Η Ευρώπη εμφανίστηκε για άλλη μια φορά χωρίς κατάλληλη προετοιμασία, χωρίς σχέδιο, χωρίς πυξίδα, χωρίς αξιοπιστία.
Το διπλωματικό αυτό χαστούκι, όμως, εκθέτει και την ελληνική κυβέρνηση. Κάποτε διαφήμιζε τις σχέσεις της με τη Βεγγάζη, υποδεχόταν τον Χαφτάρ με τιμές στην Αθήνα, στήριζε δημόσια την αντι-τουρκική του στάση.
Σήμερα, ο ίδιος ο στρατάρχης – αφού δεν βρήκε την ανταπόκριση που περίμενε από την ελληνική πλευρά – κλείνει την πόρτα και ανοίγει διάπλατα τα κανάλια με την Άγκυρα, «τραβώντας το χαλί» κάτω από τα πόδια μιας κυβέρνησης που έχει χάσει προ πολλού τη διπλωματική πρωτοβουλία.
Δεν πρόκειται μόνο για στροφή του Χαφτάρ προς την Τουρκία. Ο στρατάρχης ελέγχεται από τη Μόσχα. Και η τελευταία θέλει οπωσδήποτε να στείλει ένα μήνυμα προς Ε.Ε. και Αθήνα.
Η Ελλάδα, αφού απέτυχε να κεφαλαιοποιήσει τη σχέση της με τη λιβυκή Ανατολή σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, πληρώνει τώρα το τίμημα μιας πολιτικής δίχως συνέπεια, συνέχεια και στρατηγική.
Και τώρα τι; Με την πίεση των μεταναστευτικών ροών να αυξάνεται – ειδικά στην Κρήτη – η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός προσωπικά θυμούνται την αυστηρή ρητορική και πολιτική.
Στη Βουλή ο κ. Μητσοτάκης εμφανίστηκε σκληρός και αποφασισμένος. Τρίμηνη αναστολή στην εξέταση αιτήσεων ασύλου (κάτι που είναι αμφίβολο εάν στέκει νομικά), εξαγγελίες συλλήψεων και «μηδενική ανοχή».
Δεν είναι βέβαια απλά οι ροές από Λιβύη και άλλες χώρες της Βόρειας Αφρικής που τρομάζουν. Η πρόκληση ηθικού πανικού γύρω από μεταναστευτικό βολεύει: Για να ξεχάσουμε τις διπλωματικές αποτυχίες, το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ, τη γενικευμένη φθορά.
Μόνο που το μεταναστευτικό είναι κάτι που απαιτεί σοβαρή αντιμετώπιση και μακροπρόθεσμη στρατηγική. Όχι κάτι που θυμόμαστε όταν έρχονται οι καραβιές ή όταν έχουμε ανάγκη από ένα παραβάν για να κρύψουμε από πίσω όλα τα στραβά.
Πηγή: Ναυτεμπορική, Νατάσα Στασινού • [email protected]
