του Ξενή X. Ξενοφώντος*
- Με αιχμή του δόρατος μας τον πολιτικό πολιτισμό και τις Ελληνορθόδοξες αξίες μπορούμε να φτιάξουμε μιά δίκαιη και ανθρώπινη κοινωνία
Η περίοδος του Δωδεκαημέρου με κορωνίδα την ημέρα γέννησης του θεανθρώπου, είναι για άλλη μια χρονιά εδώ για να μας θυμίζει τον πραγματικό λόγο ύπαρξης μας σ’ αυτή την πρόσκαιρη ζωή. Είναι γεγονός πως, όσο πιο πολύ εμβαθύνουμε στο πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων, τόσο περισσότερο προβληματιζόμαστε για τα αίτια και τα αιτιατά της κοινωνικής κατρακύλας του πλανήτη. Οι δύο πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα ήταν αρκετές για να «πετύχει» η καμουφλαρισμένη οικονομική επανάσταση της ολιγαρχίας που επέφερε σοβαρά πλήγματα στον κοινωνικό ιστό και στην πολιτισμική βάση αρκετών χωρών της Ευρώπης και του πλανήτη γενικότερα. Ο εκδηλούμενος πόλεμος των πολιτισμών με επίκεντρο τη προωθούμενη πολιτική για εμπορευματοποίηση της Παιδείας και ισοπέδωση των διαχρονικών αξιών που αποτυπώνονται στο δίπτυχο ισότητα – δικαιοσύνη, σύρει την ανθρωπότητα σε οδυνηρά αδιέξοδα. Σήμερα που η κατευθυνόμενη οικονομική, πολεμική, ενεργειακή και κλιματική κρίση τείνει να λάβει διαστάσεις χιονοστιβάδας με κύρια γνωρίσματα τη διευρυνόμενη ανισορροπία μεταξύ του κεφαλαίου και των δυνάμεις της εργασίας, συγκροτούν ένα δυσμενέστατο περιβάλλον για ευδοκίμηση βιώσιμων και κοινωνικά δίκαιων πολιτικών με αναπόφευκτη την περαιτέρω όξυνση των ανισοτήτων. Η καταβαλλόμενη προσπάθεια σε Ευρωπαϊκό επίπεδο για ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και σμίκρυνση της ψαλίδας των ανισοτήτων, δυστυχώς σκοντάφτει και πολλές φορές συνθλίβεται στο εφιαλτικό δίπτυχο διαφθορά – διαπλοκή που καταδυναστεύει το σύνολο των χωρών, μη εξαιρουμένης της Κύπρου. Είναι προφανές ότι διανύουμε μια περίοδο αισθητής κοινωνικής οπισθοδρόμησης και ασύδοτου ανταγωνισμού σε όλο το πλέγμα της καθημερινής δραστηριότητας με αιχμή την κυριαρχία του οικονομικά ισχυρότερου. Η βασική αποστολή του κράτους να παρέχει δωρεάν παιδεία και πρόσβαση για όλους στα βασικά αγαθά αποδυναμώνεται και εν τέλει λοιδορείται ως παρωχημένο κεκτημένο των κοινωνικών αγώνων και των εργατικών εξεγέρσεων του προηγούμενου αιώνα. Η επίμονη επιδίωξη για επιβολή δια πυρός και σιδήρου της νέας τάξης πραγμάτων που θέλει τη συνύπαρξη κροίσων και πληβείων, αναπόφευκτα οδηγεί σε τραγικά αδιέξοδα με κύρια χαραχτηριστικά την φτώχεια, την εξαθλίωση, την κοινωνική αποσύνθεση και τη μετωπική σύγκρουση δυο διαφορετικών κόσμων. Σ’ αυτά τα κρίσιμα αδιέξοδα της ανθρωπότητας έρχεται να απαντήσει η φωτεινή μέρα των Χριστουγέννων η οποία μας καλεί να δούμε τον κόσμο με τον φακό της αγάπης, της αλληλεγγύης και γενικότερα της ανθρωπιάς. Τα Χριστούγεννα είναι η αρχή μιάς νέας αναγεννητικής προσπάθειας του καθενός μας για να ξεχάσουμε τις πληγές του παρελθόντος και να επανεκκινήσουμε προς ένα ελπιδοφόρο αύριο. Όπως τότε το φως διείσδυσε στο σκοτεινό κόσμο και έφθασε η σωτηρία, έτσι και σήμερα μπορούμε με πράξεις αγάπης προς τους πάσχοντες συνανθρώπους μας να αλλάξουμε τον κόσμο θέτοντας με την όλη στάση μας φρένο στη συνεχιζόμενη κοινωνική κατρακύλα. Ιδιαίτερα εδώ στην μικρή, μαρτυρική και ημικατεχόμενη μας πατρίδα, οφείλουμε να αφήσουμε κατά μέρος τους κάθε λογής εγωκεντρισμούς και τις όποιες πολιτικές – ιδεολογικές διαφορές, και απαλλασσόμενοι από τα μίση και πάθη του παρελθόντος να συγκροτήσουμε ένα μέτωπο λαικής ομοψυχίας, κοινωνικής ειρήνης και εθνικής συμφιλίωσης που θα επενεργήσει ως εφαλτήριο για ένα νέο αναγεννητικό ξεκίνημα. Προς την κατεύθυνση αυτή πρωταγωνιστικό ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν οι άνθρωποι του πολιτισμού και του πνεύματος, οι δυνάμεις της εργασίας και τις τίμιας επιχειρηματικότητας καθώς και οι προοδευτικοί φορείς της κοινωνίας με μοναδικό γνώμονα την εξυπηρέτηση των καλώς νοούμενων συμφερόντων της Κύπρου και του λαού της. Αν παρελπίδα, παραμείνουμε ταμπουρωμένοι στα μέχρι τώρα αμαρτωλά <<κεκτημένα>> του κάθε κομματικού, κοινωνικού και επαγγελματικού συνδικάτου με την ευρύτερη έννοια του όρου, είναι βέβαιο πως θα συνεχιστεί η πορεία μας προς το πουθενά. Σε μιά τέτοια περίπτωση το μέλλον μας ως χώρα, ως κοινωνίας και ως λαού θα είναι μαύρο και άραχνο. Κοντολογίς, ήλθε η ώρα να μονιάσουμε και ενωμένοι με ισχυρό όπλο μας τον πολιτικό πολιτισμό να προχωρήσουμε μπροστά για εδραίωση συνθηκών ισοπολιτείας και οικοδόμηση κράτους δικαίου, που θα αποτελέσει την ασπίδα μας μέσα στον ταραγμένο πλανήτη. Έχοντας αυτά κατά νού, φρονούμε πως αυτά τα Χριστούγεννα είναι αχρείαστο το κυνήγι των υλικών αγαθών την ώρα που ο άνθρωπος της διπαλνής πόρτας υποφέρει. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να οπλιστούμε με θέληση για να πλημμυρίσουμε την καρδιά των δυσπραγούντων συνανθρώπων μας με φως, χαρά και αγάπη. Αν το πράξουμε, είναι βέβαιο ότι θα χαράξει στη μαρτυρική μας πατρίδα η ανατολή ενός νέου κόσμου, της ελπίδας και της ανθρωπιάς, διανοίγοντας τον δρόμο για ένα ελπιδοφόρο αύριο. *δημοσιογράφος, πρέοδρος Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού www.iep.org.cy
