Ειδικά στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, οι πολιτικές δολοφονίες συγκλόνισαν τη Γηραιά Ήπειρο: Από τον Ιταλό πρωθυπουργό Αλντο Μόρο που απήχθη και δολοφονήθηκε από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες το 1978 , ως τον Ούλαφ Πάλμε, τον Σουηδό πρωθυπουργό, που δολοφονήθηκε στη Στοκχόλμη το 1986 υπό συνθήκες που ακόμη και μέχρι σήμερα δεν είναι ακόμη πλήρως σαφείς.

Το 2003 δολοφονήθηκε ο τότε πρωθυπουργός της Σερβίας Ζόραν Τζίντζιτς. Φιλελεύθερος πολιτικός ο Τζίντζιτς σκοτώθηκε από πυρά ελεύθερου σκοπευτή το μεσημέρι της 12ης Μαρτίου του 2003, την στιγμή που εξέρχονταν από το υπηρεσιακό όχημα και κατευθύνονταν προς την είσοδο του κυβερνητικού κτηρίου. Την δολοφονία του οργάνωσαν και εκτέλεσαν, η Μονάδα Ειδικών Επιχειρήσεων της αστυνομίας (JSO) και η αποκαλούμενη «μαφία του Ζέμουν».

Οι δολοφονίες στη Γερμανία

Σειρά δολοφονιών και επιθέσεων από την οργάνωση RAF Κόκκινος Στρατός σάρωσε τη Γερμανία τις δεκαετίες του 1970 και του 1980.

Ο πρώτος στόχος το φθινόπωρο του 1977 ήταν ο ομοσπονδιακός γενικός εισαγγελέας Ζίγκφριντ Μπούμπακ, ο οποίος πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε μέσα στο αυτοκίνητό του σε μια διασταύρωση.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου των Εργοδοτών, Χανς Μάρτιν Σλέμερ, απήχθη επίσης τότε  και βρέθηκε νεκρός στο πορτμπαγκάζ ενός αυτοκινήτου.

Στη δεκαετία του 1980, στη διάρκεια του δεύτερου κύματος επιθέσεων της RAF , ο διπλωμάτης Γκέρολντ φον Μπράουνμιλ πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε το 1986 και τρία χρόνια αργότερα ο επικεφαλής της  Deutsche Bank , Άλφρεντ Χερχάουζεν όταν το αυτοκίνητό του ανατινάχτηκε με εκρηκτικά.

Στην Αυστρία επίσης θύμα πολιτικής δολοφονίας το 1981 ήταν ο δημοτικός σύμβουλος της Βιέννης Χάινς Νίτελ.Συνιδρυτής της εβραϊκής οργάνωσης Jewish Welcome Service στη Βιέννη , ο Νίτελ δολοφονήθηκε από μέλη της παλαιστινιακής τρομοκρατικής ομάδας του Αμπού Νιντάλ μπροστά στο σπίτι του, στην Αυστριακή πρωτεύουσα.

Η απόπειρα κατά του Πάπα το 1981

Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ πυροβολήθηκε από τον Τούρκο ακροδεξιό εξτρεμιστή Μεχμέτ Αλί Αγκτσά το 1981 , αλλά ευτυχώς επέζησε. Ο Αγκτσά , τον οποίο αργότερα ο Πάπας συγχώρεσε δημοσίως, είχε αφηγηθεί πολλές ιστορίες με την πάροδο του χρόνου για το ιστορικό της επίθεσης, αλλά τα κίνητρά του παραμένουν ασαφή.

Το 1990, δύο κορυφαίοι Γερμανοί πολιτικοί τραυματίστηκαν σοβαρά σε απόπειρες δολοφονίας: ο Όσκαρ Λαφοντέν, τότε υποψήφιος του SPD για την καγκελαρία, τραυματίστηκε σοβαρά στο λαιμό με μαχαίρι από μια ψυχικά άρρωστη γυναίκα.

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δέχθηκε επίσης δολοφονική επίθεση από  άλλον, ψυχικά άρρωστο και πέρασε όλη του τη ζωή σε αναπηρικό καροτσάκι.

Το 1993 , ο τότε δήμαρχος της Βιέννης Χέλμουτ Τσιλκ έχασε δύο δάχτυλα, όταν άνοιξε μια παγιδευμένη επιστολή  που είχε στείλε έστειλε ο ακροδεξιός εξτρεμιστής Φραντς Φουξ.

Στη δεκαετία του 2000

Το 2002, ο Ολλανδός δεξιός λαϊκιστής Πιμ Φόρτουιν  πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από έναν ριζοσπάστη ακτιβιστή για τα δικαιώματα των ζώων στο Χίλβερσουμ.

Το 2003, η σοσιαλδημοκρατισσα υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας Αννα Λίντ μαχαιρώθηκε θανάσιμα σε ένα εμπορικό κέντρο. Ο σερβικής καταγωγής δράστης που συνελήφθη αργότερα είχε διασυνδέσεις με τους νεοναζί , αλλά δεν έδωσε καμία πληροφορία για το κίνητρό του.

Η βουλευτής των Εργατικών της Βρετανίας Τζο Κοξ δολοφονήθηκε το 2016 στο Μπρίστολ κατά τη διάρκεια της εκστρατείας για το Brexit από τον 53χρονο Τόμας Μέιρ που την πυροβόλησε και τη μαχαίρωσε, φωνάζοντας «πρώτα η Βρετανία»,

Ο δράστης καταδικάστηκε σε ισόβια και δικαστής χαρακτήρισε το έγκλημα προμελετημένο και το συσχέτισε με την ιδεολογία του Ναζισμού.

Μιχάλης Ψύλος • [email protected]