσίας, αυτό θα μετέτρεπε την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» στην Ουκρανία σε αμυντικό πόλεμο για τη Ρωσία, ανοίγοντας την πιθανότητα πλήρους επιστράτευσης, κήρυξης πολέμου και ακόμη και πυρηνικού πλήγματος.
Η Μαργαρίτα Σιμονιάν, αρχισυντάκτρια του κρατικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα RT και ένθερμη υποστηρίκτρια του πολέμου, δήλωσε: «Κρίνοντας από όσα συμβαίνουν και όσα πρόκειται να συμβούν, αυτή η εβδομάδα σηματοδοτεί είτε το κατώφλι της επικείμενης νίκης μας είτε το κατώφλι ενός πυρηνικού πολέμου. Δεν μπορώ να δω καμία τρίτη επιλογή».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το σχέδιο της Ρωσίας, η διεξαγωγή ψευδο-δημοψηφισμάτων για την προσάρτηση ουκρανικών εδαφών και η απειλή μαζικής στρατιωτικής κλιμάκωσης, είναι απλώς εκβιασμός, σημειώνει ο Ροθ.
Οι Ουκρανοί έσπευσαν να αναγνωρίσουν τη διεξαγωγή των δημοψηφισμάτων ως μια προσπάθεια να σταματήσει η αντεπίθεση. «Η Ουκρανία έχει κάθε δικαίωμα να απελευθερώσει τα εδάφη της και θα συνεχίσει να τα απελευθερώνει ό, τι κι αν λέει η Ρωσία», δήλωσε ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών, Ντμίτρο Κουλέμπα.
Αλλά από τον Φεβρουάριο, έχει γίνει σαφές ότι λίγοι κατανοούν πραγματικά το βάθος της μανίας του Κρεμλίνου για την Ουκρανία ή την προθυμία του Πούτιν να σπαταλήσει τις ζωές και την ευημερία των Ρώσων, καθώς και τη δική του κληρονομιά, προκειμένου να επιβάλει τη θέλησή του στον γείτονά του. 
Ρίσκο
Η στρατηγική του Κρεμλίνου είναι γεμάτη κινδύνους, λέει ο αρθρογράφος του Guardian. Οι νέες προσαρτήσεις θα μπορούσαν να υπονομεύσουν περαιτέρω τον ρωσικό έλεγχο σε εδάφη όπως η Κριμαία, πείθοντας την Ουκρανία και τη Δύση ότι η Μόσχα εκτοξεύει κενές απειλές και μειώνοντας τον δισταγμό στην επανάκτηση εδαφών που έχουν επισήμως προσαρτηθεί από τη Ρωσία.
Είναι, λοιπόν, η τελευταία απειλή ένα τελεσίγραφο που αποσκοπεί να σώσει τη Ρωσία από την ήττα; Ή μήπως η Ρωσία είναι έτοιμη να φτάσει μέχρι τέλους, αναρωτιέται ο Ροθ.
Και τα δύο είναι ίσως αληθινά, απαντάει ο ίδιος. Αν η Ουκρανία και οι δυτικοί υποστηρικτές της αγνοήσουν την απειλή (πράγμα απίθανο), ο Πούτιν θα είναι ευτυχής, λένε οι αναλυτές. Αν όχι, λοιπόν, ό, τι κι αν ακολουθήσει δεν είναι δικό μας λάθος, πιστεύει το Κρεμλίνο.
Ο Αλεξάντερ Μπαούνοφ, ένας Ρώσος πολιτικός αναλυτής, έγραψε: «Οι ενέργειες της Μόσχας, επομένως, γίνονται είτε για να τερματιστεί ο πόλεμος το συντομότερο δυνατό είτε, αν αυτό δεν λειτουργήσει, για να ρίξει την ευθύνη γι’ αυτό σε άλλους και να μετατρέψει την εισβολή της Ρωσίας σε μια γειτονική χώρα σε αμυντικό πόλεμο».
«Η Μόσχα ελπίζει ότι αυτή η διάκριση θα καταστήσει τη σύγκρουση πιο νόμιμη στα μάτια των απλών Ρώσων, αφήνοντας το Κρεμλίνο ελεύθερο να λάβει όποιες αποφάσεις και να λάβει όποια μέτρα κρίνει απαραίτητα», τονίζει ο ίδιος.
Ο Πούτιν έχει μερικές φορές αποκληθεί ειδικός στη στρατηγική της «κλιμάκωσης για την αποκλιμάκωση», δηλαδή την αποτροπή της σύγκρουσης με την απειλή μαζικών αντιποίνων, σημειώνει Ροθ.
Αλλά ο Πούτιν δεν φαίνεται να επιθυμεί την αποκλιμάκωση. Μια πιο εύστοχη περιγραφή της στρατηγικής του μπορεί να είναι «νίκη ή κλιμάκωση». Και όπως το θέτει η Σιμονιάν: «Η Ρωσία τα παίζει όλα για όλα», καταλήγει ο Ροθ.
