Κώστας Μαυρίδης*
Ενόψει εκλογών, συμβαίνουν διάφορα παράξενα, από θέματα ουσίας μέχρι ανούσιες δηλώσεις.
Δεδομένου ότι δεκάδες οργανισμοί της ΕΕ έχουν την έδρα τους (κτήρια, προσωπικό, υποδομές) στα κράτη-μέλη, εργοδοτώντας εκατοντάδες κι ενίοτε χιλιάδες υπαλλήλους με υψηλές απολαβές, η εγκατάσταση τέτοιου Ευρωπαϊκού Οργανισμού στην Κύπρο είναι ζήτημα ουσίας. Ωστόσο, είκοσι χρόνια από την ένταξη μας με 9 άλλα κράτη, εκείνα έχουν ένα ή και δύο οργανισμούς ενώ η Κύπρος κανένα! Η εγκατάσταση ενός τέτοιου οργανισμού θα συμβάλει στην άμεση εργοδότηση πολλών σε διάφορα πεδία γνώσης και δεξιοτήτων, με θετική μετακύλιση στην οικονομία, μαζί με την πολιτική αξία της παρουσίας τέτοιου οργανισμού.
Άλλο θέμα ουσίας είναι η επιδίωξη των μεγάλων κρατών-μελών για κατάργηση του δικαιώματος βέτο που έχουν σήμερα τα κράτη-μέλη και που για τα μικρά λειτουργεί ως ύστατη προστασία ζωτικών συμφερόντων τους. Εντούτοις, την ώρα της ουσιαστικής μάχης στο Ευρωκοινοβούλιο, Κύπριοι Ευρωβουλευτές επέλεξαν αποχή και η Πρόεδρος τους έκανε … δηλώσεις στην Κύπρο για δήθεν αποφασιστικότητα να προασπιστεί το βέτο!
Για το στεγαστικό πρόβλημα, προέκυψε άλλο παράδοξο. Στο Σχέδιο της Κύπρου στον Μηχανισμό Ανάκαμψης, οι αρμόδιοι δεν συμπεριέλαβαν ούτε ένα ευρώ για τον τομέα της στέγασης, αλλά τώρα ενόψει εκλογών στηρίζουν τη στέγαση!
Τις προάλλες, υπό την ιδιότητα του Προέδρου της Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο, μίλησα σε διεθνές συνέδριο για την ασφάλεια της αεροπορίας ενώπιον πρέσβεων και αρμοδίων από ΕΕ και χώρες της Μεσογείου. Αφού παρέθεσα την απαγόρευση χρήσης του εναέριου χώρου της Τουρκίας από αεροσκάφη εγγεγραμμένα στην Κύπρο, με σοβαρές επιπτώσεις στην κυπριακή οικονομία, εξήγησα ότι, η απαγόρευση αποτελεί μορφή υβριδικού πολέμου, που όμως εξαφανίστηκε από το προσκήνιο, μαζί με τους κινδύνους από τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στο FIR της Λευκωσίας, το οποίο η ΕΕ και αρμόδιοι οργανισμοί διαπιστώνουν. Προχωρώντας στην πρόσφατη Ελληνο-πολωνική πρόταση για κοινή ευρωπαϊκή ασπίδα αεράμυνας εξήγησα ότι, ως το μόνο κράτος-μέλος της ΕΕ στην ταραγμένη περιοχή της Αν. Μεσογείου, μπορούμε να λειτουργήσουμε ως γέφυρα συνεργασίας των χωρών της Μεσογείου στη διαχείριση κρίσεων. Υπάρχει μια ευνοϊκή συγκυρία για εγκατάσταση στην Κύπρο ενός οργανισμού της ΕΕ για τη διαχείριση κρίσεων και ασφάλειας, με πολλαπλά οφέλη για την περιοχή, κάτι που θα μπορεί να λειτουργήσει ως συστατικό στοιχείο στον σχεδιασμό για κοινή άμυνα και ασφάλεια.
Και εν μέσω τέτοιων παράδοξων, ο Σύνδεσμος «Συζύγων-Τέκνων Αγνοουμένων – Οι 1619» από την τουρκική εισβολή του 1974, έκανε την πρώτη δημόσια παρουσία του, με κάθε περίπτωση ξεχωριστή και συνάμα ίδια. Όπως, η περίπτωση του αγνοούμενου πατέρα με εφτά παιδιά, που η μάνα έπρεπε πλέον να τα θρέψει μόνη. Όταν τα παιδιά ενηλικιώθηκαν κατάλαβαν ότι η μάνα τους μοίραζε το φαγητό σε αυτά για να χορτάσουν, χωρίς μερίδιο για την ίδια.
Από τη μια οι μεταλλάξεις των πολιτικών ενόψει εκλογών κι από την άλλη τα αληθινά δάκρυα των ενήλικων πλέον παιδιών των αγνοουμένων, όλα στην «όμορφη και παράξενη πατρίδα…».
*Ευρωβουλευτής και υποψήφιος ΔΗΚΟ – S&D, Πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο
