Χαράλαμπος Θεοπέμπτου, Βουλευτής*
Πριν λίγο καιρό όταν κλάπηκε ένα αυτοκίνητο, ο ιδιοκτήτης οδήγησε την αστυνομία στο σημείο που πήραν οι κλέφτες το αυτοκίνητο.
Πως μπορεί κάποιος να γνωρίζει που είναι το αυτοκίνητο του ανά πάσα στιγμή; Υπάρχουν πολλοί τρόποι όπως το να έχεις κρυμμένο ένα κινητό στο αυτοκίνητο σου, στο να κρύψεις μηχάνημα εντοπισμού μέσω GPS ή να έχεις αυτοκίνητο που να κατασκευάστηκε μετά το 2018 για την ευρωπαϊκή αγορά και το οποίο δια νόμου, πρέπει έχει το σύστημα eCall.
Το σύστημα eCall δίνει την ευχέρεια στον οδηγό με το πάτημα ενός κουμπιού μέσα στην καμπίνα του οχήματος να ειδοποιήσει την αστυνομία ότι είναι σε κίνδυνο και χρειάζεται βοήθεια και ταυτόχρονα να στείλει και τις συντεταγμένες του σημείου που βρίσκεται για να μπορεί η αστυνομία να βρει το όχημα εύκολα. Αυτό μπορεί να γίνει και αυτόματα σε περίπτωση σύγκρουσης.
Εφόσον υπάρχει το εγκατεστημένο το σύστημα εντοπισμού μέσω GPS, πολλοί κατασκευαστές προσφέρουν και εφαρμογή για το κινητό όπου βλέπεις ανά πάσα στιγμή που είναι το αυτοκίνητο, πόση βενζίνη έχει, πόσα χιλιόμετρα έκανε το όχημα και άλλες πληροφορίες.
Επίσης υποχρεωτικό για την ευρωπαϊκή αγορά είναι τώρα και το σύστημα Emergency Lane Keeping System (ELKS) και πάλι για θέμα ασφάλειας. Το σύστημα αυτό παρακολουθεί τις άσπρες γραμμές στο δρόμο και αν το όχημα κινδυνεύει να βγει έξω από τη λωρίδα του τότε το επαναφέρει πίσω στη λωρίδα. Αν όμως περάσει πάνω από τη λωρίδα χωρίς ο οδηγός να δείξει ότι θα αλλάξει λωρίδα, ακούγεται ένας προειδοποιητικός ήχος.
Όλα αυτά είναι καλά, νοουμένου φυσικά ότι οι δρόμοι μας έχουν μπογιατισμένες άσπρες γραμμές που δυστυχώς δεν υπάρχουν παντού.
Σε λίγο καιρό θα μπει σε εφαρμογή ο Κανονισμός που εισάγει το Intelligent Speed Adaptation (ISA). Βασικά μέσω μιας μια ενσωματωμένης κάμερας το όχημα θα αναγνωρίζει αυτόματα από τις πινακίδες του δρόμου, το ανώτατο όριο ταχύτητας θα το προβάλει στον οδηγό και θα παίρνει μέτρα.
Παράλληλα το σύστημα επιτρέπει και τη σύνδεση του οχήματος με χάρτες όπου σε συνδυασμό με τις συντεταγμένες του οχήματος μπορεί να “μάθει” το όριο ταχύτητας του δρόμου.
Όταν το όχημα ξεπεράσει το όριο ταχύτητας, τότε θα αντιδρά:
α) με σήμανση στο κατράν ή με ηχητικό σήμα ότι το όχημα κινείται με πιο ψηλή ταχύτητα από το όριο
β) θα σπρώχνει ελαφρά προς τα πάνω το πετάλι για να ειδοποιήσει τον οδηγό ότι πρέπει να μειώσει ταχύτητα.
γ) θα μειώνει τη ροή καυσίμου στη μηχανή για να αναγκάσει το όχημα να ελαττώσει ταχύτητα αλλά και πάλι ο οδηγός θα έχει την επιλογή να το αγνοήσει.
Το αυτόματο φρενάρισμα και άλλα συστήματα όπως προειδοποίηση αν δεν έχουμε τα χέρια μας στο τιμόνι είναι απλά βοηθήματα. Το λέμε επανειλημμένα, ότι σημαντικό είναι να ακολουθούμε τους κανόνες, να μην καταναλώνουμε αλκοόλ και άλλες ουσίες και να προσέχουμε την ταχύτητα μας.
Αυτά λέει φυσικά η αστυνομία. Από την άλλη όμως θα πρέπει να αλλάξουμε και τον τρόπο σχεδιασμού των δρόμων μας μέσα στις πόλεις, όπου ενώ στο εξωτερικό υπάρχουν τόσα πρότυπα για κατοικημένες περιοχές (living streets, Woonerfs), εμείς επιμένουμε να σχεδιάζουμε δρόμους όπου το όριο ταχύτητας είναι μεν χαμηλό, αλλά ψυχολογικά νιώθεις άνετα να αναπτύξεις ταχύτητα.
Στην Κύπρο χάνονται πολλές ζωές και καταστρέφονται πολλές οικογένειες κάθε χρόνο λόγω των δυστυχημάτων στους δρόμους και η τεχνολογία από μόνη της δεν θα λύσει το πρόβλημα. Χρειάζεται πάνω από όλα να μειώσουμε τη χρήση αυτοκινήτου, να έχουμε πραγματικές δημόσιες μεταφορές, δρόμους ασφαλισμένους για περπάτημα και υποδομές για ποδηλασία.
Υπάρχουν πολλά πετυχημένα παραδείγματα στον κόσμο για να το πετύχουμε αυτό απλά χρειάζεται θέληση που δεν φαίνεται να έχουμε.
*Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών
